Bu çalışma üst ekstremite Y dinamik denge testinin alt ekstremiteyi ve kalça merkezini sabit tutarak tam standart uygulamasının ölçüm güvenirliğini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya branşında 9,42±5,27 yıllık spor geçmişine sahip, yaş ortalamaları 21,40±2,63 yıl, boy ortalamaları 174±0,09 cm, ağırlık ortalamaları 67,95±12,38 kg olan farklı spor branşlarından toplam 203 gönüllü (kadın=72, erkek=131) sporcu katılmıştır. Üst Ekstremite Y dinamik denge testi test-retest skorları arasındaki ilişki Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı ile bulunmuş, ayrıca testin sınıf içi güvenirliğinin belirlenmesinde Intraclass Correlation Coefficient testi (ICC) uygulanmıştır (%95 confidence intervals). Elde edilen bulgular doğrultusunda toplam değerler olan sağ composite1-composite2 r=0,87 (r2=0,77) olarak ve sol composite1-composite2 r=0,89 (r2=0,79) olarak yüksek ilişki tespit edilmiştir. Üst ekstremite Y dinamik denge testi ilk ve ikinci ölçümleri sınıf içi güvenirlik katsayısı en yüksek sağ=0,93 ve sol=0,94 olarak tespit edilmiştir. Üst ekstremite Y dinamik denge testinin, ölçüm standardı şınav pozisyonunda, inklinometre ile kontrol edilerek, bacaklar ve kalça merkezi birlikte sabit olarak sağlanmış şekilde uygulanmasının güvenirliğinin oldukça yüksek olduğu anlaşılmıştır. Testin bu şekilde kullanılması daha güvenilir sonuçlar elde edilmesini sağlayacaktır. Bu test verileri kullanılarak, omurga ve üst ekstremite hareketliliği, omuz eklemi instabilitesi, üst ekstremitenin esnekliği ve denge performansının değerlendirilmesi yapılabilir. Bunun yanı sıra hem bilimsel araştırmalarda hem de uygulamalarda kullanılmak üzere sporcunun üst ekstremite denge asimetrisi belirlenebilir ve sakatlıklara yatkınlık düzeyi söylenebilir.

Bu çalışma; bireylerin COVID-19 pandemi öncesinde ve pandemi sırasındaki fiziksel aktivite durumlarını karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklem grubunu Türkiye'nin farklı şehirlerinde yaşayan, 18 yaşından büyük olan ve vücut kitle indeks ortalamaları 22,86±3,69 olan 413 kadın, 457 erkek toplamda 870 birey oluşturmaktadır. Araştırmada bireylerin fiziksel aktivite durumlarını tespit etmek amacıyla ''Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi'' (IPAQ) kullanılmıştır. Bireylerin anket sonuçlarını cinsiyet, pandemi öncesi ve pandemi sırası değişkenleriyle karşılaştırmak için SPSS istatistik paket programı kullanılmıştır. Kolmogorov-Smirnov test sonuçlarına göre verilerin normal dağılmadığı tespit edilmiş ve nonparametrik testlerden olan Mann Whitney U ve Wilcoxon testleri kullanılmıştır. Bu çalışmada anlamlılık düzeyi (p)<0.05 olarak kabul edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, bireylerin pandemi öncesi ve sırasındaki fiziksel aktivite toplam ve alt parametreleri arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p<0.05). Cinsiyete göre pandemi öncesi fiziksel aktivite düzeyleri erkek bireyler lehine anlamlı bulunurken (p<0.05), pandemi sırasında cinsiyete göre anlamlı bir farklılık bulunamamıştır (p>0.05). Sonuç olarak bireylerin pandemi sırasında pandemi öncesine göre fiziksel aktivite düzeylerinde anlamlı bir şekilde düşüş tespit edilmiştir.

In this study, we aimed to investigate static and dynamic balance, reaction time, attention and BMI values at the athletes being in the individual and team sport. 78 individual athletes (karate 17, judo 15, Gymnastics 14, table tennis 12, wrestling 20) and 58 team athletes (handball 23, basketball 13, volleyball 10, football 12) with formal licensed and average ages 13.08&plusmn;1.36 years were participated as voluntarily. For demographic characteristics, participants have filled in questionnaires and Bass Stick static balance, Y dynamic balance, Nelson hand reaction time and D2 attention test were applied. First, we have applied the Kolmogorov-Smirnov test for normality of the data, the normal distribution is observed and then independent t test was used. In order to see the relationship between data, Pearson&rsquo;s correlation test was applied. The average sporting age of participants was 4.32 &plusmn; 1.87 years, height 1.59 &plusmn; 0.11m, body weight 50.18 &plusmn; 12.74 kg and per week training time 10.33 &plusmn; 4.41 hours. In addition, their BMI values were​19.49 &plusmn; 3.10 kg/m2 which is in the normal range, i.e., no difference between individual and team athletes was observed. It has been observed that for individual athletes, total number of items is 525.42 &plusmn; 108.29, total number of errors is 454.04 &plusmn; 105.86, concentration performance is 182.14 &plusmn; 62.53, reaction rime is 0.29 &plusmn; 0.06 sec, static balance is 7.10 &plusmn; 4.49 sec, dynamic balance is 208.37 &plusmn; 32.20 cm. On the other hand, for team athletes, these values were 500.59 &plusmn; 79.70, 382.31 &plusmn; 93.60, 168.35 &plusmn; 56.51, 0.26 &plusmn; 0.05 sec, 5.68 &plusmn; 2.67 sec and 187.15 &plusmn; 29.99 cm, respectively. We have found that while age increased the static and dynamic balance increased, but training time increased solely the dynamic balance increased. In addition, when taking into account the static and dynamic balance, it has been observed that the individual athletes were better than the team athletes but for the reaction time was contrary, i.e., team athletes were better than the individual ones.

Çalışmanın amacı, güreşçilerde Geleneksel Setleme (GS) yöntemi ve Cluster Setleme (CS) yöntemi ile oluşturulmuş Post Aktivasyon Potansiyeli (PAP) protokolünün dikey sıçrama ve anaerobik performans üzerine etkisini incelemektir. Araştırmaya branşında 5,00±0,86 yıllık spor geçmişine sahip toplam 17 gönüllü erkek güreşçi katılmıştır. Sporcular tesadüfi yöntemle GS ve CS grup olarak ikiye ayrılmıştır. Araştırma 24 saat aralıkla 3 oturumdan oluşmuştur. İlk oturumda sporcuların 1 TM yükleri belirlenmiş, ikinci oturumda sporculara ön test Counter Movement Jump (CMJ) testi uygulanmıştır. Son oturumda GS grubundaki sporcular %85 (1-TM) 2x8 tekrar squat hareketini (set arası 210 sn dinlenmeler), CS grubundaki sporcular ise %85 (1-TM) 8x2 tekrar squat hareketini (set arası 30 sn dinlenmeler) uyguladıktan sonra her iki grup 2 dk dinlenme sonrası son test CMJ testi uygulamıştır. Gruplar normal dağılım gösterdiği için grup içi ön test-son test farklılığını belirlemek amacıyla Eşleştirilmiş Örneklem t test, gruplar arası CS-GS farklılığını belirlemek için de Bağımsız Örneklemler t testi kullanılmıştır. CS ve GS yöntemlerinde gruplar arası anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Grup içi karşılaştırmalarda da GS yöntemde anlamlı bir farklılık bulunmazken, CS yöntemi uygulayan sporcuların dikey sıçrama, ortalama ve nispi anaerobik güç parametrelerinde anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p&lt;0,05). CS yöntemi dikey sıçramayı %11,65, ortalama anaerobik gücü %6,18 ve nispi anaerobik gücü %6,58 oranında geliştirirken GS yönteminde oransal olarak gelişim bulunamamıştır. CS ve GS arasında fark olmamasına rağmen güreşçilere CS yöntemiyle uygulanan olan kuvvet antrenmanlarının, GS yöntemiyle uygulanan kuvvet antrenmanlarına göre dikey sıçrama ve anaerobik güç çıktılarını daha yüksek düzeyde geliştirdiği söylenebilir.

Amaç: Futbolcularda Nöromüsküler asimetri ile doğrusal ve multi dimensiyonel koşu performansları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Yöntem: Çalışmaya 62 gönüllü erkek futbolcu katılmıştır. Araştırma deseni 24 saat aralıkla 3 oturumdan oluşmuştur. İlk oturumda dominant, non dominant ve bilateral dikey sıçrama ve yatay sıçrama testleri uygulanıp nöromüsküler asimetri düzeyi belirlenmiştir. İkinci oturumda doğrusal koşu performans testleri (10 m ve 30 m sürat) uygulanmıştır. Son oturumda ise multi dimensiyonel koşu performans testleri (COD ve Illinois) uygulanmıştır. Nöromüsküler asimetri ile doğrusal ve multi dimensiyonel koşu performansları arasındaki ilişki Pearson korelasyon katsayısı ile belirlenmiştir. Bulgular: Sporcuların, dominant dikey sıçrama değerleri 20,76±3,36 cm ve yatay sıçrama 1,83±0,20 m, non dominant dikey sıçrama 20,84±3,49 cm ve yatay sıçrama 1,86±0,17 m olarak bulunmuştur. Sporcuların bilateral asimetri oranları dikey sıçramada 10,83±7,81 ve yatay sıçramada 6,25±5,28 olarak bulunmuştur. Sporcuların dikey asimetri oranları ile doğrusal ve multi dimensiyonel koşu performansları arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (p>0,05). Ancak yatay asimetri oranları ile 30 m doğrusal sürat (r=0,47), COD (r=0,65) ve Illinois (r=0,63) multi dimensiyonel koşu performansları arasında anlamlı düzeyde ilişki bulunmuştur (p