TheEffect of Traditional and Cluster-Setting Post-Activation Potential Protocol on Vertical Jump and Anaerobic Performance in Wrestlers

Abstract

Çalışmanın amacı, güreşçilerde Geleneksel Setleme (GS) yöntemi ve Cluster Setleme (CS) yöntemi ile oluşturulmuş Post Aktivasyon Potansiyeli (PAP) protokolünün dikey sıçrama ve anaerobik performans üzerine etkisini incelemektir. Araştırmaya branşında 5,00±0,86 yıllık spor geçmişine sahip toplam 17 gönüllü erkek güreşçi katılmıştır. Sporcular tesadüfi yöntemle GS ve CS grup olarak ikiye ayrılmıştır. Araştırma 24 saat aralıkla 3 oturumdan oluşmuştur. İlk oturumda sporcuların 1 TM yükleri belirlenmiş, ikinci oturumda sporculara ön test Counter Movement Jump (CMJ) testi uygulanmıştır. Son oturumda GS grubundaki sporcular %85 (1-TM) 2x8 tekrar squat hareketini (set arası 210 sn dinlenmeler), CS grubundaki sporcular ise %85 (1-TM) 8x2 tekrar squat hareketini (set arası 30 sn dinlenmeler) uyguladıktan sonra her iki grup 2 dk dinlenme sonrası son test CMJ testi uygulamıştır. Gruplar normal dağılım gösterdiği için grup içi ön test-son test farklılığını belirlemek amacıyla Eşleştirilmiş Örneklem t test, gruplar arası CS-GS farklılığını belirlemek için de Bağımsız Örneklemler t testi kullanılmıştır. CS ve GS yöntemlerinde gruplar arası anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Grup içi karşılaştırmalarda da GS yöntemde anlamlı bir farklılık bulunmazken, CS yöntemi uygulayan sporcuların dikey sıçrama, ortalama ve nispi anaerobik güç parametrelerinde anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p<0,05). CS yöntemi dikey sıçramayı %11,65, ortalama anaerobik gücü %6,18 ve nispi anaerobik gücü %6,58 oranında geliştirirken GS yönteminde oransal olarak gelişim bulunamamıştır. CS ve GS arasında fark olmamasına rağmen güreşçilere CS yöntemiyle uygulanan olan kuvvet antrenmanlarının, GS yöntemiyle uygulanan kuvvet antrenmanlarına göre dikey sıçrama ve anaerobik güç çıktılarını daha yüksek düzeyde geliştirdiği söylenebilir.