No abstract

The purposes of this study were to measure the activity of glutathione peroxidase (GPX) and nitric oxide (NO) in the synovial fluid of patients with temporomandibular joint (TMJ) internal derangement (ID) and to indicate the relationship between the activity of GPX and NO and the progress of the ID. Twenty-six patients with TMJ ID were identified and classified according to Wilkes staging through clinical and radiologic examinations. Levels of GPX were determined indirectly by a coupled reaction with glutathione reductase. Levels of NO were measured colorimetrically. The activity of GPX and NO was observed to be progressively increasing as the stage of the TMJ ID progressed. There were significant correlations between the 2 substances and the Wilkes stages. Oxidative stress may have a role in the pathogenesis of TMJ ID. In synovial fluid, GPX and NO activities are increased as the stage of the disease increased. Increase in the activities of GPX might not be enough to prevent progression of the TMJ ID.

SummaryLeiomyoma's of the oviduct and its ventral ligament (VL) are common tumours of the domestic fowl which develop after the end of the first laying season. In the present study, macroscopic, microscopic, and immunohistochemical features of the leiomyomas of the reproductive tract and their prevalence were investigated in commercial laying hens. In 60-90 weeks old commercial laying hens, toward the end of the first laying period, the incidence of genital tract leiomyomas were determined as 10.43%. Of these, 95.81% were developed from oviduct VL and 4.19% were oviduct leiomyomas. These tumours were firm, round to oval and microscopically well-circumscribed, consisting of monomorphic spindle cells. In immunohistochemical examination with α-smooth muscle actin, desmin and vimentin, all tumours were found positive with these markers. To investigate the aetiological importance for tumourogenesis, the plasma concentrations of 17 β-oestradiol and progesterone levels were determined. Concentrations of 17 β-oestradiol and progesterone were higher in hens with tumours than that of non-tumour control animals. The results suggested that there was an association between the levels of 17 β-oestradiol and progesterone and the leiomyomas of genital tract in hens. Keywords: Leiomyomas of hens' oviduct, Incidence, Immunohistochemical evaluation, 17 β-oestradiol and Progesteron levels Yumurtacı Tavuklarda Ovidukt Ventral Ligamenti Leiomyomları:İmmunohistokimyasal İnceleme ve Plazma 17 β-Östradiol ve Progesteron Düzeyleri ÖzetOvidukt ve ovidukt ventral ligamenti (VL)nin leiomiyomları, ilk yumurtlama periyodunu tamamlayan yumurtacı tavuklarda oldukça sık karşılaşılan tümörlerdir. Çalışmada, ticari olarak yetiştirilen yumurtacı tavukların reprodüktif sistemlerinde gelişen leiomiyomların sıklığı ve bu tümörlerin makroskobik, mikroskobik ve immunohistokimyasal özellikleri değerlendirildi. İlk yumurtalama periyodunu tamamlamış, 60-90 haftalık yaşta, ticari yumurtacı tavuklarda, reprodüktif sistem leiomiyomlarının insidensi %10.43 olarak saptandı. Saptanan leiomiyomların %95.81'inin ovidukttun ventral ligamentinde, %4.19'un oviduktta yerleştiği belirlendi. Makroskobik olarak sert kıvamlı ve yuvarlak-oval şekilli olan bu tümörlerin mikroskobik incelemesinde iyi sınırlandırılmış mekik şeklindeki hücrelerden oluştuğu belirlendi. İmmunohistokimyasal incelemede, tüm tümörlerin α-smooth muscle actin, desmin ve vimentin primer antikorları ile pozitif reaksiyon verdikleri belirlendi. 17 β-östradiol ve progesteronun tümörogenezisteki etiyolojik öneminin değerlendirilmesi amacıyla plazma konsantrasyonları belirlendi. Tümör tespit edilen yumurtacı tavukların plazma 17 β-östradiol ve progesteron düzeyleri kontrol gruplarındaki yumurtacı tavuklardan anlamlı derecede yüksekti. Elde edilen bu sonuçlar ile, yumurtacı tavukların reprodüktif sistemlerinde sıklıkla ortaya çıkan leiomiyomların gelişiminin, plazma 17 β-östradiol ve progesteron düzeyleri ile ilişkili olduğu görüldü.

It is aimed to investigate the effect of vitamin E, powerful antioxidant (alpha-tocopherol succinate) on antioxidant enzyme activities in hepatocellular carcinoma (HepG2) cells. The hepatocellular carcinoma cell line HepG2 was used and the cells were cultured in the absence (control) or presence of different dose of vitamin E (50 mM, 50 μM and 10 μM vitamin E) for 24 h. The effect of vitamin E (alpha-tocopherol succinate) on catalase (CAT), superoxide dismutase (SOD) and glutathione peroxidase (GPx) enzyme activities in hepatocarcinoma cells were measured by spectrophotometry. A significant decrease in GPx activity was detected in 50 mM vitamin E treated HepG2 cells. However a significant decrease occurred in 10 µM and 50µM vitamin E applied HepG2 cells. SOD activity in study groups were lower than in control cells. In addition to this, the decrease in SOD activity in 50 mM vitamin E applied cells was significant. CAT enzyme activity in 50 μm vitamin E applied HepG2 cells was higher and, in 10 μM and 50 mM vitamin E applied HepG2 cells were lower than in control group. It was determined that vitamin E has a dose-dependent effect on antioxidant enzyme activity in HepG2 cells. Keywords:Catalase, Glutathione Peroxidase, HepG2, Superoxide dismutase, Vitamin E Vitamin E'nin HepG2 Hücrelerinde Antioksidan Enzim Aktivitesi Üzerine Etkileri ÖzetGüçlü bir antioksidan olan vitamin E'nin (alfa-tokoferolsüksinat) HepG2 hücrelerinde antioksidan enzim aktiviteleri üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışma materyali olarak HepG2 hücre hattı kullanılmıştır. Vitamin E uygulanan hücreler çalışma grubunu vitamin E uygulaması yapılmayan hücreler kontrol grubunu oluşturmuştur. Çalışma grubu hücrelerine 10 µM, 50 µM, 50 mM dozlarda vitamin E uygulaması yapılarak, 24 saat sonunda HepG2 hücrelerinde antioksidan enzimlerden katalaz (CAT), süperoksitdismutaz (SOD) ve glutasyonperoksidaz (GPx) aktiviteleri spektrofotometrik olarak ölçülmüştür. 50 mM vitamin E uygulanan HepG2 hücrelerinde GPx enzim aktivitesinde anlamlı bir artış saptanmıştır. Ancak, 10 µM ve 50 µM vitamin E uygulanan HepG2 hücrelerinde ise anlamlı bir azalma meydana gelmiştir. Vitamin E uygulaması yapılan hücrelerdeki SOD aktivitesi vitamin E uygulaması yapılmayan kontrol grubuna göre daha düşük ölçülürken, 50 µM vitamin E uygulanan HepG2 hücrelerinde SOD aktivitesinde anlamlı azalma tespit edilmiştir. 50 µM vitamin E uygulanan HepG2 hücrelerindeki CAT enzim aktivitesi kontrol grubuna göre daha yüksek bulunurken, 10 μM ve 50 mM vitamin E uygulanan hücrelerdeki CAT enzim aktivitesi kontrol grubuna göre daha düşük tespit edilmiştir. Vitamin E'nin HepG2 hücrelerinde antioksidan enzim aktiviteleri üzerinde doz-bağımlı etkisinin olduğu belirlenmiştir.

The aim of this study is to indicate expression of osteopontin (OPN) in Madin-Darby Canine Kidney (MDCK) cells with different confluences (10, 50, 90, 100%). OPN expression were investigated by western blotting. An increase in OPN expression was observed due to the increased confluency and subsequent initiation of polarization. Expression profiles of flotillin-2 in the same cells were used as a control, since this protein is ubiquitously produced in MDCK cells and its expression rates are independent of confluence and / or polarization. Intracellular distribution of OPN was also monitored by confocal microscopy on preparations immunolabeled with anti-OPN antibodies. Staining patterns have also confirmed increased OPN expression, especially mannose rich isoforms showed an increase dependent on confluency and polarization in MDCK cells. The results were concluded that increased OPN expression during confluency and polarization in MDCK cells. The state of confluence and polarization have significant effects on the mannose rich OPN expression profile. Keywords: Osteopontin, Polarization, MDCK cells, Western Blotting Polarize MDCK Hücrelerinde Osteopontin Ekspresyonu ÖzetÇalışmada, farklı hücre yoğunluklarındaki (%10, 50, 90 ve 100) Madin-Darby Canine Kidney (MDCK) hücrelerinde, osteopontin (OPN) ekspresyonunun araştırılması amaçlandı. OPN ekspresyonu, western blotting ile araştırıldı. Polarizasyonun başlamasını takiben ve hücre yoğunluktaki artışa bağlı OPN ekspresyonunda artış gözlendi. Hücrelerdeki flotillin-2'nin ekspresyon profili kontrol olarak kullanıldı. Flotillin-2 proteininin ekspresyon hızı, hücre yoğunluğu ve/veya polarizasyona bağımlı olmadan MDCK hücrelerince üretilmektedir. OPN'nin hücre içi dağılımı anti-OPN antikor ile immun işaretleme yapılarak konfokal mikroskopta görüntülendi. MDCK hücrelerindeki hücre yoğunluğuna bağlı artan OPN ekspresyonu, görüntülenen bantlarla teyit edildi. Özellikle OPN'nin mannozdan zengin izoformlarının ekspresyonunun uyarıldığı tespit edildi. Sonuçlara göre, hücre yoğunluğu ve polarizasyona bağlı olarak, MDCK hücrelerinde OPN ekspresyonunda artış gözlendi. Hücre yoğunluğu ve polarizasyon durumu, mannozdan zengin OPN'nin ekspresyon profili üzerine önemli etkisi bulunmaktadır.