No abstract

No abstract

No abstract

The purpose of this study was to determine contribution of achievement goal orientations and personal interest on prediction of metacognitive strategy use of preservice science teachers. This study was conducted with three hundred and twenty-two preservice science teachers who are freshmen, sophomore, junior and senior of elementary science education program. Data was collected by using three instruments which are "Metacognitive Self-Regulation Subscale ofMotivated Strategies for Learning Questionnaire", "Achievement Goals Questionnaire" and "The Academic Interest Questionnaire". Data was controlled with respect to reliability and validity. The collected data was analyzed by hierarchical regression. Results of this analysis showed that mastery approach goal orientation predicted significantly metacognitive strategy use of preservice science teacher in science course. On the other hand, mastery avoidance, performance approach, performance avoidance goal orientations and personal interest was not founded to predict significantly to metacognitive strategy use. Keywords Achievement goal orientations, personal interest, metacognitive strategy.ÖZ Bu çalışmanın amacı, fen bilgisi öğretmen adaylarının başarı hedefi yönelimleri ve kişisel ilgilerinin bilişüstü strateji kullanımını yordamadaki katkısını belirlemektir. Bu çalışma, ilköğretim fen bilgisi eğitimi programında okuyan birinci, ikinci, üçüncü ve dördüncü sınıfta olan toplam 322 fen bilgisi öğretmen adayı ile yürütülmüştür. Veriler, "Öğrenmede Güdüsel Stratejiler Ölçeğinin Bilişüstü Özdüzenleme Alt Ölçeği", "Başarı Hedefleri Anketi" ve "Akademik İlgi Anketi" kullanarak toplanmıştır. Güvenirlik ve geçerlilik açısından, veriler kontrol edilmiştir. Daha sonra, bu veriler hiyerarşik regresyon ile analiz edilmiştir. Araştırma bulguları sonucunda, ustalık-yaklaşım hedef yöneliminin, bilişüstü strateji kullanımını önemli ölçüde istatiksel olarak yordadığı görülmüştür. Bunun yanında, ustalık-kaçınma hedef yöneliminin, başarım-yaklaşım hedef yönelimi, başarım-kaçınma hedef yönelimi ve kişisel ilgilerin bilişüstü strateji kullanımı önemli ölçüde tahmin etmediği bulunmuştur. GENİŞ ÖZETÖz düzenleyici öğrenme, etkin ve yapıcı bir süreç olup, bu süreçte öğrenenlerin hedef belirlemesi, bu hedeflerin doğrultusunda kendi biliş düzeylerini, motivasyon ve davranışlarını, izlemesi, düzenlemesi ve denetlemesidir .Kapsamlı öz düzenleme, öğrenenlerin bilişsel, üstbilişsel ve motivasyon stratejilerini kullanması ile mümkün olmaktadır (Leutwyler, 2009).Bunların arasında, üstbilişsel stratejiler üst düzey idari süreçler olup, öğrencilere kendi öğrenme süreçlerini kontrol etmede, planlamada, izlemede ve düzenlemede yardımcı olur (Gall, Gall, Jacobsen, & Bullock, 1990).Üstbilişsel stratejilerin öğrenciler tarafından kullanılması için motive edilmesi gerekmektedir . Son yıllarda motivasyon öğesi olan başarı hedef yönelimleri ile yapılan çalışmalar hız kazanmıştır.Başarı hedef yönelimleri, başarılı olmak istemenin nedenleri ve verilen görevlere nasıl yaklaşıldığı ile alakalıdır .Bu ...

Purpose: The aim of this study was to investigate quality of life, depression, and anxiety and to determine the variables of illness and sociodemographic features among type 1 diabetic patients and to compare with control subjects. Material and Method: The Short Form-36 (SF-36) questionnaire for measuring quality of life (QOL), The Beck Depression Inventory, and the State-Trait Anxiety Inventory (STAI) were administered to 58 diabetic patients and 58 control subject (Mean age: 31.9±8.5 and 31.8±7.4 years, respectively; p=0.926) 53.4% of patients were female in diabetic group and 51.7% in control group (p=0.852). Results: There was a negative correlation between the number of insulin injections and A1c (r=-295, p=0.025). There was no association of components of SF-36, BDI and STAI-TX scores with the number of injections, frequency of glucose measurements, and duration of illness. Body mass index negatively correlated with physical function component of SF-36 (r=-267, p=0.043). A1c positively correlated with BDI scores (r=297, p=0.024). According to frequency of hypoglycemia, patients experiencing hypoglycemia everyday had lower score for pain than patients who had less frequent hypoglycemia (p=0.027). Subjects having hypoglycemia once a month or less had the highest vitality score (p=0.019). Social function scores were significantly lower among patients who had experienced a diabetic coma than in those with no history of a diabetic coma (59.9±25.8 vs 75±19, p=0.022). STAI-TX scores were slightly significantly found to be higher among patients having a history of hospitalisation than in patients without a history of hospitalisation (STAI-TX-I: 60.2±9.7 vs 52.8±6.9, p=0.045; STAI-TX-II: 45.2±9.7 vs 37.8±6.9, p=0.045, respectively). Discussion: Diabetic patients are more likely to have depression, anxiety and to have deterioration of QOL. These patients should be observed carefully during their follow-up in terms of depression, anxiety and QOL. Turk Jem 2013; 17: 28-3