Thrombosis is a more common occurrence in cancer patients compared to the general population and is one of the main causes of death in these patients. Low molecular weight heparin (LMWH) has been the recognized standard treatment for more than a decade, both in cancer-related thrombosis and in its prevention. Direct oral anticoagulants (DOACs) are a new option for anticoagulation therapy. Recently published results of large randomized clinical trials have confirmed that DOAC may be a reasonable alternative to LMWH in cancer patients. The following review summarizes the current evidence on the safety and efficacy of DOAC in the treatment and prevention of cancer-related thrombosis. It also draws attention to the limitations of this group of drugs, knowledge of which will facilitate the selection of optimal therapy.

No abstract

High incidence of pain during RT and RT-CT calls for increased awareness of the importance of pain monitoring and treatment during RT of OPC patients. The analgesic treatment had to be adjusted individually.

No abstract

Wstęp. Czerniak należy do heterogennej grupy nowotworów o bardzo złym rokowaniu w przypadku rozsiewu choroby. U ponad połowy chorych na czerniaka skóry stwierdza się obecność mutacji w obrębie genu BRAF. Wemurafenib jest inhibitorem kinazy BRAF stosowanym w leczeniu chorych na zaawansowanego czerniaka z mutacją BRAF, który poprawia u nich czas przeżycia wolny od progresji choroby oraz przeżycia całkowitego. Celem pracy jest analiza wyników leczenia oraz bezpieczeństwa terapii wemurafenibem u chorych leczonych w ramach programu lekowego w Polsce. Materiały i metody. W okresie od października 2013 do kwietnia 2015 roku leczonych było 189 chorych (90 kobiet i 99 mężczyzn) z rozpoznaniem nieresekcyjnego/przerzutowego czerniaka z mutacją BRAF V600. Chorzy otrzymywali wemurafenib w dawce wyjściowej 960 mg dwa razy na dobę. Oceniano czas wolny od progresji choroby, czas przeżycia całkowitego oraz monitorowano działania niepożądane. Do analizy przeżycia użyto metody Kaplana-Meiera oraz testu logarytmicznego rang (log-rank) dla analiz dwuczynnikowych. Wyniki. W pierwszej ocenie skuteczności leczenia u 8 chorych (4,3%) stwierdzono całkowitą odpowiedź, u 75 chorych (39,7%) częściową odpowiedź, u 62 chorych (32,8%) stabilizację choroby, a u 44 chorych (23,2%) progresję choroby. Kontrolę choroby wykazano u 76,7% chorych. Po progresji w trakcie terapii wemurafenibem 27% chorych otrzymało kolejne linie leczenia systemowego -28 chorych chemioterapię, 22 chorych ipilimumab. Podczas ostatniej analizy z dnia 5 września 2015 mediana czasu obserwacji dla żyjących chorych wyniosła 8 miesięcy (zakres 3-26). Mediana przeżycia wolnego od progresji wyniosła 6,7 miesiąca. Mediana czasu całkowitego przeżycia wyniosła 12 miesięcy. U 146 chorych (77%) stwierdzono działania niepożądane, głównie pod postacią toksyczności skórnej w stopniu 1. i 2., u 32 chorych (17%) objawy uboczne w 3.-4. stopniu toksyczności. U dwóch chorych zakończono leczenie z powodu toksyczności. Nie było zgonów spowodowanych toksycznością leczenia.Wnioski. Przeprowadzona analiza wieloośrodkowa potwierdziła skuteczność i bezpieczeństwo leczenia wemurafenibem w rutynowej praktyce klinicznej w heterogennej grupie zaawansowanych czerniaków z obecnością mutacji BRAF. Potwierdzono wagę znanych czynników prognostycznych dla całkowitego przeżycia w tej grupie chorych, takich jak aktywność dehydrogenazy mleczanowej (LDH) i wyjściowy stan sprawności wg ECOG. Obecne przeżycia chorych w grupie przerzutowych czerniaków z mutacją BRAF są dłuższe niż obserwowane w próbach historycznych. Results for advanced melanoma therapy with vemurafenib in a Polish drug programmeIntroduction. Melanoma is a heterogeneous group of tumours with poor prognosis if the disease is metastatic. More than half of patients with melanoma of the skin have detectable mutations in the BRAF gene. Vemurafenib is the BRAF kinase inhibitor used in the treatment of patients with advanced melanoma with the BRAF mutation. This improves time to progression-free survival and overall survival in patients with this diagnosis...

No abstract

Colorectal cancer is the second cause of death from malignant cancer, following lung cancer. approximately 35-45% of patients with colorectal cancer will develop distant metastases over time. Palliative systemic treatment remains the standard for non-operative distant metastases. TaS-102 is a novel orally administered antineoplasmatic thymidine-based nucleoside analog which represents an approved option for the treatment of advanced metastatic colorectal cancer in patients who are refractory, or are not considered canditates for, currently available therapies.

a case of 73-year-old patient with metastatic colorectal cancer who underwent trifluridine/tipiracil therapy within the Vi line was presented. Treatment with trifluridine/tipiracil allowed to achieve stabilization of the existing cancer for nearly 7 months.