IntroductionSocio-demographic forecasts indicate a stable increase in the population of elderly people, which gives rise to the need to examine the relationship between the acceptance of chronic illness and socio-demographic variables not only in terms of subjective negative emotions but also because of possible social consequences. The acceptance of a chronic disease is determined by factors related to its character including its severity and the discomfort it brings about but also by factors connected with the patient that is socio-demographic determinants. Objective: The objective of the study was to examine the relationship between socio-demographic variables and the acceptance of a chronic disease of locomotive organs.Material and methodsThe study was conducted in the group of 150 patients diagnosed with a systemic connective tissue disease during its stable phase. A socio-demographic questionnaire as well as a standardised Acceptance of Illness Scale (AIS) adapted by Juszczyński were applied in the study. The study was conducted in accordance with the recommendations of the Declaration of Helsinki.ResultsIn the group of 150 patients suffering from a systemic connective tissue disease the percentage of women was higher than the percentage of men (60.7% vs. 39.3%). The indicator of the acceptance of illness in the group examined reached 24.5 ±7.5. The strongest correlation was found between the acceptance level and married probants (eta = 0.26; p = 0.01), high education (eta = 0.24; p = 0.04) and working activity (eta = 0.20; p = 0.01).ConclusionsSocio-demographic factors which determine the level of illness acceptance include age, marital status, education and the source of income. The acceptance of illness in the examined group of patients with systemic connective tissue diseases reached 24.5.

No abstract

Narrative medicine -outline of issues STRESZCZENIE Medycyna narracyjna, skupiając się na indywidualności pacjenta, stanowi odpowiedź na przedmiotowe traktowanie chorego sprowadzające go do sumy zjawisk bio-medycznych przy pomijaniu psycho-społecznego i kulturowego aspektu jego funkcjonowania. Praktykowanie narracji obejmuje słuchanie opowieści pacjenta obejmujących biograficzny, psychologiczny i społeczno-kulturowy kontekst choroby i radzenia sobie z nią, a także narrację prowadzoną przez profesjonalistów w oparciu o ich doświadczenia zawodowe w kontaktach z pacjentami. Medycyna narracyjna nie zastępuje tradycyjnej medycyny opartej na dowodach, lecz stanowi jej uzupełnienie, bowiem otwartość na humanistyczne aspekty choroby pomaga w uzyskaniu wielu informacji, które są istotne dla procesu terapeutycznego, a mogłyby zostać pominięte w przypadku postrzegania pacjenta wyłącznie w aspekcie zaburzeń bio-medycznych. Celem pracy było omówienie wybranych zagadnień związanych z praktykowaniem medycyny narracyjnej w pielęgniarstwie.Problemy Pielęgniarstwa 2015; 23 (3): 428-432 Słowa kluczowe: opieka ukierunkowana na pacjenta; opowiadania medyczne; narracja ABSTRACT Narrative medicine, by focusing on the patient's individuality, is a response to an objective treatment of the patient boiling them down to a sum of bio-medical phenomena, skipping over psycho-social and cultural aspect of their functioning. Practicing of narrative includes listening to the patients' stories including the biographical, psychological and socio-cultural context of their disease, coping with the disease as well as narratives conducted by professionals basing upon their professional experience in dealing with patients. Narrative medicine does not replace traditional medicine based upon evidence, but complements it, because openness to humanistic aspects of the disease helps get a lot of information is relevant in the therapeutic process, which might be omitted in the case of perceiving the patient only in terms of bio-medical disorders. The aim of the study was to discuss some issues related to the practice of narrative medicine in nursing.Nursing Topics 2015; 23 (3): 428-432 Key words: patient-centered care; narrative medicine; narration M Wstęp Praktyka nauk medycznych rozwija się w obliczu różnorodnych interakcji między pacjentem i jego bliskimi a przedstawicielami profesji medycznych i innych zawodów mających swój udział w ochronie zdrowia. Rozwój wiedzy i technologii medycznych spowodował koncentrowanie się na metodach ilościowych (pomiary, analiza wyników badań) i marginalizację potrzeb pacjenta wyrażanych w postaci narracji (danych jakoś-ciowych) -obiektywnie mierzalna choroba stała się nadrzędna wobec subiektywnych odczuć i opinii pacjenta [1,2]. Skupienie na medycznym aspekcie zaburzeń i sprowadzenie ich do sumy zjawisk biologicznych stanowi przykład redukcjonistycznego ujęcia choroby. Odpowiedzią na tak prezentowane podejście do pacjenta stało się stworzenie medycyny, która kładzie nacisk na jednostkę, jej podmiotowość i indywidualność -m...

No abstract

Introduction: Psychosocial problems affecting elderly people have become particularly meaningful not only because of health considerations but also because of their significant social consequences. Aim of the research: To assess psychosocial problems among elderly people suffering from chronic diseases, according to the PCH-R scale. Material and methods: The study was conducted in a group of 150 chronic elderly patients following the principles of the Declaration of Helsinki. A socio-demographic questionnaire and the PCH-R scale assessing psychosocial problems were applied. Results: An analysis of eta correlations between the subjects gender and their psychosocial problems showed statistically significant correlations between personality, social, and occupational spheres. The average level of problems within the personality, social, and occupational spheres was statistically significantly higher in women than in men. Gender accounted for 4% of the variance in results in personality, social, and occupational spheres but only 0.4% of the variance in the family sphere. The study showed a statistically significant negative correlation between age and psychosocial problems in all spheres. Conclusions: Psychosocial problems of older people are influenced by their gender (in personality, family, and occupational spheres women reported a higher intensity of psychosocial problems) and age (in personality, family, social, and occupational spheres the intensity of psychosocial problems decreased with age). Psychosocial problems of elderly people tend to interact with one another. Streszczenie Wprowadzenie: Psychospołeczne problemy osób starszych nabrały szczególnego znaczenia nie tylko ze względu na uwarunkowania zdrowotne, lecz także konsekwencje społeczne. Cel pracy: Ocena psychospołecznych problemów osób starszych przewlekle chorych wg skali PCH-R. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 150 osób starszych przewlekle chorych. Przeprowadzono je zgodnie z zasadami zawartymi w Deklaracji helsińskiej. W badaniu posłużono się metryczką pytań dotyczących zagadnień demograficzno-społecznych oraz Skalą problemów psychospołecznych osób przewlekle chorych (PCH-R). Wyniki: Analiza korelacji Eta między płcią a problemami psychospołecznymi osób starszych wykazała istotną statystycznie zależność w sferze osobowościowej, społecznej i zajęciowej. Średnia poziomu problemów psychospołecznych badanych osób starszych w poszczególnych sferach była istotnie wyższa w sferze osobowościowej, społecznej, zajęciowej u kobiet niż u mężczyzn. Płeć wyjaśnia 4% wariancji wyników sfery osobowościowej, rodzinnej i zajęciowej, a tylko 0,4% wariancji wyników sfery rodzinnej. Stwierdzono statystycznie istotną ujemną korelację między wiekiem badanych osób a problemami psychospołecznymi we wszystkich sferach skali PCH-R. Wnioski: Psychospołeczne problemy osób starszych zależą od płci (w sferze osobowościowej, rodzinnej i zajęciowej kobiety charakteryzowały się większym nasileniem problemów psychospołecznych) i wieku (w sferze osobowościowej, rodzinnej, sp...

Spiritual care is a duty in the nursing practice-an outline of the problem STRESZCZENIE Personel medyczny ma obowiązek całościowego świadczenia opieki nad pacjentem ujmowanym jako istota biologiczna, społeczna, psychologiczna i duchowa. Duchowość odgrywa istotną rolę w życiu niemal każdego człowieka, w tym także w zakresie utrzymania dobrostanu zdrowotnego oraz radzenia sobie w sytuacjach choroby i niepełnosprawności. Zagadnienia związane z opieką duchową stanowią jedną z istotniejszych powinności praktykowania zawodu pielęgniarki opartego na świadczeniu zindywidualizowanej i holistycznej opieki. Celem pracy jest przedstawienie podstawowych zagadnień związanych z świadczeniem opieki duchowej rozumianej jako powinność praktykowania zawodu pielęgniarki.

Advance care planning is a recommended way of expressing autonomy by long-term care patients, and it also applies to the growing population suffering from dementia. Advance care planning and setting its goals mean decision-making autonomy of patients and constitutes the basis for providing holistic and personalized care. It is a process involving a dialogue between the patient and his relatives on the one hand, and the healthcare staff and other people involved in care on the other. The interviews held should result in determining the therapeutic and caring procedure to be taken in case of a deterioration of the patient's health and their loss of ability of decision making. Those arrangements should be based on the values, beliefs and goals previously defi ned by the patient. This form of care planning allows both patients and their loved ones to be prepared for changes caused by progressive dementia. The thesis is aimed at presenting some selected issues related to the application of the concept of advance care planning in the case of patients suffering from dementia disorders.

elacje pielęgniarka -pacjent w kontekście mediów społecznościowych Relations nurse -patient in the context of social media STRESZCZENIE Współcześnie obserwuje się dynamiczne przemiany dokonujące się w obszarze komunikacji międzyludzkiej, coraz większą w nich rolę odgrywają media społecznościowe i inne zasoby Internetu. Mogą one stanowić cenne narzędzie w pracy i rozwoju zawodowym pielęgniarek, jednak ich wykorzystanie niesie ze sobą pewne ryzyko. Najistotniejszymi zagadnieniami związanymi z wykorzystaniem zasobów Internetu w kontekście opieki zdrowotnej są prawo do poufności i prywatności oraz ryzyko zatarcia granic profesjonalnych relacji w przypadku nawiązania pozazawodowych interakcji z pacjentami w wirtualnym świecie. Profesjonaliści opieki zdrowotnej mają obowiązek zrozumieć naturę, korzyści i konsekwencje uczestnictwa w współczesnych mediach wszystkich typów. Ich postępowanie w cyberprzestrzeni powinno być rozważne, przemyślane i zgodne z etosem zawodu. Celem pracy było ukazanie potencjalnych zagrożeń wynikających z korzystania z mediów społecznościowych.