Preclinical and clinical education variety for dentistry Main objective of dental education is to help students to develop their clinical skills. The clinical training covering the three-quarters of overall dental curriculum focuses mainly on developing the psychomotor skills required for restorative and prosthetic procedures. Dental students exercise a serial of previously defined professional skills under the supervision in their faculty clinics. Preclinical training using manikins as a simulated patient neccessary for a humanistic education standards is usually limited to restorative procedures. Preclinical education held in laboratories do not usually support students to gain professional and interprofessional experiences related to patient relations, control of enfection and the steps of clinical procedures. In this review study, today's preclinical and clinical training models such as virtual reality, computer-based assesments, self-evaluating, standardized patients, community-based clinical training and case completion model are being discussed to be able to make some suggestions for improving skills of dental students.

Öğrenci, eğitmen ve hastaların bakış açısıyla diş hekimliği klinik eğitimi Amaç: Öğrencilerin klinik ortamda öğrenme ve değerlendirmelerini etkileyen faktörler; ortam şartları, zaman kısıtlamaları ve yeterlikleri için gereken vakaları bulma sorunu olarak tanımlanmaktadır. Çalışmanın amacı; klinik eğitim ortamının öğrencilerin yanı sıra, klinik eğitmenler ve hastaların gözünden değerlendirilmesidir. Sonuç: Eğitim planlamaları yapılırken, öğretimin sadece öğretim üyeleri değil, diğer paydaşlar tarafından da değerlendirilmesi çok kıymetlidir. Eğitmen davranışları açısından öğrenci ve klinik eğitmenler arasında bazı uyumsuz yanıtlar alınmış olsa da, bulgular klinik eğitimde yaşanan sorunlar ile katılımcıların davranış, duygu, beklenti ve kazanımları konusunda fikir vermektedir.

ObjectivesThe aim of this study was to investigate the impact of serious game training on the performance of undergraduate dental students during basic life support (BLS) training.MethodsStudents at the Ankara University Faculty of Dentistry were divided into two groups at random: Serious Game (SG) (n = 46) and Traditional (Tr) (n = 45). Students completed the BLS pre‐test following their lecture‐based training. The SG set of students practiced until they achieved an 85 on the BLS Platform, after which they completed the BLS post‐test. All students practiced cardiopulmonary resuscitation (CPR) on a manikin with the instructor's guidance, and then they independently applied CPR by using the model training component. The module evaluation scale was then used to determine each student's grade. Finally, the students provided input on surveys regarding technology perceptions of SG training, serious gaming, and hands‐on training.ResultsIn the SG group, the BLS post‐test scores were significantly higher than the pre‐test results (p = 0.00). In the SG and Tr groups, there was no statistically significant difference in the overall hands‐on training scores (p = 0.11). Students in both groups evaluated the hands‐on training on the manikin favorably and with high levels of participation.ConclusionsThe SG‐based training platform for BLS training has enhanced the BLS performance of undergraduate dental students in terms of knowledge and skill. It has been shown that digital learners have a beneficial impact on game‐based learning outcomes; it is advised to use SGs and develop new games for various learning objectives.

Okullarda öğrencilere kazandırılması amaçlanan öğrenmeler içerisinde kavramsal-düşünsel-bilişsel (cognitive, thinking), duyuşsal-duyusal-duygusal (affective, emotion-feeling) ve psikomotor-devimsel-fiziksel (psychomotor, physical-kinesthetic) özellikler içeren kazanımlar yer almaktadır. 1 Lisans diş hekimliği eğitiminin amacı; toplumun ağız sağlığı bakımını arttırmak ve iyileştirmek olarak açıklanmıştır. 1 Diğer sağlık meslek gruplarının aksine, diş hekimliği öğrencileri invaziv ve geri dönüşümü olmayan tedaviler ve işlemlerle yüzleşirler. Mezunların bağımsız ve kendine güvenen pratisyenler olmasını sağlamak ve profesyonel bilgi, anlama ve becerilerini devamlı geliştirmelerini sağlamak için eğitimin yapılandırılması gerekir. "Eğitim" ve "öğrenim" çok komplike fenomenlerdir. Eğitim planlamaları; öğrencilerin tercihleri ve öğrenme stilleri ile birlikte fakültelerdeki öğrenci sayısı, mevcut eğitmen ve materyal kaynaklarını dikkate almalıdır. İnsan sağlığını ilgilendiren eğitim yöntemleri; öğrencileri sadece bilgi gelişimi olarak değerlendirmek yerine, öğrenme becerileri ve yeterliği de hedeflemelidir.

Fakültelerin geliştirilmesi; değişen öğrenim ve eğitim modelleri, mesleki uygulamalar ve materyallerdeki sürekli gelişimin sonucu olarak kaçınılmazdır. Dental eğitmenler lisans diş hekimliği eğitimine destek sağlayan önemli kişilerdir. Eğitim ve öğretim başta olmak üzere, müfredat geliştirme gibi birçok görev ve sorumluluğu üstlenirler. Bu makalede günümüz diş hekimliği fakülteleri için dental eğitmenin görevleri ve iyi bir eğitmen olabilmeleri için gereken yeterlikleri ile temel müfredat geliştirme aşamaları sunulmaktadır. Uzmanlık, doktora veya öğretim üyesi ünvanlarını almak, kendiliğinden eğitim becerilerinin kazanılmasını sağlamaz. Eğitmenler; sadece kendi öğretmenlerinin geçmişte kullandıkları yöntemlere inandıklarında, eğitim gelişemeyecektir. Eğitimle ilgili yeterliklerin öğrenilmesi ve geliştirilmesi gerekir. Eğitmenlerin sadece öğretme, öğrenme, değerlendirme gibi mikro düzeydeki değil, müfredat gelişimi, kurum, sağlık sistemi gibi alanlarda makro düzeydeki eğitim yeterliklerine de ihtiyaçları vardır. Anahtar Kelimeler: Diş hekimliği eğitimi, fakültenin geliştirilmesi, eğitmen yeterlikleri, eğitmen görevleri