No abstract

Öz Purpose: The purpose of this study is to investigate the relationship between physical activity and quality of life in health workers and to determine the related factors. Materials and Methods: In this study, 120 doctors and 120 nurses providing health services in the hospital were enrolled on the basis of volunteerism principle. It is a cross-sectional and descriptive study. All participants completed a general information form consisting of 20 questions. The data related to the study's physical activity variables were collected by using 'International Physical Activity Questionnaire Short Form-UFAA Short Form-International Physical Activity Questionnaire'. The 'Short Form 36 (SF-36) Quality of Life Scale' was used to assess the quality of life of the participants. All data collection tools were collected using face-to-face interview techniques. Results: 240 health workers participated in the study. There was a statistically significant difference according to occupational groups and the gender, age groups, marital status, income levels and physical activity levels. It was determined that 63.9% of the doctors and 36.1% of the nurses had a high level of physical activity and the level of the physical activity among physicians was statistically significantly higher than the nurses. Conclusion: The results of the study showed that doctors had significantly higher levels of physical activity and some subscales of SF-36 than nurses. According to the results obtained, it can be said that a high level of physical activity is associated with a better quality of life and low PA levels may have many positive effects.

No abstract

Psoriasis patients experience negative attitudes and behaviors exhibited by people who have insufficient knowledge about psoriasis. In this study, the knowledge level of the society about psoriasis; people's attitudes toward such patients were investigated. A questionnaire that investigates the knowledge, attitudes, and behaviors related to psoriasis according to age, gender, and education levels was applied to the participants. About a quarter of participants in the study did not have any knowledge about psoriasis, 22.9% participants who thought that they knew about psoriasis believed that psoriasis was an infectious disease, 34.2% indicated that they were afraid of shaking hands with patients who had psoriasis, 45.4% did not wish to eat any food prepared by such patients, and 13.4% did not want to work with them in the same workplace. Female participants were more concerned that psoriasis was contagious (P = .030) than male participants, and they were more concerned about shaking hands (P = .022) and eating food prepared by psoriasis patients (P = .009). Both the psoriasis is little known and the level of knowledge of the participants who think they have knowledge about psoriasis was insufficient and prejudiced attitudes and behaviors are common in patients with psoriasis.

Bu araştırmanın amacı ortaokul sekizinci sınıf öğrencilerinin çokgen ile ilgili problemlerdeki matematiksel düşünme süreçlerini incelemektir. Araştırmada verilerin toplanması, çözümlenmesi ve yorumlanmasında nitel araştırma yöntemi benimsenmiştir. Toplam sekiz öğrenci ile gerçekleştirilen araştırmanın verileri klinik görüşme yöntemi kullanılarak toplanmıştır. Öğrencilere genellemeye ulaşmaları beklenen çokgenler ile ilgili problemler sunulmuş, elde edilen veriler tematik olarak analiz edilmiştir. Özelleştirme sürecinin problemi anlama aşamasında öğrencilerin aşina oldukları problemleri anladıkları ancak farklı bir geometrik problem ile karşılaştıklarında zorlandıkları belirlenmiştir. Yüksek başarı düzeyine sahip öğrencilerin tıkanma sürecine girseler dahi atak sayılarının diğer öğrencilere göre fazla olduğu ve farklı stratejilere yöneldikleri görülmüştür. Bununla birlikte beklenen genellemeye ulaşıp bunu sözel olarak ifade edebilen öğrencilerin çoğu, genellemeyi cebirsel olarak ifade etmekte oldukça zorlanmışlardır. Geometrik yaklaşım kullanarak genellemeye ulaşan öğrencilerin ulaştıkları genellemelere ilişkin daha kolay açıklama yapabildikleri, sadece sayısal yaklaşım kullanan öğrencilerin ulaştıkları genellemelerin nedenlerini açıklamada zorlandıkları saptanmıştır.

ÖZETAmaç: Bu çalışma, palyatif bakımdaki hastalara uygulanan tamamlayıcı ve bütünleştirici terapilerin ağrı yönetimine etkisi ile ilgili olan yayımlanmış çalışmaların gözden geçirilmesi ve çalışmadan elde edilen verilerin sistematik biçimde incelenmesi amacıyla gerçekleşti-rilmiştir. Yöntem THE EFFECT OF COMPLEMENTARY AND INTEGRATIVE THERAPIES ON PAIN MANAGEMENT IN PALLIATIVE CARE: A SYSTEMATIC REVIEW ABSTRACTPurpose: This study was conducted to investigate and systematically review the data obtained from published studies relating to the effect of complementary and integrative therapies on pain management of patients within palliative care units. Method:This study was carried out using the Google Scholar, Pubmed, Science Direct, Proquest, Cochrane, EBSCOhost, Clinical Key, and Ovid databases. The search was limited to between 1 January 2012 and 31 January 2017 and retrieved both national and international research using the following keywords: reflexology, aromatherapy, music therapy, yoga, massage therapy, reiki, TENS, acupuncture, hypnosis, therapeutic touch, acupressure, mind and body practices, complementary and alternative medicine, pain management, palliative care. Thirteen publications were evaluated as being in accordance with the inclusion criteria for the content of the study. Results:The publications comprised four descriptive studies, one retrospective study, one group with no controls, a quasi-experimental, mixed-methods design, one semi-experimental (pre-test and post-test control subgroups within non-randomized groups) design, two semi-experimental (single group pre-post-test, with randomized controls) and one qualitative design. The studies included made use of the "Visual Analogue Scale (VAS)", "Measure-Yourself Concerns and Wellbeing Questionnaire", "Numeric Scale (NRS)", "Well-Being Scale", "Functional Analog Scale (VAS)", "Pain Scale", "Nursing Assessment of Pain Intensity Scale", "Face to Face Interview Technique" and "The Edmonton Symptom Assessment Scale (ESAS)". These data collection tools were used to evaluate the effect of complementary and integrative therapies on pain. Conclusion:Evidence was collated through systematic review of all the relevant studies on complementary and integrative therapies applied to patients in palliative care settings and the decrease in the severity of pain perceived by the patients compared. On the basis of this review, it is concluded that these therapies can be used to manage pain in palliative care patients.

Amaç: Diyabet son yıllarda hızla artış gösteren, ciddi komplikasyonlara yol açan bir sağlık problemidir. D vitamini düzeyi, diyabetin kontrolüne katkıda bulunan bir faktör olarak belirtilmektedir. Bu çalışmada diyabetik hastalarda D vitamini düzeylerini ve glisemik kontrol arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amaçlanmıştır. Hastalar ve Yöntem: Çalışmaya Diyabet Eğitim Polikliniği'ne Eylül 2015 -Haziran 2016 tarihleri arasında başvuran takip ve tedavi altındaki 330 diyabetik hasta alındı. Çalışmaya 18 yaş ve üzerinde olan hastalar dahil edildi. Hastalar vitamin D düzeylerine göre; ≤20 ng/mL, 20-30 ng/mL arasında ve ≥30 ng/mL olmak üzere üç gruba ayrılarak kategorize edildi. Bu gruplar hastaların sosyo-demografik özellikleri, kan parametreleri, diyabet ile ilgili özellikleri ve diyabet tedavileri yönünden karşılaştırıldı. HbA1c düzeylerine göre ≤%7 altı ve >%7 üzeri olmak üzere iki gruba kategorize edildi. Bu iki grupta da aynı parametreler ve D vitamini değerleri karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya alınan 330 diyabetik hastanın %51,2'si (n=169) kadın ve %48,8'i (n=161) erkekti. Hastaların yaş ortalamaları 53,79±10,2 yıl idi. Çalışmamıza alınan hastalar VKİ açısından değerlendirildiğinde %13,9'u (n=46) normal, %34,5'i (n=114) fazla kilolu ve %51,5'i (n=170) obez olarak sınıflandırılmıştır. Hastalar D vitamini düzeylerine göre gruplara ayrıldığında, vitamin D seviyesi 20 ng/mL'nin altında 286 hasta (%86,7), 20 ng/mL'nin üzerinde 44 hasta (%13,3) saptandı. Hastalar D vitamini düzeylerine göre karşılaştırıldığında D vitamini değerleri ile hastaların açlık kan şekeri (AKŞ), tokluk kan şekeri (TKŞ) arasında negatif korelasyon (-r=0,357, p<0,001, -r=0,344, p<0.001 sırasıyla) bulundu. D vitamini değerleri ile HbA1c değerleri arasında negatif korelasyon olduğu (-r=0,433, p<0.001) tespit edildi. D vitamini ile trigliserid düzeyi arasında da negatif yönde korelasyon (-r=0,131, p<0,05) saptandı. Sonuç: Çalışmamızda D vitamini düzeylerine göre istatistiksel değerlendirme yapıldığında; HbA1c>%7 olanların (n=191), HbA1c<7 olanlara (n=95) göre D vitamini düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı derecede daha düşüktü (p<0,001). Bu sonuçlar D vitamini seviyelerinin diyabet hastalarında glisemik kontrolde önemli olduğu kanısını desteklemektedir.Anahtar Kelimeler: D vitamini, Tip 2 diyabetes mellitus, HbA1cAim: Diabetes is a serious health problem which has increased rapidly in recent years and causes numerous complications. Vitamin D levels may be a contributing factor to the glycemic control. The aim of the study was to evaluate the relationship between vitamin D levels and glycemic control in diabetic patients. Patients and Methods: 330 patients with Diabetes Mellitus type 2, who were admitted to our outpatient clinic between September 2015 and June 2016, were included in the study. Patients were stratified into three groups according to the vitamin D levels; ≤20 ng / mL, between 20-30 ng / mL and ≥30 ng / mL. These groups were compared in terms of patients' socio-demographic characteristics, blood parameters, diabetes-related charac...

ÖzAmaç: Türkiye' de ve tüm dünyada tıp eğitiminin daha nitelikli olabilmesi için birçok adım atılmış, çalışmalar yapılmış, değişimler yaşanmıştır. Bu alanda yapılan çalışmalar 1980 yılında başlamış günümüze kadar gelmiştir. Çalışmamızın amacı; tıp fakültesi öğrencilerinin, tıp eğitimine bakış açılarının mezuniyet öncesi dönemde öğrenilip tıp eğitim programlarının ilerleyebilmesine katkıda bulunmak, TUS hakkında mevcut güncel görüşleri saptamak ve öğrencilerin branş tercihlerini belirlemektir.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya 2016-2017 döneminde Aile Hekimliği Ana bilim dalında staj yapan 102 erkek (%56), 80 kız (%44) olmak üzere toplam 182 intern alındı. Araştırma retrospektif bir çalışmadır. Dönem VI öğrencilerinin hepsine hazırlanan anket formları dağıtıldı ve öğrencilere yüz yüze görüşme tekniği ile anket uygulandı.Bulgular: Çalışmaya katılan internlerin %44'ü kız (n=80), %56'sı erkekti (n=102). Çalışmamıza katılan tıp fakültesi öğrencilerinin en prestijli olarak gördüğü ve tercih etmeyi düşündükleri bölümler sırasıyla; %15,9 aile hekimliği, %9,9 göz hastalıkları ve %9,3 dermatoloji, diğer %9,3'lük kısmı kulak burun ve boğaz hastalıkları olarak tercihlerini belirtmişlerdir.Sonuç: Vardığımız sonuç hekim ve hekim adaylarının ortak amaçları tıpta uzmanlık sınavını kazanmaktır. Pratisyenliğin tıpta uzmanlık sınavını kazanana dek bir geçiş basamağı olarak düşünülmesi de ilerleyen dönemlerde pratisyen hekim sıkıntısını artıracağını düşündürmektedir. Uzmanlık bölümü seçiminde ise; uzmanlık sınavından alınan puanın, maddi getirinin ön planda olduğu, dahili branşların ilk tercihlerde yer aldığı görülmektedir.