Bu çalıĢmada iki farklı CAD/CAM seramiğe bir primer ve iki farklı bağlayıcı ajan uygulanarak kompozit rezinle tamir sonrası bağlanma kuvvetinin değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntem: CAD/CAM seramik materyallerden (VITA Suprinity ve IPS e.max CAD) 30'ar adet örnek hazırlandı. Örnekleri elde etmek için yavaĢ hızlı testere (ISOMET 1000) kullanılarak seramik bloklardan 1 mm kalınlığında kesitler alındı. Daha sonra seramikler soğuk akriliğe sabitlenerek yüzeylerine 1dk boyunca %10'luk hidroflorik asit uygulandı. Primer uygulamasına göre seramikler iki gruba ayrıldı: BISCO Z-Prime-ZP ve primer kullanılmayan kontrol grubu-K. Uygulanan bağlayıcı ajanlara göre de seramikler 2 alt gruba daha ayrıldı: 3M ESPE Single Bond Universal-Sb, KURARAY Clearfil Universal Bond Quick-Qb (n=5).3M ESPE Single Bond Universal-Sb seramiklere 20 sn boyunca ovalama hareketi ile uygulanıp 5 sn hava ile seyreltildi ve LED ıĢık cihazı ile 10 sn polimerize edildi. KURARAY Clearfil Universal Bond Quick-Qb ise seramiklere 10 sn boyunca ovalama hareketi ile uygulanıp 5 sn hava ile seyreltildi ve LED ıĢık cihazı ile 10 sn polimerize edildi. Bir kompozit rezin (VOCO Xtra-fil) 4 mm çapında ve 4 mm yüksekliğinde plastik kalıplar kullanılarak bir LED ıĢık cihazı ile seramik yüzeylerde polimerize edildi. Elde edilen örnekler 24 saat 37°C saf suda bekletildi. Bağlanma kuvvetleri bir universal test cihazı kullanılarak makaslama testi ile ölçüldü. Kaydedilen değerler tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılarak analiz edildi (p<0.05). Kırılma tipleri bir stereo mikroskop yardımıyla tespit edildi. Bulgular: En yüksek bağlanma dayanımı Suprinity+K+Qb (20.15 MPa) grubunda, en düĢük bağlanma dayanımı e.max CAD+ZP+Qb (10.85 MPa) grubunda bulundu. Primer ve bağlayıcı ajanlar arasında herhangi bir fark bulunmazken (p>0.05), seramikler arasında önemli derecede fark bulundu (p<0.05). e.max CAD örneklerin bağlanma değerleri Suprinity ye göre anlamlı derecede daha düĢük bulundu (p<0.05). Sonuç: Bu çalıĢmanın sınırları dahilinde; üniversal bağlayıcı ajanların tek baĢına kullanıldığı kontrol grubunun, BISCO Z-Prime Plus kullanılan gruplara benzer bağlanma sonuçları gösterdiği ve iki uygulamanın da klinik olarak yeterli bağlanma dayanımı sağladıkları belirlenmiĢtir. Üniversal bağlayıcı ajanlar, CAD/CAM seramiklerin kompozit rezin ile tamirinde klinik olarak tek baĢlarına kullanılabilir.

No abstract

Aim: To evaluate the shear bond strength (SBS) of 3 fissure sealants used alone and with ozone and laser pretreatment. Materials and Methods: For the SBS test, the flattened enamel surfaces of 90 healthy third molars were randomly divided into nine groups ( n  =  10 for each groups), based on different sealants (BeautiSealant, Fuji Triage, and Grandio Seal) and pretreatment conditions (no pretreatment, pretreatment with ozone, and pretreatment with neodymium-doped yttrium aluminum garnet [Nd:YAG laser]). Ozone was applied for 30 s in caries superficial mode, and Nd:YAG laser was applied for 60 s. After the pretreatment procedures, sealants were placed inside a mold on the enamel surface. SBS was measured with a universal testing machine. Data were analyzed using analysis of variance. Tukey’s multiple comparison tests were applied to determine the difference between the groups (α  = 0.05). Results: The lowest SBS was observed in the Fuji triage group. Nd:YAG laser and ozone did not affect the SBS of BeautiSealant. However, significant differences were determined in the Fuji triage and Grandio Seal groups after pretreatment procedures ( P  < .05). Conclusion: Ozone and laser can be employed to disinfect fissures before BeautiSealant application.

Bu çalıĢmanın amacı, direkt veya indirekt polimerizasyon teknikleri ile polimerize edilmiĢ farklı kompozit rezinlerin mikrosertlik, bükülme dayanımı, su emilimi ve çözünürlüklerini değerlendirmektir. Materyal ve Metot: Rezin matriksine göre sınıflandırılan 3 kompozit rezin seçildi: U200 (3M ESPE), Grandio (VOCO), Xtrafil (VOCO). Kompozit rezinler polimerizasyon tekniğine göre üç alt gruba ayrıldı: LED (Eliapar, 3M ESPE), LED+ indirekt ıĢık (DI 500 Coltene) , indirekt ıĢık+ısı+basınç (Tescera ATL, Bisco Dental). Her bir alt grup için yedi dikdörtgen örnek (25mm x 2mm x 2mm) yapıldı ve bükülme dayanım değerleri için üç nokta büküm testleri yapıldı. Vickers sertliğini, su emme derecesini ve çözünürlüğünü belirlemek için yedi silindirik örnek (çap: 8mm, kalınlık: 2mm) yapıldı. Silindirik örnekler 37 ° C'de 24 saat boyunca distile suda saklandı ve mikrosertlik değerleri bir Vickers sertlik test cihazı ile ölçüldü. Su emilim testi için hazırlanan örnekler 24 saat aynı koĢullarda depolandı ve su emme değerleri ölçüldü. Aynı örnekler desikatörde sabit kütle elde edilinceye kadar kurutuldu ve çözünürlük ölçümleri yapıldı. Veriler iki yönlü ANOVA ve Tukey's post-hoc testi (α = 0.05) ile analiz edildi. Bulgular: Polimerizasyon teknikleri ile kompozit rezinler arasındaki etkileĢim yalnızca bükülme dayanım değerlerinde anlamlı idi (p <0.05).Bükülme dayanımı, mikrosertlik ve su absorpsiyonu için en yüksek değer LED+indirekt ıĢıkla polimerize edilen örneklerde görüldü. Çözünürlük için en yüksek değer ise, indirekt ıĢık+ısı+basınçla polimerize edilen örneklerde görüldü. Sonuç: Ġndirekt polimerizasyon yöntemi kompozit rezinlerin mikro sertlik ve bükülme dayanımı değerlerini geliĢtirdi ancak su emilimi ve çözünürlük değerlerini olumsuz etkiledi.

Bu çalışmanın amacı; üniversal adezivlerin uygulama zamanlarının uzatılmasının, makaslama bağlanma dayanımı üzerine etkisinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 63 adet çürüksüz insan molar dişi kullanıldı. Okluzal kısımda yüzeyel dentin açığa çıkarıldıktan sonra; örnekler, rastgele, kullanılacak olan üç farklı adezivin farklı uygulama sürelerine göre (5 sn, 10 sn, 20 sn) 9 gruba ayrıldı (n=7) (1. Single Bond Universal, 2. One Coat 7 Universal, 3. All-Bond Universal). X-trafil bulk-fill kompozit kullanılarak tek tabaka halinde 4 mm yüksekliğinde ve 3 mm çapında kalıplar yardımıyla restoratif kısım tamamlandı ve LED cihazıyla polimerize edildi. Örnekler 24 saat 37 o C suda bekletilip üniversal test cihazına (Instron 3344, Instron Corp, Wilmington, ABD) yerleştirildi. Veriler ANOVA ve Duncan testleri ile 0.05 anlamlılık düzeyinde analiz edildi. Bulgular: En yüksek (8.35±1.90) ve en düşük (4.99±2.67) makaslama bağlanma dayanım değerleri All-Bond' da, 20 saniye ve 10 saniye uygulama süreli gruplarda gözlenmiştir. All-Bond grubunda istatistiksel anlamda farklılık gözlenirken (p<0.05), diğer gruplarda istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamıştır (p>0.05). Sonuç: Uygulama süresinin arttırılması All-Bond grubunda makaslama bağlanma dayanımını anlamlı oranda yükseltmiştir (p<0.05). Single Bond Universal ve One Coat 7 gruplarında ise istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık görülmemiştir (p>0.05).