Farkli Poli̇meri̇zasyon Tekni̇kleri̇ni̇n Kompozi̇t Rezi̇nleri̇n Mekani̇k Ve Fi̇zi̇ksel Özelli̇kleri̇ne Etki̇si̇

Abstract

Bu çalıĢmanın amacı, direkt veya indirekt polimerizasyon teknikleri ile polimerize edilmiĢ farklı kompozit rezinlerin mikrosertlik, bükülme dayanımı, su emilimi ve çözünürlüklerini değerlendirmektir. Materyal ve Metot: Rezin matriksine göre sınıflandırılan 3 kompozit rezin seçildi: U200 (3M ESPE), Grandio (VOCO), Xtrafil (VOCO). Kompozit rezinler polimerizasyon tekniğine göre üç alt gruba ayrıldı: LED (Eliapar, 3M ESPE), LED+ indirekt ıĢık (DI 500 Coltene) , indirekt ıĢık+ısı+basınç (Tescera ATL, Bisco Dental). Her bir alt grup için yedi dikdörtgen örnek (25mm x 2mm x 2mm) yapıldı ve bükülme dayanım değerleri için üç nokta büküm testleri yapıldı. Vickers sertliğini, su emme derecesini ve çözünürlüğünü belirlemek için yedi silindirik örnek (çap: 8mm, kalınlık: 2mm) yapıldı. Silindirik örnekler 37 ° C'de 24 saat boyunca distile suda saklandı ve mikrosertlik değerleri bir Vickers sertlik test cihazı ile ölçüldü. Su emilim testi için hazırlanan örnekler 24 saat aynı koĢullarda depolandı ve su emme değerleri ölçüldü. Aynı örnekler desikatörde sabit kütle elde edilinceye kadar kurutuldu ve çözünürlük ölçümleri yapıldı. Veriler iki yönlü ANOVA ve Tukey's post-hoc testi (α = 0.05) ile analiz edildi. Bulgular: Polimerizasyon teknikleri ile kompozit rezinler arasındaki etkileĢim yalnızca bükülme dayanım değerlerinde anlamlı idi (p <0.05).Bükülme dayanımı, mikrosertlik ve su absorpsiyonu için en yüksek değer LED+indirekt ıĢıkla polimerize edilen örneklerde görüldü. Çözünürlük için en yüksek değer ise, indirekt ıĢık+ısı+basınçla polimerize edilen örneklerde görüldü. Sonuç: Ġndirekt polimerizasyon yöntemi kompozit rezinlerin mikro sertlik ve bükülme dayanımı değerlerini geliĢtirdi ancak su emilimi ve çözünürlük değerlerini olumsuz etkiledi.