“…Doyum sağlayıcı ilişkiler kurabilmek için bireylerin nerede, nasıl davranacağını bilmesi etkili, uygun ve içinde bulunduğu bağlamı dikkate alan kişilerarası becerilere sahip olması önem kazanmaktadır. Birçok araştırmada, sosyal yetkinlik ile öznel iyi oluş (Eken, 2010), arkadaşlık niteliği, sosyal beceri ve mutluluk (Demir, Jaafar, Bilyk ve Ariff, 2012) sosyal beceri ve psikolojik öznel iyi oluş (Segrin ve Taylor, 2007), öznel iyi oluş ile kendini açma (Şahin, 2011), öz duyarlılık, çatışma çözme ve öznel iyi oluş (Yarnell ve Neff, 2013), çatışma çözme ve psikolojik uyum (Tucker, McHale ve Crouter, 2003), duygusal destek ve öznel iyi oluş (Uchida, Kitayama, Mesquita, Reyes ve Morling, 2008) anlamlı olarak ilişkili görülmektedir.…”