Idea interdyscyplinarności i interdyscyplinarna natura wiedzy pedagogicznej

Abstract

Analiza idei interdyscyplinarności wskazuje na jej blaski i cienie, przynajmniej, gdy ujmujemy ją z pozycji dyscyplinarnej tożsamości i wymogów z tym związanych o obrębie określonej dziedziny nauki. Interdyscyplinarność jako nastawienie badawcze rodzi bowiem nadzieję bardziej kompleksowego i adekwatnego ujęcia badanych rzeczy, stanów rzeczy, procesów lub zjawisk, ale wyłania również dylematy i zagrożenia „rozpłynięcia się” swoistości nastawień badawczych właściwych określonej dziedzinie nauki. Wiedza pedagogiczna z natury oparta jest jednak na wiedzy zaczerpniętej z innych podstawowych dziedzin nauki takich, jak biologia, psychologia, socjologia czy filozofia. Pomijając trudności i dylematy wynikające z interdyscyplinarnych nastawień badawczych, przyjąć należy, że w obrębie dyskursu pedagogicznego nie tylko jest ona nieunikniona, ale i konieczna z punktu widzenia jakości, adekwatności i trafności, zarówno konstruowanej teorii, jak i projektowanej praktyki.