Elastyczna przestrzeń uczenia się dziecka

Abstract

<p>„Współczesna edukacja przedszkolna w dużej mierze zakotwiczona w starych kodach i paradygmatach coraz częściej nie odpowiada teraźniejszym i przyszłym wyzwaniom. Nie wspiera potencjonalności każdego dziecka w procesie edukacyjnym, nie uwzględnia jego różnic indywidualnych”(Andrzejewska 2015, s. 192). Tradycyjne rozwiązania edukacyjne, ograniczające się do wykorzystania przez nauczyciela i przedszkolaka najczęściej potencjału sali przedszkolnej i ogrodu, nie podkreślają zagadnień związanych z koniecznością uwzględniania treści edukacyjnych w powiązaniu z kontekstami społeczno-kulturowymi procesów uczenia się. Te konteksty wpływają na proces tworzenia reprezentacji w umyśle i sposób wykorzystania zdobytej wiedzy w odmiennych warunkach. Zatem „ta sama wiedza poznawana w różnych warunkach będzie inaczej »zapisana« w umyśle i inaczej »używana« w nowych sytuacjach (Klus-Stańska, Kruk 2009, s. 471). Artykuł jest próbą pokazania niewykorzystanych potencjałów sali przedszkola i konieczności rozszerzania przez nauczyciela zasięgu edukacji małego dziecka poza salą przedszkolną, poza przedszkole i kontaktu ze społecznością lokalną, która ze względu na swoją specyfikę i różnorodność warunkuje uelastycznienie procesu uczenia się wychowanka.</p>

Zmiana przestrzeni edukacyjnej przedszkola do spotkania dziecka z książką

“…W zespołach nauczycielskich odbywa się wspólne rozwiązywanie problemów, uczenie się od siebie, uczenie się we współpracy, wspólne negocjowanie stanowisk, uzgadnianie sensów pedagogicznych działań, np. w obszarze elastycznego kreowania sali przedszkolnej, korytarzy, ogrodu, placu zabaw (Andrzejewska, 2018). Partnerstwo nauczycieli pomaga środowisku w kreatywnym i skutecznym zmaganiu się z wyzwaniami ostatnich lat, m.in.…”