Determinants of Insomnia among Mothers during Postpartum Period in Northwest Ethiopia

Abstract

Objective. Postpartum period is a state of instability that may be accompanied by mood liability, anxiety, insomnia, and neuropsychiatric disturbance in women. This neuropsychiatric disturbance has a negative influence on the child’s psychological and physical development. Our aim was to see the level of sleep difficulties among postpartum mothers in three obstetric care settings in Ethiopia. Method. Institutional based cross-sectional study was conducted at one referral hospital and two health centers. A total of 988 postpartum mothers had been interviewed for sleep difficulties by using Athens Insomnia Scale (AIS). Adjusted Odd Ratio (AOR) and 95% Confidence Interval (CI) were used and P-value <0.05 was used for indicating significant variables. Result. The prevalence of sleep difficulty between four to six weeks of postpartum period was 21.8% (215/988). Marital status of divorced/widowed/separated [AOR= 2.29, 95% CI (1.40, 6.08)], no educational opportunity [AOR= 2.35, 95% CI (1.57, 3.51)], having poor social support [AOR=2.82, 95% CI (1.63, 4.88)], alcohol use [AOR=1.58, 95% CI (1.13, 2.22)], history of depression [AOR=1.93, 95% CI (1.13, 3.31)], and who has poor support from husband [AOR=1.94, 95% CI (1.18, 3.18)] had association with sleep difficulty. Conclusion. There is a high magnitude of sleep difficulties during four to six weeks of postpartum period in postpartum mothers and they are associated with many preventable risk factors.

The Relationship Between Perceived Social Support and Maternal Sleep Quality in Postpartum Period

“…29 Bu dönemde, toplam uyku süresi ve uyku verimi doğumu takiben doğum sonrası 12. haftaya kadar belirgin bir şekilde kötüleşmektedir. 5 Aynı şekilde, bu dönemde yeterli sosyal destek ve profesyonel destek alamayan aile ve kadın için birtakım komplikasyonların ortaya çıkması söz konusu olabilmektedir. 30 Çalışmamızda doğum sonu dönemde annelerin %83,6 (n=102)'sının uyku kalitesinin kötü olduğu görülmektedir (PSQI toplam puanı 5).…”

“…41 Benzer şekilde Belete ve Misgan, çalışmalarında, sosyal desteği güçlü olan annelerin sosyal desteği zayıf olan annelere kıyasla uykusuzluk sorunları ile daha az karşı karşıya kaldıklarını bildirmişlerdir. 5 Tüm bu sonuçlar değerlendirildiğinde, uyku ve sosyal ilişkiler ile ilgili literatür karmaşık görünmektedir. Çalışmalar arasındaki bu farklılıkların, sosyal ilişkiler ve uykuyu değerlendirmede kullanılan ölçüm araçlarının değişkenliğinden kaynaklanıyor olabileceği düşünülmektedir.…”

“…4 Bu gereksinimlerden biri olan uyku, fizyolojik temel bir yaşam gereksinimi olmasının yanında patofizyolojik, fiziksel, psikolojik, sosyal ve çevresel faktörlerden etkilenen kompleks bir olgudur. 2,5,6 Ulusal Uyku Vakfı [National Sleep Foundation (NSF)]'nın verilerine göre, sağlıklı bir erişkinin ortalama uyku süresi 7-9 saat arasında değişmektedir. 7 Doğumdan sonraki ilk 6 hafta olan erken doğum sonu dönemde ise annelerin uyku ihtiyacı yaklaşık %20 oranında artmakta, ancak bu dönemdeki fiziksel ve hormonal değişikliklerden dolayı beklenen uyku ihtiyacı karşılanamamaktadır.…”

“…7 Doğumdan sonraki ilk 6 hafta olan erken doğum sonu dönemde ise annelerin uyku ihtiyacı yaklaşık %20 oranında artmakta, ancak bu dönemdeki fiziksel ve hormonal değişikliklerden dolayı beklenen uyku ihtiyacı karşılanamamaktadır. 2, 5 Thomas ve Foreman'ın çalışmasında, annelerin yarısının 24 saatte 7 saatten daha az uyuduğu ve bu uykunun oldukça fazla kesintiye uğramış olduğu belirtilmektedir. 8 Anneler, doğum sonu ilk üç ayda önemli derecede zayıf uyku kalitesine sahiptir ve gebeliğin son dönemleri ile kıyaslandığında daha çok uyku bozukluğu yaşamaktadırlar.…”

Social-ecological considerations for the sleep health of rural mothers

“…Role strain and socioeconomic-related stressors can be mitigated by the social support network. Indeed, social support is related to better sleep and psychological health among mothers of diverse socio-demographic backgrounds (Belete and Misgan 2019;Mersky et al 2020;Sinai and Tikotzky 2012). In rural families, close-knit communities, familial women, and parental partners comprise the core support systems (Gjesfjeld et al 2012;Reynolds and Walther 2020).…”