Civa Klorürün mtDNA'da Akut Etkisi

Abstract

Mercury is a highly toxic environmental pollutant. Molecular mechanisms of mercury toxicity are assorted. Basically, they block essential functional groups in biomolecules and also displace essential metal ions from them. Mercuric ion is known as one of the strongest thiol-binding agents. Although the oxidative properties of mercury have been studied and accepted the actual process of ROS generation is still unclear. The aim of the current study is to examine the acute effects of mercury chloride exposure on mtDNA damage and mtDNA copy number in Drosophila. Quantitative PCR method was used to measure mtDNA damage. In the mercury chloride application groups, mtDNA damage and mtDNA copy number were slightly greater than the control group but the difference was not statistically significant. We demonstrated that the mercury chloride application does not generate the damage on mtDNA of Drosophila melanogaster in 24 hours treatment.Keywords: Mercury, mtDNA damage, mtDNA copy number, Drosophila Civa Klorürün mtDNA'da Akut Etkisi ÖZ Civa çok zehirli bir çevresel kirleticidir. Civa toksisitesinin moleküler mekanizmaları çeşitlidir. Esasen, biyomolekül-lerdeki temel fonksiyonel grupları bloke eder ve temel metal iyonlarını onlardan uzaklaştırır. Civa iyonu, en güçlü tiol bağlayıcı ajanlardan biri olarak bilinir. Civanın oksidatif özellikleri araştırılmış ve kabul edilmiş olsa da, ROS oluşu-munun gerçek süreci hala belirsizdir. Bu çalışmanın amacı, civa klorür maruziyetinin, Drosophila'daki mtDNA hasarı ve mtDNA kopya sayısı üzerindeki akut etkilerini incelemektir. Çalışmamızda mtDNA hasarını ölçmek için kantitatif PCR yöntemi kullanıldı. Sonuçlara göre, civa klorür uygulama gruplarında mtDNA hasarı ve mtDNA kopya sayısı kontrol grubundan biraz daha fazlaydı, ancak bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildi. Buna dayanarak, civa klorür uygulamasının Drosophila melanogaster'in mtDNA'sında, akut hasar oluşturmadığı sonucuna varılmıştır.

Synthesis, characterization and evaluation of cell culture study of mercury complex derived from benzene-1,3,5-tricarboxylic acid

“…Similar to X-rays, HgCl 2 has also been shown to cause the formation of superoxide radicals and the depletion of reduced glutathione in intact cells. The binding of mercury to DNA was shown to be very tight since it resisted extraction with high salt and chelating agents (25,26).…”