Both Freud and Hoffman are Right: Anxious-Aggressive and Empathic Dimensions of Guilt

Abstract

The purpose of the study was to confirm a model which proposed two basic dimensions in the subjective experience of guilt, one anxious-aggressive and the other empathic, as well as another dimension associated but not intrinsic to it, namely, the associated negative emotions dimension. Participants were 360 adolescents, young adults and adults of both sexes. They were asked to relate one of the situations that most frequently caused them to experience feelings of guilt and to specify its intensity and that of 9 other emotions that they may have experienced, to a greater or lesser extent, at the same time on a 7-point scale. The proposed model was shown to adequately fit the data and to be better than other alternative nested models. This result supports the views of both Freud and Hoffman regarding the nature of guilt, contradictory only at a first glance. Keywords: guilt, empathy, anxiety, emotionEl objetivo de este estudio fue confirmar un modelo que proponía dos dimensiones básicas de le experiencia subjetive de la culpa, una ansiosa-agresiva y la otra empática, además de otra dimensión asociada pero no intrínseca a la culpa, es decir, la dimensión de las emociones negativas asociadas. Participaron en el estudio 360 adolescentes, jóvenes y adultos de ambos sexos. Se les pidió que relataran una de las situaciones que les hacían sentirse culpables con mayor frecuencia y que especificaran su intensidad y la de otras 9 emociones que hubieran podido experimentar, en mayor o menor grado, al mismo tiempo en una escala de 7 puntos. El modelo propuesto se ajustaba a los datos y se observó que era mejor que otros modelos alternativos anidados. Este resultado apoya los puntos de vista tanto de Freud como de Hoffman con respecto a la naturaleza de la culpa, sólo aparentemente contradictorios.

Intensity of Habitual Guilt in Men and Women: Differences in Interpersonal Sensitivity and the Tendency towards Anxious-Aggressive Guilt

“…Nevertheless, the intensity of habitual guilt is probably not only related to a higher or lower level of interpersonal sensitivity. In a previous study using the same sample as in the present one (Etxebarria & Apodaca, 2008), we confirmed that subjective experiences of guilt include two basic emotional components -one empathic and the other anxious-aggressive -with the former being the predominating factor in some experiences and the latter in others. The empathic component mainly includes a feeling of sympathy for the person affected by the individual's actions or omissions, as well as a certain element of sadness; the anxious-aggressive component, on the other hand, includes anxiety, outward anger and inward anger, as well as, once again, a certain element of sadness.…”

The relationship between forgivingness, mental health and psychotherapy

“…68 Σε αντίθεση με την προαναφερθείσα θεώρηση της ενοχής ως απόλυτα δυσπροσαρμοστικής κατάστασης, σύγχρονες προσεγγίσεις υποστηρίζουν ότι δεν σχετίζεται απαραίτητα με νευρωτικά συμπτώματα, εφόσον όμως συνδέεται με τις έννοιες της «έγνοιας» για τον πλησίον -και κατά συνέπεια με την ικανότητα ενσυναίσθησης -αλλά και τη συγχωρητικότητα. 69,70 Αντίθετα, η ενοχή μπορεί να έχει δυσπροσαρμοστικό χαρακτήρα όταν σχετίζεται με την αναμονή καταδίκης και την πεποίθηση περί μη αναστρεψιμότητας, θέματα που μπορεί να γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας σε ένα ψυχοθεραπευτικό πλαίσιο με άξονα τη συγχωρητικότητα και μάλιστα τη συγχωρητικότητα προς τον εαυτό.…”

Untitled

“…67 Μπορούν να αναγνωρισθούν τουλάχιστον τρεις τύποι ενοχών: ενοχή λόγω διαπροσωπικής πρό- Σε αντίθεση με την προαναφερθείσα θεώρηση της ενοχής ως απόλυτα δυσπροσαρμοστικής κατάστασης, σύγχρονες προσεγγίσεις υποστηρίζουν ότι δεν σχετίζεται απαραίτητα με νευρωτικά συμπτώματα, εφόσον όμως συνδέεται με τις έννοιες της «έγνοιας» για τον πλησίον -και κατά συνέπεια με την ικανότητα ενσυναίσθησης -αλλά και τη συγχωρητικότητα. 69,70 Αντίθετα, η ενοχή μπορεί να έχει δυσπροσαρμοστικό χαρακτήρα όταν σχετίζεται με την αναμονή καταδίκης και την πεποίθηση περί μη αναστρεψιμότητας, θέματα που μπορεί να γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας σε ένα ψυχοθεραπευτικό πλαίσιο με άξονα τη συγχωρητικότητα και μάλιστα τη συγχωρητικότητα προς τον εαυτό.…”