Bisphosphonate-Associated Osteonecrosis of the Jaw in Patients with Multiple Myeloma and Breast Cancer

Abstract

Osteonecrosis of the jaw is an unremitting adverse outcome associated with bisphosphonate therapy in patients with multiple myeloma or bone metastases from solid tumors. Twelve patients who presented with exposed bone associated with bisphosphonates were reviewed to determine the type, dosage and duration of their bisphosphonate therapy, presenting findings, comorbidities and the event that incited the bone exposure. The discontinuation of bisphosphonate therapy has not helped reverse the presence of osteonecrosis, and the surgical manipulation of the involved site appears to worsen the underlying bone pathology. Hyperbaric oxygen, which has proven efficacious in other forms of osteonecrosis by establishing an oxygen gradient, is of no definitive benefit to patients with bisphosphonate-induced exposed bone. Antibiotic therapy is useful in controlling pain and swelling but ineffective in preventing the progression of the exposed bone. To date, prevention is the only currently possible therapeutic approach to the management of this complication.

A review of the clinical implications of bisphosphonates in dentistry

“…21 However, the clinical utility of HBO for ONJ remains to date inconclusive. As recently reviewed, 21 whilst some case series observed no substantive benefit from HBO, 22 other reports suggest HBO may be useful. 23,24 Conditions affecting bone turnover Jaw osteomyelitis, with or without exposed bone, develops rarely in osteopetrosis and pyknodysostosis, both which are genetic disorders in which osteoclast function is impaired.…”

The Treatment of Intravenous Bisphosphonates Induced Osteonecrosis of the Mandible: Case Report

“…2007 yılında yayımlanan çalışmalarında; hiperbarik oksijen tedavisinin, çe-nelerin bifosfanat ilişkili osteonekrozu vakalarında kesin iyileştirici bir etkisinin olmadığını belirtmiş-lerdir. 25 Bedogni va ark.nın yapmış oldukları çalış-mada; hiperbarik oksijen tedavisinin belirgin anjiogenik potansiyele sahip olduğu ve rezeke çene kemiğinin osteomiyelitik parçasında hipervasküla-rizasyona katkıda bulunduğunu belirtmişler, diğer yandan bu hipervaskülarizasyonun bifosfonatların anjiyogenik etkisiyle uygun olabileceğini ancak bifosfonat uygulamasının kesilmesinden sonra hiperbarik oksijen tedavisinin iyileşmede minimal etkisi olabileceğini belirtmişlerdir. 26 Yine Freiberger ve ark.…”

“…2007 yılında yayımlanan çalışmalarında; hiperbarik oksijen tedavisinin, çe-nelerin bifosfanat ilişkili osteonekrozu vakalarında kesin iyileştirici bir etkisinin olmadığını belirtmiş-lerdir. 25 Bedogni va ark.nın yapmış oldukları çalış-mada; hiperbarik oksijen tedavisinin belirgin anjiogenik potansiyele sahip olduğu ve rezeke çene kemiğinin osteomiyelitik parçasında hipervasküla-rizasyona katkıda bulunduğunu belirtmişler, diğer yandan bu hipervaskülarizasyonun bifosfonatların anjiyogenik etkisiyle uygun olabileceğini ancak bifosfonat uygulamasının kesilmesinden sonra hiperbarik oksijen tedavisinin iyileşmede minimal etkisi olabileceğini belirtmişlerdir.26 Yine Freiberger ve ark. 2007'de yayımlanan çalışmalarında hiperbarik oksijen tedavisinin osteonekroz lezyonlarının sayı ve boyutlarında azalmaya neden olduğunu ancak bu sonuçların elde edilmesi için bifosfonat uygulamasının bitmiş olması gerektiğini söyleyerek hiperbarik oksijen tedavisinin, bifosfonat uygulaması Bizim olgumuzda bifosfonat tedavisi bittikten sonra cerrahi müdahale sonucu mandibulasında osteonekroz meydana gelen hastada, hem pre-operatif hem de postoperatif antibiyotik uygulaması, cerrahi müdahale ve sonrasında iyileşmeyi hızlan-dırma ve destekleme amaçlı 40 seans hiperbarik oksijen tedavisi uygulanmıştır.…”

Teriparatid [paratiroid hormon (1-34)] ve diş hekimliği

“…24 Bazı araştırmacılar hiperbarik oksijen tedavisinin (HPO) başarılı olduğunu belirtmelerine rağ-men bazı araştırmacılar ise HPO'nun başarı sağlama-dığını belirtmiştir. [25][26][27][28] Teriparatidin, bifosfonatın aksine osteoklastların aktivasyonunu bozmadan kemik yapım-yıkım olaylarını sağlayarak sağlıklı kemik oluşumuna katkısı olacağını düşünülmektedir. Ayrıca bu ilaç, osteoporoz hastalarında kemik yapımındaki olumlu etkilerinden dolayı da bazı araştırmacılar tarafından bifosfonat ile ilişkili osteonekroz vakalarında kullanılmıştır.…”