Antidepressants in Panic Disorders

Liebowitz, Michael R.

doi:10.1192/s0007125000297481

Cited by 36 publications

(9 citation statements)

References 48 publications

(31 reference statements)

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Treatment with different compounds like tricyclic antidepressants (TCAs) [Modigh, 1987;Liebowitz, 1989], selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs) [den Boer and Westenberg, 1990;Westenberg and den Boer, 1994], high-potency benzodiazepines [Jonas and Cohon, 1993], and monoamine oxidase inhibitors (MAOIs) [Tyrer and Shawcross, 1988;van Vliet et al, 1993van Vliet et al, , 1996 have been proven effective. However, not all patients respond to treatment: between 20% to 40% are nonresponders.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

The prediction of nonresponse to pharmacotherapy in panic disorder: A review

Slaap¹,

Boer²

2001

Depress. Anxiety

View full text Add to dashboard Cite

Several effective pharmacotherapeutic treatments exist for panic disorder; however, not all patients respond to treatment: between 20% to 40% are non-responders. Recent studies have reported several predictors of nonresponse to pharmacotherapy. In this review two questions are addressed: is there consensus with respect to predictors of nonresponse and are there any differences between short-term and long-term predictors? In this review both short-term and long-term outcome studies are discussed. Studies were included if at least DSM-III criteria were used and baseline variables were investigated as possible predictor of response, or nonresponse, to pharmacotherapy. Of each clinical predictor, tallies were made of the particular predictors employed and of those predictors that predicted nonresponse. It appears that a long duration of illness and severe agoraphobic avoidance are robust predictors of nonresponse, particularly in long-term studies. Personality disorders, or even personality traits, are possibly the most robust predictors of nonresponse. Several factors appear to be robust predictors of nonresponse: factors that are present before treatment and exert their influence on short-term and long-term treatment outcome. Prospective studies are needed to further investigate these factors and to test whether it is viable to intervene in an attempt to increase treatment response.

show abstract

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

The prediction of nonresponse to pharmacotherapy in panic disorder: A review

Slaap¹,

Boer²

2001

Depress. Anxiety

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Drug treatments that relieve anxiety and block panic can give the patient confidence to participate more fully in psychological therapy. Long-term follow-up is rare in medication studies and it has been estimated that 30-75% of patients relapse after drug treatment is discontinued 13. Psychological therapy is used to treat avoidance and reduce panic.…”

Section: Treatment Rationalementioning

confidence: 99%

Stopping panic attacks

1997

DTB

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Zij kreeg fluoxetine (Prozac), niet meteen de standaarddosering van 20 mg, maar om te beginnen 5 mg per dag. (Patie¨nten met een paniekstoornis raken vaak geagiteerd wanneer zij meteen 20 mg toegediend krijgen; vandaar Liebowitz' advies om met 5 mg te beginnen; Liebowitz, 1989. Wie deze raad wil volgen moet wel speciaal aan de apotheek vragen capsules van 5 mg te maken.)…”

Section: Therapie: Steununclassified

De langdurige behandeling van een jonge vrouw met paniekaanvallen en obsessies, omringd door botte mensen

Velden¹

1992

DITH

View full text Add to dashboard Cite

De langdurige behandeling van een jonge vrouw met paniekaanvallen en obsessies, omringd door botte mensen Kees van der Velden Samenvatting In dit artikel worden de wederwaardigheden beschreven van de nu 31-jarige Cindy de Vriend, die dertien jaar geleden door haar huisarts voor psychiatrische behandeling werd verwezen.In de behandeling kunnen twee fasen onderscheiden worden. In de eerste fase had Cindy allerhande moeilijkheden, maar geen paniekaanvallen. In de tweede fase was paniek de belangrijkste klacht. Om de moeilijkheden van de tweede fase te begrijpen is het nodig iets van Cindy's toestand in de eerste fase te weten; vandaar dat die vrij uitvoerig wordt weergegeven. Na een behandeling waarin enkele bekende directe interventies -ademhalingsoefeningen, schrijfopdrachten, exposure -zo goed en zo kwaad als het ging werden toegepast kreeg Cindy medicamenteuze therapie. Uit de gevalsbeschrijving kan de lezer leren dat farmacotherapie bij paniek niet vanzelf moeiteloos verloopt. In de discussie wordt ingegaan op vragen over diagnostiek en de gevolgde behandelingsstrategie. Eerste fase: gezinstegenspoedAanmelding en taxatie Cindy, achttien jaar, 'administratief medewerkster' met havo-opleiding, zou volgens haar huisarts geen 'nee' durven zeggen. Haar vader en haar oudere broer Tom zouden haar vernederen. De vader werd door de huisarts als een impulsief reagerende man getypeerd, die in de praktijk van de huisarts regelmatig voor moeilijkheden had gezorgd, vooral wanneer hij niet op zijn wenken bediend werd. Haar moeder leed sinds twee jaar aan multiple sclerose, kon niet meer spreken en was 'volledig verpleegbehoeftig'; zij werd thuis verzorgd. Er was een geestelijk gehandicapt broertje dat in een instituut voor diep zwakzinnigen verbleef. De huisarts had ongeveer een jaar lang wekelijks gesprekken met Cindy, maar haar zelfverzekerdheid was hierdoor niet merkbaar toegenomen.Cindy was een zwaar opgemaakt meisje, dat bij het eerste gesprek vergezeld werd door een ongeveer 25-jarige, op dezelfde wijze opgemaakte vrouw, Belinda geheten, die niet alleen de verzorgster van Cindy's moeder was, maar, zoals in latere gesprekken met Cindy bleek, ook de minnares van de heer De Vriend, Cindy's vader. Om hun plezier in elkaars gezelschap te onderstrepen dronk en lachte het jonge paar heel wat af. Belinda bleek te willen dat Cindy vrienden en vriendinnen buitenshuis zou zoeken, speciaal om het geluk van de heer De Vriend en zijn geliefde niet te verstoren, behalve op de avonden waarop het paar buitenshuis pret maakte, en Cindy nodig was om op haar moeder te passen. Cindy zelf had sinds enkele jaren een seksuele verhouding met haar broer Tom, waaraan zij zich niet wist te onttrekken. Tom was de trots van zijn vader, zijn grootmoeder en ook van Belinda. (Waar deze trots op gebaseerd was werd niet duidelijk.) Cindy was vooral bij haar moeder geliefd.Zij verzorgde haar moeder trouw. Hoewel Cindy aan de uitdrukking van de ogen van haar moeder soms kon aflezen dat deze van haar hield, miste zij het vroegere intieme contact. Ook miste ...

show abstract

Antidepressants in Panic Disorders

Cited by 36 publications

References 48 publications

The prediction of nonresponse to pharmacotherapy in panic disorder: A review

The prediction of nonresponse to pharmacotherapy in panic disorder: A review

Stopping panic attacks

De langdurige behandeling van een jonge vrouw met paniekaanvallen en obsessies, omringd door botte mensen

Contact Info

Product

Resources

About