No abstract

Objective: To compare the psychological resilience and anxiety levels of patients diagnosed with hyperemesis gravidarum (HG) and healthy pregnant women. Materials and Methods: A sociodemographic data form and the Resilience scale for Adults (RSA) and the State-Trait Anxiety Inventory (STAI) were administered. The sociodemographic data form was completed by the physician, and the RSA and STAI were completed by the participant. The sample of the study consisted of 60 pregnant women with HG and hospitalized and 97 healthy voluntary pregnant women with similar characteristics to the research group without any pregnancy complications. Data were evaluated using descriptive statistical analyses, the independent samples t-test, the Mann-Whitney U test and Pearson’s correlation analysis. Results: The age range was 18-42 years for HG group and 20-43 years for control group. The average age of the HG group was 28.17±5.96 years and that of the control group was 29.45±5.83 years. There was no statistically significant difference between the groups in terms of pregnancy week. Regarding the prevalence of state and trait anxiety between the groups, it was found that 66.7% of the HG group had a high level of trait anxiety and 51.7% had a high level of state anxiety. It was found that 61.9% of the control group had a high level of trait anxiety and 38.1% had a high level of state anxiety. There was no difference between the healthy pregnant group and the HG group in terms of anxiety (p=0.125). It was found that there was a significant difference between the groups in terms of only sub-dimensions of RSA, which were perception of self (U=2385.00, p=0.044) and perception of future (U=2350.50, p=0.030). The perception of self and perception of future scores of the healthy control group were higher. Conclusion: There was no difference between the healthy pregnant group and the HG group in terms of anxiety. It was observed that the HG group had a lower perception of self and future. Apart from the usual increase in anxiety levels during pregnancy, HG accompanied by stubborn nausea and vomiting does not create an extra psychological burden, either as a cause or a result.

Öz Bu çalışmanın amacı madde kullanım bozukluğu olan ve olmayan genç yetişkinleri benlik saygıları ve yetiştikleri aile ortamları açısından karşılaştırmaktır. Anne ve babadan algılanan kabul-ret ve çocuk yetiştirme stilleri açısından ayırt edici faktörlerin neler olduğunun bulunması amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemi, Ankara Alkol ve Madde Bağımlılığı Tedavi ve Eğitim Merkezi (AMATEM) Kliniğinde yatarak ve ayakta tedavi gören, yaşları 15-25 arasında değişen (Ort. = 20.9) 140 (129'u erkek, 11'i kadın) madde kullanım bozukluğu olan genç yetişkin ve demografik özellikler açısından eşleştirilmiş 146 (140'ı erkek, 6'sı kadın) madde kullanım bozukluğu olmayan katılımcılardan oluşmaktadır. Araştırma verileri, demografik bilgileri içeren Kişisel Bilgi Formu, Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği, Ebeveyn Kabul-Red/Kontrol Ölçeği (EKRÖ/K) ve Çocuk Yetiştirme Stilleri Ölçeği (ÇYSÖ) ile toplanmıştır. Madde kullanım bozukluğu olan katılımcıların karşılaştırma grubuna göre, hem annelerinden hem de babalarından anlamlı olarak daha fazla ret, daha fazla kontrol; daha az kabul/ilgi ve daha fazla sıkı denetim/kontrol algıladıkları bulunmuştur. Gruplar benlik saygısı açısından karşılaştırıldığında, madde kullanım bozukluğu olan katılımcıların benlik saygısı puanlarının karşılaştırma grubundan daha düşük olduğu bulunmuştur. Çocuk yetiştirme stilleri açısından gruplar karşılaştırıldığında, madde kullanım bozukluğu olan genç yetişkinlerin ebeveynlerinin her ikisini de otoriter olarak algıladıkları görülmüştür. Ebeveyn kabul-reddinin, çocuk yetiştirme stillerinin, aile ortamının ve benlik saygısının genç yetişkinlerdeki madde kullanım bozukluğunda önemli faktörler olduğu görülmüştür.

Aims: The purpose of the present study was to compare individuals with and without alcohol dependence in terms of forgiveness, shame, and guilt. A further purpose was to investigate the association of shame and guilt with alcohol dependence. Methods: Fifty-five individuals with and 55 without alcohol dependence (based on ICD-10 criteria) were compared using the Heartland Forgiveness Scale (HFS), and Trait Shame and Guilt Scale (TSGS). Results: Individuals with alcohol dependence showed a significantly lower level of self-forgiveness, pride and a significantly higher level of both shame and guilt than the non-alcohol dependent group in the univariate analysis. However, only guilt was related to the presence of alcohol dependence in the multivariate analysis. Self-forgiveness was negatively correlated with both shame and guilt in the alcohol-dependent individuals, but not among individuals without alcohol use problems. Conclusions: The findings of this study support the importance of the self-conscious emotions of shame and guilt in alcohol dependence, together with self-forgiveness. These psychological states should be considered in the treatment of alcohol dependence.

Ayrıca guar zamkı ilavesinin (%2) erişte kalitesine etkisi incelenmiştir. Mercimek unu oranının artması eriştelerin pişme süresinin azalmasına, pişme kaybı ve su absorbsiyonu değerlerinin ise artmasına neden olmuştur (P <0.05). Eriştelerin sertlik değerleri 2220.72-4391.67 g; yapışkanlık değerleri 0.54-0.78 arasında değişmiştir. Artan mercimek unu oranıyla eriştelerin L* değeri azalırken, a* değerinin arttığı gözlenmiştir. Guar zamkı içeren erişte örneklerinin daha pürüzlü yüzey mikroyapısına sahip olduğu görülmüştür. Guar zamkı ilavesi içeren 80:20 oranına sahip örneğin (GM80) diğer örneklere göre daha iyi kalite kriterlerine sahip olduğu belirlenmiştir. Anahtar kelimeler: mercimek unu, patates nişastası, guar zamkı, çabuk erişte, ekstrüzyon pişirme

No abstract

Throughout medical education, medical students are reported to experience high levels of stress and depression. The aim of this study was to compare the stress factors and depression levels of medical students in Bulgaria and Turkey. This cross-sectional comparative study included 546 students (276 international students from abroad studying at the Medical University of Sofia in Bulgaria and 270 Turkish medical students). The questionnaire consisted of sociodemographic questions, a Medical Student Stressor Questionnaire (MSSQ-40 items), and a Beck Depression Inventory (BDI). The Turkish pre-clinical and clinical students had higher levels of stress and depression than the international pre-clinical medical students in Bulgaria. When the medical students were compared, 51.4% of the international medical students in Bulgaria and 28.5% of the Turkish medical students were found to be without depression. Moreover, 26.7% of the Turkish medical students and 12% of the international medical students in Bulgaria had moderate levels of depression. In addition, each domain of the MSSQ had a relationship with depression in both groups of medical students, with the exception of one domain (intrapersonal and interpersonal related stressors), which had no significant relationship with the depression scores of the Turkish clinical students. The findings of our study imply that medical students may need psychological support throughout their education, and this applies especially to Turkish medical students. Knowing the stress factors and depression levels that medical students experience plays an important role in determining the approaches to adopt to them.

Въведение Резюме: Резултатите от много проучвания сочат, че по време на медицинското образование студентите изживяват високи нива на стрес и депресия. Целта на настоящото проучване е да оцени и сравни нивата на стрес и депресия сред студенти по медицина в България и Турция. Проведено беше крос-секционно проучване с участие на 546 студенти (276 чуждестранни студенти от МУ-София и 270 студенти по медицина от няколко медицински университета в Анкара). Инструментът за оценка включваше основни социодемографски въпроси, Въпросник за оценка на стреса при студенти по медицина (MSSQ-40 въпроси) и Депресивен инвентар на Бек (BDI). При турските студенти по медицина бяха установени по-високи нива на стрес и депресия от тези на чуждестранните студенти от България. Открита беше връзка на всички видове стресори при студентите по медицина с депресията. Резултатите от проучването подчертават необходимостта от осигуряване на психологическа подкрепа за студентите по медицина по време на обучението им.