No abstract

Objectives: The aims of this study were to comparison and describe the anthropometric characteristics physical fitness and physiological profile of the first 5 and the lower ranked elite male Iranian national table tennis players, who participated in table tennis championship, to compare the anthropometric data, physical fitness and physiological profile of the first 5elite tennis players on the ranking with the lower ranked players, and to establish an anthropometric and physiological profile chart for elite tennis players. Methods: On the direction of this aim 16 male National table tennis Players' participated in this study. According to ranked some physical fitness, physiological and anthropometric variables were recorded of each subject. In this research; Physical fitness was determined using the following test: 1) speed; 36m sprint, 2) shoulder, back and hamstring flexibility; sit and reach, 3) lower limb power; side jump, 4) Anaerobic power; wingate test, 5) Aerobic power; 1600 m running, 6) reaction time; visual reaction time, 7) mussel endurance; sit-ups. In addition to anthropometric analysis (height, weight, siting height, arm length), body composition and somatotype of participants have been assessed. The kolmogorof-smirnov test was applied to determine the nature of data distribution. Since a normal distribution was confirmed, a t-test for independent samples was performed to examine statistical differences between groups and p value < 0.05 was considered to be significant.Results: There were no significant differences in height, jump, shoulder, back and hamstring flexibility, speed, visual reaction time, anaerobic power and BMI between the first 5 and the lower ranked table tennis players, while there were significant differences in weight, side jump, aerobic power, present body fat and somatotype component. A mesomorphendomorph somatotype was registered for the lower ranked and somatotype of first 5 table tennis players could be defined as mesomorphectomorph.Conclusions: As a result, Table tennis in (mesomorph-Ektomorf) were dominant body type and it is determined that it is important to aerobic power.

This study aims at determining the correlations between different methods of vertical jumping and static balance. A total of 46 male athletes (handball players 14, volleyball players 13, and soccer players 19) were included in the research. For each participant, the following measurements were made respectively: 1) height and weight measurement, 2) 5-minute warm up run, 3) trial measurements so that participants could adjust to the balance platform, 4) Static balance measurements, 5) jumping measurements; and then the procedure was ended. The "Descriptive" test was employed for numerical variables, and descriptive statistics were represented as averages ± standard deviations. Because parametric test assumptions were not met in analysing the independent variables for the participants, Spearman's Moments Multiplication Correlation test was used. In consequence, statistically significant correlations were not found between static jump and counter movement jump -vertical jump methods-and static balance parameters (p>0.05). Yet, it may be said that statistically significant correlations are available between drop jump and static balance parameters (p<0.05). It was found that there were significant correlations between static balance and drop jump in athletes, but that there were no significant correlations between static jump and counter movement jump.

Öz: Bu araştırmanın amacı; Bazı raket sporlarıyla uğraşan sporcuların reaksiyon zamanları ve el kavrama kuvvetleri ile denge ve proprioseptif duyularının ilişkisini belirlemektir. Çalışmaya, Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi okul takımlarında oynayan ve son bir yıl içerisinde cerrahi müdahale görmemiş 10 tenis, 9 masa tenisi, 8 badminton sporcusu olmak üzere toplam 27 kadın sporcu dahil edilmiştir. Deneklerin denge ve proprioseptif duyu ölçümleri için (Pro-Kin, Tecnobody) cihazı, Pençe kuvveti ölçümleri için el dinamometresi (Takei GRIP-D, Japonya), Reaksiyon ölçümleri için Newtest 1000 reaksiyon zaman ölçüm cihazı kullanıldı. Araştırmadan elde edilen veriler SPSS 22 paket programında, "Descriptives", "Spearman Momentler Çarpım Korelâsyon Testi" kullanılarak p<0,05 anlamlılık seviyesinde analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre; Deneklerin el kavrama kuvvetleri ile denge ve proprioseptif duyu skorları arasında ilişkinin olmadığı tespit edilmiştir (p>0,05). Reaksiyon zamanı ile denge skorları arasında tenis branşında çok az düzeyde ilişkinin olduğu (p>0,05), reaksiyon zamanı ile sadece nondominant ayak denge skorları arasında badminton branşında az düzeyde ilişkinin olduğu (p>0,05), masa tenisi branşında ise reaksiyon zamanı ile denge skorları arasında ilişkinin olmadığı saptanmıştır (p>0,05). Deneklerin reaksiyon zamanları ile proprioseptif duyuları arasında ilişkinin olmadığı tespit edilmiştir (p>0,05). Araştırmanın sonucunda bazı raket sporcularının el kavrama kuvvetleri ile denge ve proprioseptif duyu skorları arasında ilişkinin olmadığı tespit edilmiştir. Reaksiyon zamanı ile denge skorları arasında tenis ve badminton branşında az düzeyde ilişkinin olduğu, masa tenisi branşında ise ilişkinin olmadığı saptanmıştır. Reaksiyon zamanı ile proprioseptif duyu skorları arasında da ilişkinin olmadığı tespit edilmiştir.

This study was carried out to determine the effect of lower extremity muscle fatigue on proprioceptive sense in soccer players. 26 male soccer players who play licensed soccer in the amateur soccer teams of the Ağrı province and who was not injured in the past year (Age 20,03±3,38, weight 65,69±10,66, height 176,61±8,72) participated in the study voluntarily. The lactic acid concentration of the participants at rest and their proprioceptive sense measurements were determined by standardized methods and materials. Then, Wingate test was applied to the participants. The lactic acid concentration and proprioceptive sense measurements were repeated at the end of the test. The analysis of the collected data was carried out through the SPSS 22 program. Shapiro-Wilks test was conducted for normality distribution. Independent-Samples t-test was carried out in the comparison of test and control groups and Paired-Samples t-Test was utilized in the comparison of differences between pretest and posttest means. It was concluded that lower extremity fatigue in soccer players has a negative effect on lower extremity proprioceptive sense (p<0.05).

Uluslararası Futbol Federasyonları Birliği (FIFA)'nın ve Türkiye Futbol Federasyonu (TFF)'nin futbol takımlarına önerdiği FIFA 11+ adlı bir antrenman protokolü bulunmaktadır. Bu araştırmanın amacı, genç futbolculara uygulanan FIFA 11+ eğitim programının performans üzerine etkisini belirlemektir.Çalışmaya, 2017-2018 futbol sezonu TFF Elit Akademi futbol Liginde bulunan, Demir Grup Sivasspor 14 yaş grubunda lisanslı olarak futbol oynayan toplam20 erkek futbolcu (Yaş 14, Vücut ağırlığı 51,93±9,40, boy uzunluğu 162,55±9,52) dahil edilmiştir. Çalışmaya katılmayı kabul eden her futbolcunun ailesinden de çalışma için izin alınmıştır. Sporculara 1. Gün sırasıyla: Boy ve kilo ölçümü, 10 dakika ısınma koşusu ve Illinois çeviklik testi yaptırıldı. 2. Gün sırasıyla: 10 dakika ısınma koşusu ve 5, 10 ve 30 m sürat testleri yapıldı. 3. Gün sırasıyla: 10 dakika ısınma koşusu ve Yoyo dayanıklılık testi yaptırıldı. 4. Gün futbolculara rutin antrenman programlarına ek olarak 8 hafta sürecek şekilde haftada 3 gün FIFA 11+ eğitim programı uygulandı. 8 hafta sonunda yine 3 gün süren ölçümler aynen tekrar edildi ve çalışma sonlandırıldı. Bu araştırma Demir Grup Sivasspor tesislerinde yapıldı. İstatistiksel değerlendirme SPSS 22.0 programı kullanılarak yapıldı. Ön test ve son testten elde edilen değerler, Shapiro-Wilk testi ile normallik dağılımına bakıldıktan sonra Wilcoxon İşaretli Sıralar testi yardımı ile istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Elde edilen bulgulara göre; futbolculara uygulanan FIFA 11+ eğitim programının Yo-yo testi (KEM, MAKS, MaxVO2, 2dkTOP), Sürat Testi (5,10,30m) ve İllinois çeviklik testi değerlerine istatistiksel olarak olumlu düzeyde etkisinin olduğu tespit edilmiştir (p<0.01,p<0,05). Sonuç olarak; futbolculara düzenli uygulanan FIFA 11+ eğitim programının çeviklik, sürat ve dayanıklılık performansını geliştirebileceği, ayrıca toparlanmaya da olumlu yönde etki edeceği söylenebilir. Anahtar kelimeler: Futbol, FİFA 11+ eğitim programı, performans.

This study aims to determine the effects of core training given to female soccer players on their methods of different vertical jumping. 16 female certified soccer players playing in the female soccer team of Bartın University with average age of 21.07±3.56 years, average height of 163.00±7.18 cm and with weight of 56.60±7.15 kg were included in the study on the basis of volunteering. Prior to the tests, all the female soccer players completed a survey form used in determining their medical status and filled in a form to confirm that they participated in the study voluntarily. The core training programme was applied for 8 weeks two times a week regularly. The pre-test and post-test measurements were made and then  subjects’ height and weight were measured,   they were asked to run for 10 minutes for warm-up and  the activity was ended by making jumping measurement. The research was performed in the physiology laboratory of Bartın University School of Physical Education and Sport (BESYO). Statistical evaluation was made by using SPSS 22.0 programme. The values obtained were compared after checking normality distribution through Shapiro-Wilk test with the help of Wilcoxon signed rank test.  This study, we aimed to determine the effect of core strength training on different vertical jump methods applied to female soccer players. It has been observed that it has a favorable effect on counter movement jumping (CMJ) and static jumping (SJ) values (p <0.05). It was found that there was no statistically significant effect on drop jumping (DJ) values (p> 0.05). As a result; It can be said that the core strength training practiced in female soccer players developed counter movement jumpingand static jumping characteristic of vertical jumping methods and did not affect the drop jumpingfeature. In line with these results, it is recommended to take into account the core training programs because the strength training that will be applied in female soccer players can improve the counter movement jumping and static jumping feature. Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.   Özet Bu araştırmanın amacı, kadın futbolculara uygulanan kor kuvvet antrenmanlarının farklı dikey sıçrama yöntemlerine etkisinin belirlenmesidir. Çalışmaya Bartın Üniversitesi Kadın Futbol Takımında lisanslı, yaş ortalamaları 21,07±3,56 yıl, boy ortalamaları 163,00±7,18 (cm) ve vücut ağırlıkları 56,60±7,15 (kg) olan gönüllü 16 kadın futbolcu dahil edilmiştir. Testlerden önce araştırmaya katılan kadın futbolcular sağlık durumlarını belirtir sağlık anketini ve gönüllü katılım formunu doldurup imzalamışlardır. Kor antrenman programı 8 hafta boyunca, haftada 2 gün düzenli olarak uygulanmıştır. Çalışmaya katılan kadın futbolculara sırasıyla; boy ve vücut ağırlığı ölçümü yapıldı. 10 dakika ısınma koşusu yaptırıldıktan sonra, sıçrama ölçümleri yapılarak çalışma sonlandırıldı. Bu araştırma Bartın Üniversitesi BESYO Fizyoloji Laboratuvarında yapılmıştır. İstatistiksel değerlendirme SPSS 22.0 programı kullanılarak yapıldı. Ön test ve son testten elde edilen değerler,  Shapiro-Wilk testi ile normallik dağılımına bakıldıktan sonra Wilcoxon İşaretli Sıralar testi yardımı ile istatistiksel olarak karşılaştırılmıştır. Çalışmamızın bulgularına göre; kadın futbolculara uygulanan kor kuvvet antrenmanlarının farklı dikey sıçrama yöntemlerine etkisinin belirlenmesi amacıyla yapmış olduğumuz çalışmamızda uygulanan kor kuvvet antrenmanlarının dikey sıçrama yöntemlerinden; yaylanarak sıçrama (YS) ve statik sıçrama (SS) değerlerine olumlu düzeyde etki ettiği gözlemlenmiştir (p<0.05). Düşerek sıçrama (DS) değerlerine ise istatistiksel olarak etkisinin olmadığı tespit edilmiştir (p>0.05). Sonuç olarak; kadın futbolcularda uygulanan kor kuvvet antrenmanlarının dikey sıçrama yöntemlerinden statik sıçrama ve yaylanarak sıçrama özelliğini geliştirdiği, düşerek sıçrama özelliğine ise etki etmediği söylenebilir. Bu sonuçlar doğrultusunda kadın futbolcularda uygulanacak kor kuvvet antrenmanlarının statik sıçrama ve yaylanarak sıçrama özelliğine olumlu yönde etkisi olabileceğinden antrenman programlarında göz önünde bulundurulması önerilebilir.

This study aimed to examine the physical activity levels of the eligible students to study at the Faculty of Sports Sciences in the current academic year. A total of 200 students participated in the research as a result of the removal of the erroneous questionnaires from the questionnaires applied to 224 students who were eligible to attend the Faculty of Sports Sciences. The "International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) short form was applied to the participants. While there was no significant difference according to the gender and body mass index variables values of the students who were entitled to study (p>0.05), a significant difference was found according to the sports branches, sports experience, and the departments they attend (p<0.05). As a result, a significant difference was found according to the departments of the students studying at the faculty of sports sciences according to their physical activity levels, sports experience, and the sports branches.