IntroductionThis study is designed to assess the percentage share of musculus obliquus externus abdominis, musculus obliquus internus abdominis and musculus transversus abdominis activity among women with stress urinary incontinence using ultrasonography.Material and methodsMaterial and methods: The study is a retrospective analysis of prospective collected data of 84 women aged 23-62 years old. In the study group are women suffering from grade 1 or 2 stress urinary incontinence according to the Stamey classification, the control group consists of women with no micturition disorders. The abdominal muscles activity was measured by using the ultrasound imaging with assessment of muscle thickness.ResultsThe analysis of musculus obliquus externus abdominis in anterolateral abdominal wall activity shows a statistically significant difference between study and control group concerning isometric tension of abdominal muscles (p=0,012) and lower part of abdomen tension (p=0,004). Women with stress urinary incontinence present a higher activity of the musculus obliquus externus abdominis than controls. In the case of the musculus obliquus internus abdominis, statistically significant differences were shown during tension of the lower part of the abdomen (p=0,024). Comparison of activity of the musculus transversus abdominis between study and control groups shows a statistically significant difference during isometric tension of abdominal muscles (p=0,018).ConclusionsThe pattern of activity of the assessed muscles differs between the study group and the control group. In the study group, the activity pattern is concerning the higher activity of the musculus obliquus externus abdominis and the lower activity of the musculus obliquus internus abdominis and musculus transversus abdominis.

WstępProblem nietrzymania moczu jest częstą przypadłością wśród kobiet. Uważa się, iż uskarża się na nie aż 10% populacji. Jest chorobą przewlekłą, ma znaczący wpływ na jakość życia kobiet, przy czym wczesna interwencja pozwala na całkowite wyleczenie. Najczęstszą postacią nietrzymania moczu (NTM) jest wysiłkowe nietrzymanie moczu (WNM). Niepokojący jest fakt, iż coraz częściej dotyka on także kobiet młodych.Materiał i metodyW badaniu wzięły udział 152 kobiety w przedziale wiekowym 17–89 lat. Narzędzie badawcze stanowił kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. Wyniki zostały poddane analizie statystycznej.WynikiWśród 13,2% badanych występuje WNM. Najwięcej respondentek uznało swój poziom wiedzy za średni (27%), wystarczający (23,7%) oraz słaby (15,1%). Natomiast 24,3% ankietowanych uważa posiadany zakres informacji za dobry oraz bardzo dobry (7,9%). Zdecydowana większość kobiet (92,1%) jest zdania, iż propagowanie wiedzy dotyczącej profilaktyki nietrzymania moczu jest niezbędne.WnioskiStan wiedzy kobiet w zakresie WNM wciąż jest niewystarczający. Kobiety wiedzą do kogo mogą się zwrócić z pierwszymi symptomami choroby oraz znają metody leczenia. Temat wysiłkowego nietrzymania moczu wciąż dla większości badanych jest tematem wstydliwym oraz ma znaczny wpływ na pogorszenie jakości życia. Istnieje ciągła potrzeba edukacji oraz propagowania informacji na temat inkontynencji.

Introduction: Chronic pelvic pain syndrome is difficult for the diagnosis and therapy and that means the patient attending the physician or physiotherapist may present various symptoms. There are no guidelines concern physiotherapy diagnosis and treatment of chronic pelvic pain syndrome. This study presents the physiotherapeutic assessment and management in men with pelvic pain symptoms. Patient concerns: Forty-six-year-old man attended the physiotherapy consulting room due to symptoms of pain in the perineum, lower abdomen, urethra, and scrotum for a year. Earlier, the patient had consulted a urologist who made a diagnosis of cystitis and prescribed medications that did not get results. Diagnosis: Ultrasound imaging and manual inspection (per rectum) of the pelvic floor was conducted by physiotherapist. Also, the abdominal and lower extremities muscles were assessed. Patient reported pain symptoms during examination of the musculus ischiocavernosus, puboanalis, pubococcygeus, iliococcygeus, coccygeus, and canalis pudentalis seu Alcocki. Interventions: The patient was given physiotherapeutic interventions consisting in the manual therapy of the lumbopelvic hip complex and the manual therapy per rectum. Outcomes: During 10th session of the physiotherapeutic treatment, patient reported improvement in pain symptoms. A month later, patient reported total alleviation of the pain symptoms during control visit. Conclusion: Therapy of chronic pelvic pain syndrome is a process that involves application of different therapies and different approaches. Functional and structural assessment and also therapy conducted by physiotherapist is becoming an integral part of urology and represents 1 possible conservative treatment form.