No abstract

Yer bağlılığı insan, zaman, yaşanılan çevreye duyulan bağ, güven duygusu gibi etmenlerin birbirileriyle olan etkileşimi sonucu ortaya çıkmış olan bir kavramdır. Çevresel riskler yüzünden yaşadıkları çevreyi terk etmek zorunda kalan ve sonrasında duydukları bağlılıktan dolayı geri dönme isteği göstermiş insanlar üzerinde çeşitli araştırmalar yapılmıştır. Bu durum yer bağlılığının risk algısı üzerinde etkili olduğunu göstermektedir. Risk kavramı ise bir afet sonucunda can, mal, çevresel kayıpların meydana gelme olasılığı iken risk algısı da bu durumun sezgisel olarak değerlendirilmesidir. Risk algısı genellikle çevresel tehdit oluşumunda ve hemen sonrasında ortaya çıktığı fakat zamanla azaldığı görülmektedir. Yer bağlılığı ve risk algısı arasındaki ilişki hakkında az sayıda çalışma bulunmaktadır. Bu araştırma sonuçlarına göre yer bağlılığı ve risk algısı arasında hem pozitif hem de negatif ilişki bulunduğu ortaya çıkmıştır. Sonuçlara göre, risk algısı ve yer bağlılığı arasında pozitif ilişki vardır; genel olarak farklı risk türlerine maruz kalmış yer bağlılığı yüksek olan bireylerin risk algısı daha güçlüdür. Risk algısı ve yer bağlılığı arasında negatif ilişki vardır; yere olan bağlılık arttıkça güven duygusu da artmaktadır ve riskleri algılama seviyeleri düşmektedir. Yer bağlılığı ve riskle başa çıkma arasında pozitif ilişki vardır; yere olan bağlılıkları yüksek olan bireyler yaşadıkları çevreye karşı sorumluluk ve koruyucu davranışlar sergilemektedirler ve riskle başa çıkmaya da isteklidirler. Yer bağlılığı ve riskle başa çıkma arasında negatif ilişki vardır; güçlü bir yer bağlılığı olan bireyler çevresel riskler ile karşı karşıya kaldıklarında yer değişikliği yapmak istemezler, riskleri göz ardı ederler ve felaketten sonra riskli bölgelere dönme olasılıkları çok yüksektir. Bu çalışma ile yer bağlılığı ve risk algısı arasındaki ilişkinin daha önceden yapılan araştırmalara göre hangi faktörlerden etkilendiği ve ilişki sonuçlarının neler olduğunun belirlenmesi ile ulusal literatüre katkı sağlanması amaçlanmaktadır.

No abstract

No abstract

Thermoluminescence (TL) measurements are performed to evaluate the trap states in Tl 2 In 2 S 3 Se layered single crystals. TL experiments are conducted with varying temperature from 10 to 300 K and warming rates from 0.2 to 1.0 K s −1 . From the analysis of both initial rise and curve fitting methods, the activation energy of the traps is obtained as 23 meV. The Chen's method is also used to find activation energy. By means of this technique, the activation energy of the TL glow curve is calculated as 25 meV. From both Chen's method and curve fitting method, the existence of mixed order of kinetics in Tl 2 In 2 S 3 Se crystal is found. The cross section to capture of the trap center is found out from the results of curve fitting method. The trap distribution of the crystals is investigated with different temperatures of illumination at a constant warming rate of 0.8 K s −1 . The temperatures of illumination change from 10 to 22 K. As a result of the increase in temperatures of illumination, the peak maximum values move to higher temperatures and intensity of the TL curves decreases. This behavior shows us that quasicontinuous traps distribution is present in Tl 2 In 2 S 3 Se layered single crystals.

No abstract

No abstract

No abstract