No abstract

No abstract

No abstract

Salinity is the main environmental factor accountable for decreasing crop productivity and turf quality worldwide. This study was carried out to determine and compare the salinity (sodium chloride, NaCl) tolerance in newly developed eight cultivars of four cool-season turf grass species (perennial ryegrass, slender creeping red fescue, tall fescue and Kentucky bluegrass) at germination and seedling stage. All experiments were arranged as randomized plots design with three factors (species, cultivar and salinity level) and four replications. The obtained results showed that the seed germination of perennial ryegrass, slender creeping red fescue, tall fescue and Kentucky bluegrass cultivars were highly affected by the highest level of salinity (200 mM NaCl). Statistically significant were observed differences among NaCl levels for root fresh mass, shoot fresh and dry mass, water retention capacity, relative water content, tolerance index and K + /Na + ratios of cultivars. Based on their tolerance index (TI), five cultivars, 'Ringles' perennial ryegrass, 'Abercharm' slender creeping red fescue, 'Prafin' Kentucky bluegrass, 'Fesnova' and 'Golden Gate' tall fescue demonstrated good salt tolerance. The tolerance indexes of these cultivars were supported by the K + /Na + ratios. The cultivars 'Ringles', 'Abercharm', 'Prafin', 'Fesnova' and 'Golden Gate' exhibited potential salt tolerance and could compete with other cool-season turfgrass varieties regarding productivity under salt stress.

iki yıl süre ile tesadüf blokları deneme deseninde bölünmüş parseller deneme desenine göre genotipler ana parselleri, biçim zamanları alt parselleri oluşturacak şekilde üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Denemede materyal olarak Egebeyazı ve Sarıefe çeşitleri ile 47.1, 47.2 ve 56.3 nolu çeşit adayları materyal olarak kullanılmıştır. Araştırmada 3 farklı gelişme döneminde (çiçeklenme başlangıcı, %50 çiçeklenme dönemi, tam çiçeklenme) hasat edilen Macar fiğin (Vicia pannonica Crantz.) verim ve kalite yönünden en uygun hasat zamanının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın iki yıllık ortalama sonuçlarına göre, en yüksek yeşil ot verimi çiçeklenme başlangıcı döneminde (1836.00 kg/da), 47.2 nolu genotipte (1713.78 kg/da), biçim zamanı x genotip interaksiyonunda ise çiçeklenme başlangıcı döneminde 47.2 nolu genotipte (2234.00 kg/da) belirlenmiştir. En yüksek kuru ot verimi tam çiçeklenme döneminde (401.00 kg/da), 47.2 nolu genotipte (387.33 kg/da), biçim zamanı x genotip interaksiyonunda ise tam çiçeklenme döneminde Sarıefe çeşidinde (451.33 kg/da) belirlenmiştir. En yüksek ham protein oranı %18.85 ile çiçeklenme başlangıcı döneminde, %17.17 ile 47.1 nolu genotipte, biçim zamanı x genotip interaksiyonunda ise çiçeklenme başlangıcı döneminde 47.1 nolu genotipte (%19.98) saptanmıştır. En yüksek ADF ve ADL oranı %37.02 ve %6.49 ile tam çiçeklenme döneminde, %33.93 ve %5.71 ile Egebeyazı çeşidinde, biçim zamanı x genotip interaksiyonunda ise tam çiçeklenme döneminde Egebeyazı çeşidinde (%19.98 ve %7.08) saptanmıştır. En yüksek NDF oranı ise %47.20 ile tam çiçeklenme döneminde, %47.05 ile Sarıefe çeşidinde belirlenmiş, biçim zamanı x genotip interaksiyonu ise istatistiki olarak önemli bulunmamıştır. İki yıl süre ile yürütülen araştırmada; ilk yıl iyi gelişme gösteren Macar fiğinden %50 çiçeklenme döneminde en yüksek yeşil ot verimi alınmıştır. İkinci yıl yağışlı başlayan bahar ayının kurak sezonla devam etmesi nedeni ile en yüksek verim çiçeklenme başlangıcında (2178.67 kg/da) alınmış, onu izleyen her iki dönemde de verim düşüşü yaşanmıştır.