No abstract

ÖZAmaç: Bu çalışmada femoral subtrokanterik bölge kanaldiyafiz oranının kalça kırığı öncesi riskin belirlenmesinde yararlı olup olmadığı araştırıldı. Hastalar ve yöntemler: Çalışma grubu osteoporotik kalça kırıklı 116 hastadan (26 erkek, 90 kadın; ort. yaş 77.8 yıl; dağılım, 61-89 yıl), kontrol grubu ise 56 bireyden (11 erkek, 45 kadın; ort. yaş 75.3 yıl; dağılım, 60-83 yıl) oluştu. Çalışma grubundaki hastaların düz radyografilerinde kanaldiyafiz oranı ölçüldü. Etkilenen taraf ve sağlam tarafın sonuçları karşılaştırıldı. Ölçümlerin gözlemciler arasında güvenilirliğini sağlamak ve teknik hataları en aza indirmek için değerlendirmeler iki farklı ortopedik cerrah tarafından iki kere (iki hafta ara ile) yapıldı. Bulgular: Kalça kırıklı hastalarda kanal-diyafiz oranı aynı hastanın sağlam tarafına (p<0.001) ve kontrol deneklerine (p<0.001) göre anlamlı olarak artmıştı. Alıcı işletim karakteristik analizinin sonuçlarına göre, osteoporoz hastalarında kalça kırığını öngörmede kanal diyafiz oranı tanısal bir değere sahipti ve sınır değer yaklaşık 0.53 (duyarlılık: %81, özgüllük: %86) idi. 0.53'lük indeks, %89'luk intertrokanterik kalça kırığı riskini temsil eder. Sonuç: X-ışını cihazına düşük maliyetle rahatlıkla erişilebildiği için bu yöntem tüm hekimler tarafından kolayca uygulanabilir. Yüksek riskli hastalarda kalça kırığı riski belirlenmeli, osteoporoz değerlendirilmeli ve kırık gelişmeden gerekli önlemleri almak için tedaviye başlanmalıdır.Anahtar sözcükler: Kanal-diyafiz oranı, kırık riski, kalça kırığı, osteoporoz. ABSTRACTObjectives: This study aims to investigate whether the ratio of the canal-to-diaphysis in femoral subtrochanteric region is helpful in determining risk before hip fracture. Patients and methods: The study group consisted of 116 patients with osteoporotic hip fractures (26 males, 90 females; mean age 77.8 years; range, 61 to 89 years) and the control group consisted of 56 subjects (11 males, 45 females; mean age 75.3 years; range, 60 to 83 years). The canal-to-diaphysis ratio of patients in the study group was measured on plain radiographs. The results of the affected side and intact side were compared. To ensure the interobserver reliability of the measurements and to minimize technical errors, the assessments were performed twice (two weeks apart) by two different orthopedic surgeons.

No abstract

No abstract

No abstract