Ultrasound Measurements of Backfat Thickness and Musculus longissmus dorsi thoracis et lumborum (MLD) Depth at the Weaning on Karacabey Merino, Karya and Kıvırcık Lambs AbstractThe experiment was conducted to determine the ultrasonic measurements of backfat thickness and Musculus longissmus dorsi thoracis et lumborum (MLD) characteristics at weaning. Ultrasonic measurements of MLD in Karacabey (258), Karya (168) and Kıvırcık (241) were performed in 667 lambs born in 2012-2013 lambing season. Least square means for backfat thickness, skin+fat thickness, muscle depth, average daily gain and weaning weight, at the mean age of 115 days, were 0.31 cm, 0.55 cm, 2.09 cm, 229.57 g and 29.20 kg respectively. Results for backfat thickness, skin+backfat thickness, muscle depth of MLD and average daily gain and weaning weight were compatible with differences for live weight among the breeds. All the correlation coefficients between ultrasound measurements of MLD properties, used to determine the effect of conformation and fatness status, and live weight were positive and statistically significant.

Sonuç: Araştırmanın yapıldığı bölgede yetiştirilen Kıvırcık ırkı koyunların çeşitli dönem canlı ağırlık ortalamalarının yeterli düzeye çıkarılabilmesi için öncelikli olarak yetiştirici koşullarının iyileştirilmesi gerektiği ortaya çıkmıştır. Ayrıca yapağı dağılımındaki farklılık ve az oluşu, kuyruk yapısının da diğer Kıvırcıklardan daha kısa olduğu gözlemlenmiştir.

No abstract

Balıkesir ilinde entansif sığırcılık egemen olmakla birlikte bazı dağlık yörelerde yerli ve kültür melezi ırklarla ekstansif yetiştiricilik de yapılmaktadır. Ekstansif ve organik hayvancılık sistemlerindeki uygulamaların benzer olması organik sisteme geçişi kolaylaştırmaktadır. Bu çalışmada, ilde sürdürülen ekstansif küçükbaş hayvan yetiştiriciliğinin yapısal özellikleri incelenerek, organik üretim modeline geçiş olanaklarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla ekstansif sığır yetiştiriciliği yapılan 270 mahalle amaçlı örnekleme yöntemine göre seçilmiştir. Araştırma materyalini bu mahallelerde basit tesadüfi örnekleme yöntemine göre belirlenen 561 adet sığırcılık işletmesi ile yüz yüze görüşme yoluyla yapılan anketlerle sağlanan veriler oluşturmuştur. İşletmelerde hayvanlar mera alanlarından yararlanabilmekte ve %83.60’ında açık hava gezinti alanlarına ulaşabilmektedir. Organik tarımda izin verilen üreme yöntemleri kullanılmakta, işletmelerin %59.36’sında suni tohumlama, %40.64’ünde ise doğal çiftleşme uygulanmaktadır. Yerli ve kültür melezi sığır ırklarına sahip işletmelerin yoğun olduğu Marmara, Sındırgı, İvrindi ve Dursunbey ilçelerinin bazı yörelerinde meraya dayalı olarak sürdürülen ekstansif sığır yetiştiriciliğinin organik sisteme dönüştürülmesi daha kolay ve ucuz görülmektedir. Ancak işletme sahiplerinin organik hayvansal üretimin standartları ve tüm süreçlerinin izlenmesi için zorunlu olan kayıt tutma konusunda bilgilendirilmesi, organik hayvan yetiştiriciliğinin temel girdisi olan organik yem üretimi için teşvik edilmeleri gerekmektedir.

Bu makale, birinci yazarın yüksek lisans tezinin bir bölümünden elde edilmiştir.