Small grid-connected photovoltaic systems up to 5 kW p are often not monitored because advanced surveillance systems are not economical. Hence, some system failures which lead to partial energy losses stay unnoticed for a long time. Even a failure that results in a larger energy deficit can be difficult to detect by PV laymen due to the fluctuating energy yields.Within the EU project PVSAT-2, a fully automated performance check has been developed to assure maximum energy yields and to optimize system maintenance for small grid-connected PV systems. The aim is the early detection of system malfunctions and changing operating conditions to prevent energy and subsequent financial losses for the operator. The developed procedure is based on satellitederived solar irradiance information that replaces on-site measurements. In conjunction with a simulation model the expected energy yield of a PV system is calculated. In case of the occurrence of a defined difference between the simulated and actual energy yield, an automated failure detection routine searches for the most probable failure sources and notifies the operator.This paper describes the individual components of the developed procedure-the satellite-derived irradiance, the used PV simulation model, and the principles of the automated failure detection routine. Moreover, it presents results of an 8-months test phase with 100 PV systems in three European countries.

use, sharing, adaptation, distribution and reproduction in any medium or format, as long as you give appropriate credit to the original author(s) and the source, provide a link to the Creative Commons license and indicate if changes were made. The images or other third party material in this book are included in the book's Creative Commons license, unless indicated otherwise in a credit line to the material. If material is not included in the book's Creative Commons license and your intended use is not permitted by statutory regulation or exceeds the permitted use, you will need to obtain permission directly from the copyright holder. The use of general descriptive names, registered names, trademarks, service marks, etc. in this publication does not imply, even in the absence of a specific statement, that such names are exempt from the relevant protective laws and regulations and therefore free for general use.

No abstract

No abstract

No abstract

<div><div>The authors of this incisive study explore the problems of the ongoing digitization of government, such as the creeping loss of data quality, and how citizens and officials must respond to these complications in the coming years. The iGovernment is running full speed on information networks and digitization, but it is also seriously out of step with existing bureaucracies. <i>iGovernment</i> offers an accurate picture of how the digital technologies are shaping modern governments, and also a powerful corrective for the dissonance between technology and organizational management.</div><div>'This book will be a valuable resource for researchers and scholars seeking to understand the possibilities, dilemmas, and challenges of bringing the Internet and related technologies to center stage in government and public services' Helen Margetts, University of Oxford</div><br></div>

Ingevolge de wet heeft de raad tot taak ten behoeve van het regeringsbeleid wetenschappelijke informatie te verschaffen over ontwikkelingen die op langere termijn de samenleving kunnen beïnvloeden. De raad wordt geacht daarbij tijdig te wijzen op tegenstrijdigheden en te verwachten knelpunten en zich te richten op het formuleren van probleemstellingen ten aanzien van de grote beleidsvraagstukken, alsmede op het aangeven van beleidsalternatieven.Volgens de wet stelt de wrr zijn eigen werkprogramma vast, na overleg met de minister-president die hiertoe de Raad van Ministers hoort. Op steenworp afstand O P D E B R U G T U S S E N W E T E N S C H A P E N P O L I T I E K W R R 3 5 j A A RPa u l d e n H o e d e n a n n e -G r e e t K e i z e r ( r e d . ) i n t e r v i e w s d o o r J a n B u e v i n K e n Pa u l d e n H o e d Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.Voor zover het maken van kopieën uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikel 16B Conclusies 301 Inhoudsopgave Woord vooraf 9 D EEL I E E N K E U R VA N R A A D G E V E R S : H O N D E R D J A A R VA S T E A D V I E S C O L L E G E S D E E L I I E V E N w I C H T S K U N S T E N A A R S T U S S E N b E L E I D E N w E T E N S C H D E E L I I I L E R E N V O O R b E L E I D : O V E R R E G E R E N E N V O O R U I T D E N K E N Woord voorafDe wrr is van 1972. Dat was het jaar waarin het rapport van de club van Rome uitkwam, en futurologie en toekomstdenken in hoog aanzien stonden. Dat had wellicht te maken met het roerige en onzekere karakter van die tijden. Veel werd verwacht van wetenschappelijk geïnformeerde, toekomstgerichte politieke sturing. Een toekomst die kon worden veranderd door hem goed te kennen. En dat door een nationale overheid die autonoom de maatschappelijke ontwikkelingen binnen het nationale grondgebied zou kunnen bepalen.Sinds 1972 is er veel veranderd. De kenbaarheid, controleerbaarheid en voorspelbaarheid van heden en toekomst nemen gestaag af als gevolg van de technische, culturele en maatschappelijke ontwikkelingen die steeds meer zijn ingeweven in een internationale dynamiek. Dat heeft de behoefte aan onderzoek en informatie bij de overheid echter niet weggenomen. Naarmate de mogelijkheid van sturing en voorspelling afneemt, neemt de behoefte aan informatie toe. Wie echt kan sturen hoeft minder van de weg te weten. Een toekomst die echt kenbaar is, hoeft men niet te kennen; die komt vanzelf wel. Maar hoe minder het sturend vermogen en de voorspelbaarheid van de toekomst is, des te eerder moet men ontwikkelingen zien en de gevolgen van mogelijke opties kennen. Niet om voor één toekomstscenario te kiezen, maar om de toekomst open te houden en niet af te sluiten door onberaden keuzen. Stuurvermogen vraagt om leervermogen. Maakbaarheid is wel a...

No abstract