Wstęp

Abstract

Biologiczny wymiar życia społecznego nieustannie zadziwia bogactwem zagadnień i aspektów, które wpisują się w obszar zainteresowań przedstawicieli różnych dyscyplin naukowych i środowisk naukowo-badawczych. Współczesny postęp medycyny, tempo zmian, technicyzacja procedur, procesów komunikacyjnych, intensywność rozwoju biotechnologicznego skutkują m.in. faktem, że zagadnienia z zakresu problematyki dotyczącej biologicznego wymiaru życia społecznego, analizowane są z perspektywy różnych paradygmatów, teorii, stanowisk-a pozycja, którą oddajemy do państwa dyspozycji stanowi znakomite zobrazowanie owego bogactwa. Postęp i rozwój biotechnologii w medycynie są źródłem nadziei, ale i wyzwań, które współczesność stawia przed "człowiekiem". Stąd szerokie spektrum problemów, którym proponujemy, abyście się Państwo z nami przyjrzeli. Medykalizacja, biomedykalizacja czy też wręcz genetyzacja społeczeństwa, to zjawiska coraz częściej poddawane szczegółowym analizom naukowo-badawczym. W pierwszej części książki, zatytułowanej: Wyzwania współczesności a biologiczny wymiar życia społecznego, zamieszczone zostały opracowania mieszczące się w tej problematyce. Otwiera ją artykuł Jana Domaradzkiego, Homo geneticus jako zoon genetikon. Prawo do niewiedzy a obowiązek wiedzy w dobie ryzyka genetycznego, w którym autor scharakteryzował możliwości, jakie genetyka stwarza neoliberalnej polityce państwa w zakresie kontroli jednostek. Biowładza sprawowana przez państwo pod szczytnymi hasłami: "prawa do zdrowia", "autonomii", "wyboru" i "osobistej odpowiedzialności", skutkuje, zdaniem autora, moralizacją dyskursu genetycznego, zaś "bioetycyzacja" genetyki znajduje swój szczególny wyraz w rozważaniach o tym, czy krzywdą może być powołanie człowieka do istnienia? W oparciu o badania własne J. Domaradzki zaprezentował szeroki katalog argumentów ("za" i "przeciw") dotyczących prawa jednostki do niewiedzy

Can popular films instil carcinophobia? Images of cancer in popular Polish cinema

“…This research confirms findings from previous studies suggesting that films reinforce common stereotypes of cancer that prevail in society and may instil carcinophobia ( 9 , 14 , 30 – 40 ). Most importantly, depictions of cancer in Polish popular films are at odds with the epidemiological data and misrepresent the distribution of cancer in reality.…”

“…However, while health policy often focuses on primary and secondary prevention programmes, the impact of popular culture on people’s beliefs about cancer seems to be neglected. Meanwhile, since health and illness have become a focus of public interest, popular culture, the cinema included, plays an increasingly important role in shaping the social perception of cancer, its prevention and screening and the effectiveness of cancer therapy ( 9 , 41 , 42 ). Especially that cancer is the most common disease portrayed in films, followed by AIDS/HIV and cardiovascular diseases ( 51 ).…”

“…as well as social and cultural concepts about the body, health, and illness ( 6 ). While lay beliefs can positively influence health-related behaviours, including seeking biomedical treatment, they can also affect people’s pessimistic and fatalistic ideas about cancer and its course ( 7 – 9 ), as well as their opinions about the accuracy and value of cancer screening ( 10 , 11 ), and discourage the sick from contacting medical professionals.…”

“…Research shows that, while culture plays an important role in shaping people’s lay beliefs regarding cancer, such ideas may lead to needless worrying or may even instil carcinophobia, i.e., a chronic fear related to cancer that manifests itself through feelings of sadness, anxiety, panic, and distress of developing cancer that can, in turn, inhibit individuals from engaging in screening tests, prevention behaviours, and sound treatment decisions ( 24 – 26 ). For example, it was demonstrated that fatalistic beliefs about cancer result in greater fear of cancer and can cultivate cancer stigma ( 8 , 9 , 26 ). Similarly, Synowiec-Piłat showed that the despondent image of Polish oncology reinforces people’s belief in the curability of cancer and delayed reporting of the disease to a physician ( 10 ).…”

“…Equally important research shows that the vast majority of people derive their ideas about cancer from other sources, primarily the media and popular culture, including films ( 12 – 14 , 28 , 29 ). This is crucial because, even though conventional wisdom and popular culture may perpetuate certain myths and common misconceptions about cancer, its causes and treatment ( 19 , 30 – 40 ), these images indisputably constitute an inherent dimension of the social understanding of cancer and are as important for cancer education as the actual science ( 9 , 13 ).…”