TİP 1 diabetes mellitus’lu bireylerde yeme davranışı bozukluğu: Diyabulimia

Abstract

ÖzTip 1 diabetes mellitus (Tip 1 DM), tedavisinde beslenmenin önemli rol oynadığı, prevalansı gün geçtikçe artan metabolik bir bozukluktur. Öğün planları, öğün saatleri ve yasak yiyecek kavramı, diyabetli bireylerin zihnini sürekli meşgul edip vücut ağırlığı kontrolü üzerine düşünmelerine neden olabilmektedir. Bu durum özellikle Tip 1 DM'li kız adölesanlarda yeme davranışı bozukluğu insidansını artırabilmektedir. Oluşumunda genetik, biyolojik ve çevresel faktörlerin rol oynadığı düşünülen ve henüz DSM-V sınıflandırmasında yer almayan 'diyabulimia', Tip 1 DM'li bireylerin ağırlık kontrolünü sağlamak amacıyla insülin dozunu azaltması veya bilinçli olarak atlaması olarak tanımlanmaktadır. Diyabulimia, diyabete bağlı komplikasyon riskini ve mortalite oranını artırmakla birlikte geç puberteye, düzensiz menstrüasyon siklusuna, anksiyete problemlerine, depresif ataklara ve intihar girişimine neden olabilmektedir. Diyabulimia tedavisi diğer yeme davranışı bozukluklarında olduğu gibi alanında uzman doktor, psikiyatr, diyetisyen, hemşire ve psikoloğu içeren multidisipliner bir ekip çalışmasını gerektirmektedir. Tedavinin uzun sürmesi ve hastalığın tekrarlama riskinin son derece yüksek olması nedeniyle, bu konuda duyarlı olunması ve gelişiminin önlenmesi oldukça önemlidir. Diyabetliler arasında tanısı henüz konulamamış diyabulimia vakalarının olduğu tahmin edilmektedir. Bu nedenle derleme olarak hazırlanan bu makalede, diyabulimianın diyetisyen perspektifinden tedavisinin ve izleminin literatür ışığında tartışılması ve sağlık personelinin konu ile ilgili farkındalığının artırılması amaçlanmıştır.Anahtar sözcükler: Tip 1 diabetes mellitus, adölesan, diyabulimia, yeme davranışı bozukluğu Eating behavior disorder in individuals with type 1 diabetes mellitus: DiabulimiaAbstract Type 1 diabetes mellitus (Type 1 DM) is a metabolic disorder under which nutrition plays an important role in the management and the prevalence is increasing day by day. Meal plans, meal hours and the concept of forbidden food can cause diabetic individuals to constantly engage their minds and consider about the body weight control.

Diabetes-specific eating disorder and possible associated psychopathologies in adolescents with type 1 diabetes mellitus

“…It has been suggested that experimenting with disease management is an example of exploratory behavior in this period which may result in risk-taking behaviors in diabetes management [ 23 ]. The physiological and psychological changes during adolescence can lead to dissatisfaction with body image and an increase in DEBs [ 10 , 24 ]. In accordance, several studies have suggested that adolescents with T1DM have 2–3 times higher risk of eating disorders compared to their healthy peers [ 25 – 27 ].…”

“…Diabetes Eating Problem Survey-Revised (DEPS-R) was applied to all patients in order to determine the risk of DSED. This questionnaire was revised for adolescents in 2010 by Markowitz et al [ 8 ], and the adaptation, validity and reliability of the Turkish version of the questionnaire were made in 2017 [ 10 ]. The items in the questionnaire are evaluated with a six-point Likert scale (0 = never, 1 = rarely, 2 = sometimes, 3 = often, 4 = very often, 5 = always) and a score of 20 or more indicates the presence of DSED risk (DEPS-R positive).…”

“…Diabulimia is a newly defined DSED that refers to the behavior of skipping insulin doses or administering insufficient doses of insulin in order to lose weight in individuals with T1DM [ 9 ]. Insulin restriction/skipping has been shown to be the most common behavior among patients with T1DM to lose weight after self-induced vomiting, excessive exercise and laxative use [ 10 ]. The weight loss in case of insulin restriction is mainly due to the loss of glucose in urine, loss of body water due to osmotic diuresis and the breakdown of fat tissue as alternative energy source [ 11 ].…”