The Process of Building a Destination Brand and Examination of Samsun as a Brand City

Abstract

Özet Mevcut çalışma, Samsun'un markalaşması sürecinde hangi aşamada olduğunu anlamak amacıyla şehrin ileri gelenlerinin algıları ve ortak bilincini incelemeye yönelik gerçekleştirilmiş, ilgili birimlerin bilgi ve düşüncelerine ulaşılmaya çalışılmıştır. Çalışmada Samsun şehrinin markalaşma sürecine şahit olmuş, bu konuda etkin rol almış veya alması muhtemel yedi kişi ile standartlaştırılmış açık uçlu görüşme yapılmıştır. MÜSİAD, SAGİD, SAMİKAD, TÜMSİAD, SAMSİAD, SAMGİAD başkanları ve Samsun Büyükşehir Belediye Başkanı ile yapılan görüşmelerde, herkesin ortak bir fikir etrafında toplandığı ancak birbirleri ile bu fikirlerini paylaşmadıkları, henüz markalaşma için bir başlık atılmadığı gibi, herkesin bu konuda farklı bir algı ve bilgiye sahip olduğu gözlemlenmiştir. Bu çalışmada, şehir markalaşması ve şehir pazarlaması değerlendirmesi sonrasında araştırmanın yöntemi ve elde edilen bulgular ayrıntılı olarak sunulmuş, Samsun şehrinin markalaşma sürecinde yapılabilecekler ayrıntılı olarak ele alınmıştır.

The role of strategic entrepreneurship in creating a brand city

“…Bunlara ek olarak kentin sahip olduğu doğal güzellikler de Trabzon'a önemli derece değer katmaktadır. Ayrıca ulusal literatürde son on yıl içerisinde yapılan çalışmalar incelendiğinde; Görkemli (2012); Coşkun (2014); İçellioğlu (2014); Çelik & Tokoğlu (2017); Uyar (2018); Bilgeoğlu & Alagöz (2019); Kıyat & Topal (2019); Özden & Bulut (2019); Temiz vd. (2019) ve Uygurtürk & Yılmaz (2019) marka kent ve marka kent yaratma ile ilgili ülkede yer alan çeşitli kentler ile ilgili araştırmalar yapıldığı görülmüştür.…”

The Effects of Change in the Administrative Structures of the Provinces on Tourism Acivities During the Transformation Process of the Provinces to a Metropolitan City: A Model Proposal Based on the Ordu Province Practice

“…Shepherd & Yıldız (2019) stated that Cappadocia can be sustained by Islam, Ruhanen & Ritchie (2018), who determined that the approach, including stakeholder participation in touristic destination management, can offer synergy and new opportunities. Özden & Bulut (2019) suggested the establishment of an organizational structure that includes cooperation and coordination based on a competitive understanding. Although there was a common idea that Samsun should be branded, the prominence of the city did not share their ideas about branding and that there was no effort for branding, Dinç, Kömür & İlban (2021).…”

“…Alan yazın incelendiğinde; Jamal & Getz'in (1995) yerel turistik alanların planlanması ve geliştirilmesinde işbirliği, paydaş seçimi, toplum katılımına yönelik mekanizmanın oluşturulmasını önerdiği, Timothy (1998) Endonezya'nın, Yogyakarta kentinde, turizmin gelişime yönelik sosyo-politik faktörün etkilerini araştırdığı çalışmada, yerel idarelerin farklı idari seviyeleri ile özel sektör arasında işbirlikçi turizm modelini önerdiği, Simpson (2001) Yeni Zelanda'da turizmin dünya standartlarına göre çok düşük düzeyde olmasına rağmen paydaş katılımının iyi düzeyde olduğu ve destinasyonların geliştirilmesinde stratejik yönetim ilkeleriyle uyumlu planlamanın pozitif yönlü katkısının olduğunu saptadığı, Ladkin & Bertramini (2002) Peru, Cusco'da turizm planlama sürecinde planlama, koordinasyon, işbirliği vb unsurların önemi paydaşlarca yeterince algılanamadığını belirlediği, Özdemir Yılmaz (2009) Kemer ilçesinde yerel kalkınma ve turizm ilişkisini irdelediği araştırmada, turizm faaliyetlerinin yerel kalkınmayı pozitif yönlü etkilediğini belirlediği, Şahbaz & Akdu (2010) Fethiye'de yerel halkın ve özel sektörün turizm faaliyetlerinden en fazla etkilenen kesimin olmasına rağmen planlama çalışmalarında yer almadıklarını saptadığı, Beaumont & Dredge (2010) paydaşların münferit olarak ulaşamayacağı hedeflere hiyerarşinin az olduğu koordinasyon sağlayan yönetim modelinin öne çıktığını saptadığı, Çelik (2014) Yerel turistik çekiciliklerin geliştirici ve koruyucu anlayışa dayalı rekabet edebilirliğini sağlamak üzere Antalya iline özgü paydaş katılımlı organizasyon yapısının kurulmasını önerdiği, Gönenç Güler (2017) yerel yönetimlerin görev alanlarında yer alan turizm potansiyelini araştırma, geliştirme ve tanıtma bu sürece paydaş katılımını sağlama yönünde önemli rolünün olduğunu saptadığı, Islam, Ruhanen & Ritchie (2018) turistik destinasyon yönetiminde paydaş katılımını içeren anlayışın sinerji ve yeni fırsatlar sunabileceğini belirlediği, Çoban & Yıldız (2019) tarafından Kapadokya'nın sürdürülebilir rekabet anlayışına dayalı işbirliği ve koordinasyon içeren bir organizasyon yapısının kurulmasını önerdiği, Özden & Bulut (2019) Samsun ilinin markalaşması gerektiği hakkında ortak fikir oluşmasına rağmen şehrin önde gelenlerinin markalaşma konusunda fikirlerini paylaşmadıkları ve markalaşmaya yönelik bir çabanın bulunmadığını belirlediği, Dinç, Kömür & İlban (2021) Ayvalık'ın sürdürülebilir destinasyon yönetimi için yerel aktörlerin karar sürecine katılabileceği destinasyon örgütlenme modeli önerdiği çalışmalara rastlanmaktadır.…”