The effect of academic risk taking levels on the problem solving ability of gifted students

8. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Odaklı Akademik Risk Alma Davranışlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

“…Güç işlemleri tercih etme eğilimi yüksek olan öğrencilerin akademik risk alma konusunda istekli oldukları söylenebilir. Akademik risk alma düzeyi yüksek olan öğrencilerin problem çözme becerisine sahip olmaları (Tay, Özkan ve Akyürek Tay, 2009), potansiyellerini ortaya çıkarma konusunda zorluk yaşamamaları (Esen Kıran, 2005) GİTE değişkeni ile TEOG puanı arasındaki ilişkiyi destekleyen sonuçlardır. Güç işlemleri tercih etme eğilimi olan öğrencilerin okul dışı ders çalışma sürelerinin artması doğal bir sonuçtur.…”

“…Bu doğrultuda akademik risk alma düzeyi yüksek olan, yani başarısızlık ihtimali olsa bile sınıf ortamındaki etkinliklere katılma konusunda istekli (Strum, 1971), öğrenme sürecinde karşılaştığı zorluklara karşı direnç gösteren, öğrenme sürecinden zevk alan, öğrenme ortamında yüksek motivasyona (Clifford, 1988;Akt. İlhan ve Çetin, 2013) ve problem çözme becerisine sahip olan (Tay, Özkan ve Akyürek Tay, 2009), öğrenilmiş çaresizlik hissine kolay kapılmayan, sahip olduğu potansiyeli ortaya çıkarmada başarılı olan ve cesurca kararlar alabilen (Kıran Esen, 2005), hata yapmaktan korkmayan ve başarısızlık sonrası toparlanma eğiliminde olan bireylerin yetiştirilmesi önem arz etmektedir.…”

An Investigation of the Relationship between the Fear of Receiving Negative Criticism and of Taking Academic Risk through Canonical Correlation Analysis

“…Of these limitations, the most important is that the research has been limited to the fear of receiving negative criticism and academic risk taking, which are among the affective characteristics influencing students' behaviors in the classroom environment. Considering the fact that there is significant relationship between academic risk taking and fear of receiving negative criticism and the fact that students who take academic risks have increased levels of motivation (Clifford, 1988;House, 2002), problem solving skills (Tay et al, 2009), positive perfectionism characteristics (Öner Sünkür et al, 2013), while also having decreased learned helplessness feelings (Esen Kıran, 2005;Neihart, 2010) and negative perfectionism characteristics (Öner Sünkür et al, 2013), it is hypothesized these variables have a significant relationship with one's fear of receiving negative criticism. However, in order to pinpoint the relationship between fear of receiving negative criticism and its related variables, further research is needed.…”

“…It may be argued that students whose TNAF and TSH are low, but whose RFFTBA and TPDA are high are more willing to take academic risks (Öner Sünkür, İlhan, Kinay, & Kılınç, 2013). Students whose academic risk taking level is high (1) are willing to participate in in-class activities even if there is risk of failure (Strum, 1971), (2) enjoy the learning process, (3) have a high level of motivation in the learning context (Clifford, 1988;House, 2002) and problem solving skills (Tay, Özkan, & Akyürek Tay, 2009), and (4) attempt to overcome difficulties they face during the learning process (Clifford, 1988). Moreover, such students' learned helplessness feelings (Esen Kıran, 2005;Neihart, 2010) and level of stress related to academic expectancies is low (İlhan & Çetin, 2013).…”

Sosyal Bilgiler Odaklı Akademik Risk Alma Ölçeğinin (SOARAÖ) Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

“…İşte bu belirsizlik, öğrencinin risk almasını gerektirmektedir (Byrnes, 1998;Robinson, 2011). Öğrencinin öğrenme ortamında risk alması, akademik risk alma davranışı olarak nitelendirilmektedir (Beghetto, 2009 Akademik risk alma düzeyi yüksek olan öğrenciler; i) öğrenme sürecinde karşılaştıkları zorluklara karşı direnç gösterir (Clifford, 1988), ii) başarısızlık ihtimali olsa bile sınıf içi etkinliklere katılma konusunda isteklidir (Strum, 1971), iii) öğrenme ortamında yüksek motivasyon (Clifford, 1988;House, 2002;İlhan, Çetin, Öner Sünkür ve Yılmaz, 2013), öz yeterlilik (Clifford, Lan, Chou ve Qi, 1989;Taylor, 2010), zaman yönetimi (İlhan ve ark., 2013) ve problem çözme becerisine sahiptir (Tay, Özkan ve Akyürek Tay, 2009), iv) olumlu mükemmeliyetçi kişilik özellikleri gösterir (Öner Sünkür, İlhan, Kinay ve Kılınç, 2013), iv) öğrenme yönelimli olup (Ames, 1992), yeni bilgi ve beceriler kazanmak ve yeteneklerini geliştirmek için çalışırlar (Ames ve Archer, 1988;Braten ve Strømsø, 2004;Dupeyrat ve Mariné, 2005).…”