“…Sobaci ve Karkin (2013, s. 419)'a göre, literatürdeki araştırmalarda vurgulanan ortak bulgu, Twitter başta olmak üzere sosyal medya platformlarının kullanımının gün geçtikçe artması ve siyasi iletişimin ve kampanyaların doğası üzerinde derin bir etkiye sahip olmasıdır. Diğer taraftan literatürde, genel seçim (Ahmed vd., 2016;Çelik ve Aktaş, 2017;Güdekli, 2016;Larsoon ve Ihlen, 2015;Silsüpür, 2016;Stier vd., 2018;Vergeer ve Hermans, 2013), devlet başkanlığı seçimleri (Adams ve McCorkindale, 2013;Bossetta, 2018;Christensen, 2013;Doğan ve Ertan, 2016), referandum (Budak, 2018;Emiroğlu, 2019;Demirhan, 2017;Kılıçaslan ve Çalışır, 2018;Örselli vd., 2018) ve yerel seçimler (İkiz vd., 2014;Larsson, 2018;Sobaci ve Karkin, 2013;Triantafillidou vd.,2018;Tongut ve Akman, 2014) gibi alanlarda önemli çalışmalar söz konusudur. Bu çalışmalar daha çok parti, lider veya adayların sosyal medya veya Twitter kullanım pratiklerine odaklanmaktadır.…”