Streszczenie:Celem niniejszej pracy była doświadczalna ocena in vitro sztywności na zginanie i wytrzymałości wybranych zespoleń stosowanych do połączenia odłamów kostnych po wykonaniu obustronnej strzałkowej osteotomii gałęzi żuchwy. Ze względu na porównawczy charakter badań zdecydowano się na zastosowanie schematu obciążenia zaproponowanego przez Armstronga i układu do zginania trójpunktowego. Badania zostały przeprowadzone na poliuretanowych modelach ludzkiej żuchwy -jeden reprezentował anatomicznie i fi zjologicznie poprawny model żuchwy, a w pozostałych wykonano osteotomię wg Obwegesera, a następnie wykonano ich zespolenie. Do połączenia odłamów wykorzystano dwa rodzaje wkrętów i dwa rodzaje płytek do osteosyntezy, tj. 4-oczkową i 6-oczkową. Sztywność na zginanie wyznaczono na podstawie klasycznego równania linii ugięcia belki przy zginaniu trójpunktowym w zakresie obciążeń pooperacyjnych, natomiast do oceny wytrzymałości wykorzystano wartość maksymalnego obciążenia. Wykazano, że w modelach po osteotomii znacząco zmniejsza się sztywność i wytrzymałość w stosunku do modelu bez osteotomii.Słowa kluczowe: żuchwa ludzka, obustronna strzałkowa osteotomia gałęzi żuchwy, osteosynteza, mini płytki, bikortykalne wkręty, badanie biomechaniczne sztywności oraz wytrzymałości.
Abstract:The aim of this research was to experimentally assess in vitro the conventional fl exural rigidity and strength of selected osteosyntheses employed to join bone fragments after bilateral sagittal split osteotomy. Because of the comparative nature of the research the loading confi guration proposed by Armstrong and the three-point bending system were used. Tests were carried out on polyurethane models of the human lower jaw. One model represented the anatomically and physiologically normal mandible while in the case of the other models Obwegeser osteotomies were performed and subsequently osteosynthesized. Two types of screws and two types of plates, i.e. a four-hole plate and a six-hole plate, were used to join the bone fragments. Conventional fl exural rigidity was determined using the classic beam bending line equation for three-point bending in the postoperative load range. The test results show that the conventional rigidity and strength of the osteotomized models are signifi cantly lower in comparison with the model without osteotomy.Key words: human mandible, bilateral sagittal split osteotomy, osteosyntheses, miniplates, biocortical srews, biomechanical rigidity and strength testing.
WprowadzenieObustronna strzałkowa osteotomia gałęzi żuchwy (ang. bilateral sagittal split osteotomy -BSSO) jest podstawową procedurą stosowaną w chirurgii ortognatycznej w celu wykonania korekcji rozwojowych oraz nabytych wad dolnej żuchwy. Obecnie najbardziej powszechne są dwie metody łączenia przeciętych odłamów kości: 1) za pomocą śrub bikortykalnych, 2) za pomocą implantów, tzn. wszystkich rodzajów płytek. Literatura dotycząca wyników badań doświadczal-nych [1-3] odnosi się głównie do sposobów łączenia odłamów kości, ale rzadko można znaleźć (szczeg...