Prison's Dilemma: Do Education and Jobs Programmes Affect Recidivism?

Abstract

This paper employs a hazard model to analyse the impact of education and two types of prison employment programmes on recidivism over a ten-year period for 4515 prisoners released from Ohio prisons in 1992. Estimations with a Weibull mixture model and propensity score approach provide two means for investigating self-selection bias. Selection bias is detected for participation in the most common prison job programme but has little effect on estimated marginal savings impacts of prison industry and education programmes. Estimates of the cost savings from postponing return to prison due to programme participation are provided. The potential for cost savings through decreasing or delaying return to prison is an important finding given the substantial and increasing cost of incarceration. Copyright (c) The London School of Economics and Political Science 2008.

Education of inmates as a protective factor in the reduction of recidivism

“…Evidentiran je veći broj razloga zbog kojih osuđeni, dok se nalaze na izvršenju zatvorske kazne, učestvuju u programima obrazovanja. Neki od njih su: potreba osuđenih da konstruktivno provode vreme, ostvarenje socijalnih interakcija, potencijalna mogućnost uslovnog otpusta i povećavanje verovatnoće da će dobiti posao nakon otpusta (Sedgley et al, 2010).…”

“…Pojedini autori (Davis et al, 2014;Sedgley et al, 2010) navode da je u istraživanjima koja su se bavila uticajem obrazovanja na recidivizam osuđenih recidivizam posmatran na različite načine, te da ne postoji opšteprihvaćena definicija recidivizma. Tako se u literaturi recidivizam definiše kao ponovni povratak u zatvor bilo zbog učinjenog krivičnog dela ili zbog kršenja pravila uslovnog otpusta, ponovno osuđivanje bez obzira na vrstu izrečene sankcije ili ponovno hapšenje.…”

“…Osim mnogobrojnih faktora koji utiču na recidivizam (socioekonomski status, nadzor nakon otpusta, vreme provedeno u zatvoru, ozbiljnost učinjenog krivičnog dela), veći broj autora navodi i neadekvatan obrazovni nivo osuđenih (Esperian, 2010;Ilijić, 2016;Sedgley et al, 2010;Žunić Pavlović, 2004). Stoga se ističe da su kriminal i recidivizam obrnuto proporcionalni obrazovnim postignućima pojedinca (Batchelder & Pippert, 2002).…”

“…Istraživanja u novije vreme takođe ukazuju na pozitivnu korelaciju učešća u zatvorskim obrazovnim programima i redukcije recidivizma. Tako je u istraživanju sprovedenom u Ohaju (Sedgley et al, 2010) utvrđeno da osuđeni koji su učestvovali u obrazovnim programima tokom izvršenja zatvorske kazne recidiviraju manje nego oni koji nisu učestvovali. Uzorak istraživanja je činilo 4.515 osuđenih koji su otpušteni iz zatvora u Ohaju 1992. godine, a koji su praćeni od perioda otpusta do 2002. godine.…”

“…Pojedini autori ističu (Sedgley, Scott, Williams & Derrick, 2010) da sticanje određenih stručnih kompetencija omogućava uspeh na tržištu rada, što može uticati na smanjenje recidivizma nakon otpusta. Stoga se navodi da se uspešnost programa obrazovanja osuđenih meri, između ostalog, redukcijom recidivizma ili pronalaskom posla nakon otpusta (Tyler & Kling, 2006).…”