İki̇ Self-Etch Bonding Si̇stemi̇n Bi̇youyumluluklarinin Ve Bağlanma Dayanimlarinin Değerlendi̇ri̇lmesi̇

Abstract

ÖZETAmaç: Bu çalışmanın amacı iki farklı self-etch adeziv sistemin [Clearfil SE Bond (CSE) ve G-Bond (GB)] biyouyumluluk ve dentine bağlanma dayanımlarının değerlendirilmesidir. Gereç -Yöntem: Çalışma için 8 adet çekilmiş çürük-süz insan üçüncü azı dişi kullanıldı. Tüm dişlerin oklüzal yüzeyleri düz bir dentin yüzeyi elde etmek için dişin uzun eksenine dik olacak şekilde aşındırıldı. Dişler rastgele 2 gruba ayrıldı ve dişlerin oklüzal yüzeylerine adeziv sistemler üretici firmanın önerileri doğrultu-sunda uygulandıktan sonra Gradia Direct kompozit ile restore edildi. Örnekler, bağlantı ara yüzeyine dik olacak şekilde kesildi (bağlantı alanı: 1 mm 2 ) ve her grup için 15 çubuk elde edildi. Çubuklar daha sonra mikrogerilim bağlanma testine (Microtensile tester, Bisco, Schaumburg, IL, ABD) tabi tutuldu. Veriler tek yönlü varyans analizi kullanılarak analiz edildi. Biyouyumluluğun değerlendirilmesi için agar overlay testi yapıldı. 24 saat sonra inverted mikroskopla hücre dekolarizasyon zonu ve hücre lizis skorları tespit edildi. Veriler Kruskal wallis ve Mann withney U testi ile değerlendirildi. Bulgular: CSE (23.5 MPa), GB (18.9 MPa) dan daha yüksek bağlanma dayanımı gösterdi (p<0.05). Agar overlay testi sonuçlarına göre ise her iki adeziv de pozitif kontrol grubundan daha az hücre lizisi ve dekolarizasyon zonu gösterdi (p<0.001). Sonuç: Kullanılan bonding sistemlerin sitotoksisiteleri arasında istatistiksel olarak önemli bir fark olmadığı için daha yüksek bağlanma dayanımına sahip olan adeziv sistem (CSE) klinik olarak tercih edilebilir. Anahtar Kelimeler: Biyouyumlu materyaller, dentin yapıştırma ajanları, sitotoksisite testleri. ABSTRACT Objectives:The aim of this study was to evaluate the biocompatibility and dentin bond strengths of two different self-etch adhesive systems[Clearfil SE Bond (CSE) and G-Bond (GB)]. Materials and methods: Non-carious 8 extracted human third molar teeth were used in this study. The occlusal surfaces of all teeth were ground perpendicular to the long axis of each tooth to expose a flat dentin surface. The teeth were divided into two groups and adhesive systems were applied according to the manufacturer's instructions to the oclusal surfaces of the teeth and restored with Gradia Direct composite resin. The samples were sectioned perpendicular to the adhesive interface to produce sticks (adhesive area: 1 mm 2 ) and fifteen sticks were obtained for each group. All sticks submitted to microtensile bond strength test (Microtensile tester, Bisco, Schaumburg, IL, ABD). Data were analyzed using one-way varyans analysis ANOVA. An agar overlay test was used for the cytotoxicity evaluation. Cytotoxicity was examined by measuring the zones of cell decolorization and evaluating cell lysis by an inverted microscope after 24 hours. Data were analyzed using Kruskal wallis and Mann withney U test. Results: CSE showed higher dentin bond strength mean (23.5 MPa) than GB (18.9 MPa) (p < 0.05). Both bonding systems showed lower lysis scores than positive control material (p<0.001). Conclusions:The bondi...

In vitro evaluation of cytotoxicity of different self-adhesive resin cements

“…Ülker ve ark. 23 yaptıkları çalışmada 4-MET ve 4-ME-TA esaslı olan HEMA içermeyen adezivlerin (G-Bond) daha düşük sitotoksisite gösterdiğini tespit etmiştir. Yine benzer şekilde Nakagawa ve ark.…”

“…Ülker ve ark. 23 Klinik çalışmalar ile bizim çalışmamız arasındaki fark polimerizasyondan da kaynaklanabilir. Bizim çalışmamızda rezin simanlar doğrudan ışıkla polimerize edilmiştir.…”

Bi̇yoakti̇vi̇teni̇n Restorati̇f Di̇ş Heki̇mli̇ği̇ndeki̇ Önemi̇ Ve Bu Konudaki̇ Güncel Yaklaşimlarin Derlenmesi̇

“…8 Adeziv sistemlerin mineye ve dentine mikromekanik ve kimyasal yolla bağlanabilmesine rağmen klinik uygulama sırasındaki hassasiyet gereksinimleri nedeniyle diş dokusuna bağlanmalarında klinisyenin uzmanlığı ile orantılı olarak çeşitli sorunlar gözlenebileceği de bildirilmiştir. 50 Adezivler ve kompozit rezinlere dair gelişmeler bu sorunlara değinse de, bu tip dezavantajların diş yapısı ve restorasyon arasında daha stabil bir arayüz oluşmasını sağlayabilecek alternatif mekanizmaların araştırılması için bir potansiyel niteliğinde olduğu bildirilmiştir. 8 Abuna ve ark., (2016), kalsiyum fosfat mikro doldurucuları ve fosfoprotein biyomimetik analog takviyeli self-etch primerleri içeren deneysel bir adezivin bonding performansını ve dentin remineralizasyon potansiyelini incelemişlerdir.…”

Günümüz Adezi̇vleri̇ni̇n Çürüksüz Servi̇kal Lezyon Restorasyonlarindaki̇ Etki̇nli̇ği̇ni̇n İncelenmesi̇: Si̇stemati̇k Derleme

“…Kullanılan dentin bağlayıcıların klinik başarılarının her çalışmada farklı oranlarda çıkmasında, çalışmaların yapıldığı zaman aralığının etkisinin olabileceği gibi, uygulayıcı farklılıkları ve uygulanan araştırma yöntemlerindeki farklılıkların da etkisi olabilir. Van Meerbeek ve arkadaşları, 7 in vitro 73 ve in vivo çalışmalarda 74,75 üstün performans sergileyen üç aşamalı 'etch and rinse' sistem Optibond FL ile iki aşamalı 'self-etch' Clearfil SE Bond'un altın standart 76 kabul edildiğini ve çalışmalarda kontrol grubu olarak kullanıldığını bildirmiştir. Araştırmacılar ayrıca, iki aşamalı 'self-etch' sistemlerin iki aşamalı 'etch and rinse' sistemlerden daha başarılı olduğunu ifade etmiştir.…”