Objective: The aim of the present study was to confirm observations on the concomitant immunity to Schistosoma mansoni in mice and assess its effects on the resistance of mice to a challenge infection. Methods: Cercariae from infected Biomphalaria glabrata were used to infect mice. Twenty mice were infected with a single dose of S. mansoni cercariae. The animals were randomly divided into two groups: experimental group (Group A) and control group (Group B). Group A mice were challenged with the same number of cercariae six weeks after the primary infection. Perfusion of all mice was done 9 weeks after infection in order to obtain worm burdens in relation to their initial cercarial dose. The livers of all mice were obtained for parasitological and pathological assessments. Results: Our results showed that all the exposed animals became infected with S. mansoni. After a challenge infection, Group A mice had a 54.66% worm reduction rate, 41.45% liver egg reduction rate, and 51.76% granuloma size reduction rate compared to their respective controls. This study shows that mice with persistent adult S. mansoni infection are able to mount a very strong regulatory response to a challenge infection. It is concluded that concomitant immunity does occur in mice. Conclusion: These results describe novel imaging methods that permit visualization of live schistosomes within their living hosts and may help to elucidate mechanisms of infection and also be of value not only for epidemiological investigations, but also in designing government control programs for schistosomiasis. (Turkiye Parazitol Derg 2013; 37: 19-22) . Grup A fareleri birincil enfeksiyondan altı hafta sonra aynı sayıda serkarya ile sınandı. Başlangıç serkarya dozlarıyla ilişkili kurtçuk yükünü elde etmek için tüm farelere enfeksiyondan 9 hafta sonra perfüzyon yapıldı. Bütün farelerin karaciğerleri parazitolojik ve patolojik değerlendirmeler için alındı. Bulgular: Sonuçlarımız maruz kalan tüm hayvanların S. mansoni ile enfekte olduğunu gösterdi. Karşılaşılan bir enfeksiyondan sonra ilgili kontrolleriyle kıyaslandığında, Grup A farelerde kurtçuk azalma oranı %54.66, karaciğerdeki yumurta azalma oranı %41.45, granülom boyutundaki azalma oranı %51.76 idi. Bu çalışma göstermektedir ki persistant yetişkin S. mansoni enfeksiyonu olan fareler, meydan okuyan bir enfeksiyona çok güçlü bir düzenleyici cevap oluşturabilmektedir. Farelerde konkomitant bağışık oluştuğuna karar verilmiştir. Sonuç: Bu bulgular canlı şistozomların yaşayan konaklarında görüntülenmesini sağlayan yeni görüntüleme metotlarını tanımlamaktadır ve enfeksiyon mekanizmalarını açıklamaya yardımcı olabilir. Ayrıca bu bulgular, sadece epidemiyolojik araştırmalar için değil, şistozomiyaz için devlet kontrol programları tasarlamak için de önemlidir. (Turkiye Parazitol Derg 2013; 37: 19-22)