Healing of 400 intra‐alveolar root fractures. 2. Effect of treatment factors such as treatment delay, repositioning, splinting type and period and antibiotics

Abstract

This is the second part of a retrospective study of 400 root-fractured permanent incisors. In this article, the effect of various treatment procedures is analyzed. Treatment delay, i.e. treatment later than 24 h after injury, did not change the root fracture healing pattern, healing with hard tissue between fragments (HH1), interposition of bone and/or periodontal ligament (PDL) or pulp necrosis (NEC). When initial displacement did not exceed 1 mm, optimal repositioning appeared to significantly enhance both the likelihood of pulpal healing and hard tissue repair (HH1). Significant differences in healing were found among the different splinting techniques. The lowest frequency of healing was found with cap splints and the highest with fiberglass or Kevlar splints. The latter splinting procedure showed almost the same healing result as non-splinting. Comparison between non-splinting and splinting for non-displaced teeth was found to reveal no benefit from splinting. With respect to root fractures with displacement, too few cases were available for analysis. No beneficial effect of splinting periods greater than 4 weeks could be demonstrated. The administration of antibiotics had the paradoxical effect of promoting both HH1 and NEC. No explanation could be found. It was concluded that, optimal repositioning seems to favor healing. Furthermore, the chosen splinting method appears to be related to healing of root fractures, with a preference to pulp healing and healing fusion of fragments to a certain flexibility of the splint and possibly also non-traumatogenic splint application. Splinting for more than 4 weeks was not found to influence the healing pattern. A certain treatment delay (a few days) appears not to result in inferior healing. The role of antibiotics upon fracture healing is questionable.

Endodontic Management of Luxation Injuries

“…26 Lateral luksasyona uğramış dişle-rin repoze edildikten sonra yarı-rijit olarak "splint"lenmesi önerilmektedir. 26 Tel kompozit "splint" yarı-rijit "splint" sınıfına girmektedir. 27 Bu olguda, yarı-rijit "splint" olarak tel ve kompozit rezin kullanılmıştır.…”

Root fracture in patient in the pre-liver transplantation phase

“…Access to the root canal was opened as conservatively as possible, allowing a small wear of the tooth structure. The purpose of the splint procedure was to completely immobilize the traumatized area, which facilitated periodontal recovery 24 .…”

Çocuk Di̇ş Heki̇mli̇ği̇nde Travma Hastalarinda Kullanilan Spli̇nt Türleri̇

“…Kevlar splint (Du Pont, Wilmington, DE, USA) ile kök kırığı olan kesicilerin koronal parçasına bağlayıcı ajan uygulanarak dişlere fiberglass tutturulup dişlerin sabitlenmesi sağlamıştır. Kevlar splintlerin daha az travmatik olduğu ve daha kısa sürede uygulandığı düşü-nülmüştür 30 . Günümüze kadar çeşitli splintler kullanılmıştır.…”

“…Yapılan tedavinin başarılı olması için iyileşmesi istenen dokulara hafif derecede kuvvet gelmesi ve travmatize sokette bulunan dişlerde kontrollü hareket (yaklaşık 50 μm) olması gerekmektedir 40 . Yani travma geçiren dişin fizyolojik hareketlere izin vermesi gerekmektedir 30 . Rijit splintlemenin periodontal ligamentte aşırı bir sı-kışma meydana getirerek periodontal neoanjiyogeziste bozulmaya sebep olduğu, mekanik uyaran ile revaskü-larizasyona yardımcı olan orta-hafif derecede diş hareketine izin veren splintlerin ise, ankiloz oluşturmadığı ve kök gelişiminde canlı kalması gereken hertwing epitel kınını koruduğu bildirilmiştir 41,42 .…”

“…Tam hareketsizlik, mekanik uyaran kaybına neden olduğu için fibroblastlar üzerinde yıkıcı etki yapar, kollajen kitlesi azalır ve iyileşmeyi engeller 44 . Periodontal liflerin iyileşmesini hızlandırmak ve travmaya maruz kalmış dişlerin fizyolojik hareketinin sağlanması için splintlerin pasif ve esnek olması gerekmektedir 45 . Yapı-lan çalışmalar yüksek esnekliğe sahip olan splintlerle stabilize edilen dişlerde kök rezorbsiyonunun daha az oranda görüldüğünü ve rijid splintle splintlenen dişlere oranla periodontal liflerde reorganizasyonun daha iyi olduğunu göstermiştir 46 …”