“…(Okumus & Yağcı, 2005, s. 11) çözülememişken; Türkiye'de oldukça yeni bir disiplin olan gastronomi ve mutfak sanatları eğitiminin amacının, eğitim kurumlarının altyapı olanaklarının, öğretim elemanlarının niteliklerinin, müfredat programlarının, alan mezunlarının unvan belirsizliğinin ve istihdamının, turizm programlarında karşılaşılan sorunların Baltacı vd., 2012;Ünlüönen, Temizkan & Eivazi Gharamaleki, 2010) gastronomi ve mutfak sanatları programlarında da yaşanmaması adına, literatür ışığında tartışılması ve gastronomi eğitimine, öğrenci ve öğretim elemanı istihdamına ait verilerin doğru ve güvenilir biçimde toplanarak sürekli güncellenmesi gerekmektedir. İlgili literatürde Türkiye'de turizm eğitiminin niteliği, sorunları ve öğrencilerin beklentileri ile ilgili pek çok çalışmaya rastlanmış olmakla birlikte (Aktaş & Boyacı, 1992;Baltacı vd., 2012;Güzel, 2006;Sarı, 2007;Şahin, 2011;Ünlüönen vd., 2010) gastronomi ve mutfak sanatları eğitimi alanındaki çalışmaların oldukça yeni olduğu ve alana ilginin her geçen yıl arttığı görülmektedir (Akoğlu, Cansızoğlu, Orhan & Özdemir, 2017;Alyakut & Küçükkömürler, 2018;Arslanhan, 2019;Cankül, 2019;Görkem & Sevim, 2016;Öney, 2016;Özdemir, 2017;Özdemir & Önçel, 2019;Seyitoğlu & Çalışkan, 2018;Yıldız & Aslan, 2019). Bu durum mutfak eğitimi ile ilgili literatürün kavramsal bir çerçevede derlenmesini ve değerlendirilmesini gündeme getirmiştir.…”