Facilitating Self‐care Through Empowerment

Psychologische determinanten van therapie(on)trouw bij patiënten met diabetes mellitus

“…De behandeling bestaat voor een essentieel deel uit zelfmanagement. 1,2 De eigen keuzes over voeding, lichamelijke activiteit, omgaan met stress en zelfregulatie hebben meer invloed op de behandeluitkomsten, kwaliteit van leven en gezondheid van diabetespatiënten dan de (medicatie)voorschriften of adviezen van behandelaars. 3 De manier waarop mensen omgaan met diabetes in het dagelijks leven wordt sterk beïnvloed door hoe zij tegen hun diabetes en hun eigen rol in de behandeling aankijken.…”

“…16 Nog een stap verder gaat empowerment, een benadering die uitgaat van de intrinsieke motivatie en de eigen doelen van de patiënt. 2,13 Naast de 'technische' determinanten zoals de complexiteit van het medicatieschema en de duur van de behandeling spelen ook psychologische determinanten een rol bij het innemen van medicijnen. Psychologische determinanten van therapietrouw zijn onder andere: behandelperceptie (hoe een patiënt tegen de behandeling aankijkt), ziekteperceptie (hoe een patiënt tegen de ziekte aankijkt), ervaren klachten (de mate waarin een patiënt problemen ervaart), persoonlijke doelen (van de patiënt) en kennis over de ziekte en behandeling.…”

“…De empowermentbenadering gaat ervan uit dat patiënten omgaan met diabetes op een manier die het beste past bij hun persoonlijke situatie. 2,35 De patiënt stelt doelen, maakt keuzes en neemt beslissingen die het beste aansluiten bij zijn levensstijl. Uiteindelijk kan alleen de patiënt zelf de afweging maken in hoeverre hij de kans op complicaties wil minimaliseren en in hoeverre hij zijn leefstijl daaraan wil en kan aanpassen.…”

“…3 De bijdrage van de patiënt zelf is, in positieve of negatieve zin, uiteindelijk de belangrijkste determinant voor het welslagen van de behandeling. 2 De rol van de behandelaar is patiënten te faciliteren in het maken van weloverwogen keuzen over hoe zij hun behandeling inpassen in hun leven.…”

Innovations in healthcare delivery and policy: Implications for the role of the psychologist in preventing and treating diabetes.

“…The patient empowerment model was specifically developed for the care of patents with T2D, but is applicable to other chronic diseases as well. The model highlights the importance of shared decision making in which the health care provider actively solicits the patient's input in therapeutic decisions; it places the patient, rather than the physician, in the center of the therapeutic decision-making process (R. Anderson et al, 2000; R. M. Anderson, 1995). The model is characterized by four basic principles: (a) the majority of chronic disease care is provided by the patient, and therefore the patient is the locus of control and decision making in the daily treatment of the disease; (b) the primary mission of the health care team is to provide ongoing expertise, education, and psychosocial support so that patients can make informed decisions about their daily care; (c) people are much more likely to make and maintain behavior changes if those changes are personally meaningful and freely chosen; and (d) all people, regardless of their 8 situation, have the capacity to make choices that can make a difference in the quality of their lives (R. Anderson et al, 2000;Funnell & Anderson, 2004).…”