Diagnosis and Localization of a Complicated Urinary Tract Infection in Neurogenic Bladder Disease by Tubular Proteinuria and Serum Prostate Specific Antigen

Everaert, Karel; Oostra, Carson; Delanghe, Joris; Walle, Johan Vande; Laere, Myriam Van; Oosterlinck, Willem

doi:10.1016/s0022-5347(01)62671-5

Cited by 3 publications

(4 citation statements)

References 10 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Other biomarkers such as soluble triggering receptor expressed on myeloid cells-1, urinary myeloperoxidase, α-2 macroglobulin, and the ratio of urinary α-1 microglobulin and serum prostatic antigen have also been studied to diagnose UTI, differentiate between upper and lower UTI and UTI from renal graft rejection. [33][34][35][36] Since most of studies done in this group were of poor quality, it is challenging to advocate the use of these markers in clinical practice.…”

Section: Miscellaneousmentioning

confidence: 99%

Novel Biomarkers for the Diagnosis of Urinary Tract Infection–-A systematic Review

Nanda

Juthani‐Mehta

2009

Biomark�Insights

View full text Add to dashboard Cite

Urinary tract infections (UTIs) are associated with significant morbidity. We rely on clinical presentation, urinalysis, and urine culture to diagnose UTI. To differentiate between lower UTI and pyelonephritis, we depend on the clinical presentation. In the extremes of age and in immunocompromised individuals, clinical presentation is often atypical posing a challenge to diagnosis. In the elderly, the high prevalence of asymptomatic bacteriuria is another confounder. We conducted a search of publications to find novel biomarkers to diagnose UTI and to ascertain its severity. We searched PUBMED, MEDLINE and SCOPUS databases for studies pertaining to novel biomarkers and UTI. Two reviewers independently evaluated the methodology of the studies using the STARD (Standards for Reporting of Diagnostic Accuracy) criteria. We have identified procalcitonin as a biomarker to differentiate lower UTI from pyelonephritis in the pediatric age group. Elevated serum procalcitonin levels can result in early and aggressive treatment at the time of presentation. Interleukin 6 has also shown some promise in differentiating between lower UTI and pyelonephritis but needs further validation. Lastly, given the paucity of data in certain subgroups like diabetics, kidney transplant recipients, and individuals with spinal cord injury, further studies should be conducted in these populations to improve diagnostic criteria that will inform clinical management decisions.

show abstract

Section: Miscellaneousmentioning

confidence: 99%

Novel Biomarkers for the Diagnosis of Urinary Tract Infection–-A systematic Review

Nanda

Juthani‐Mehta

2009

Biomark�Insights

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Οι τιμές των α1 και β2-μικροσφαιρινών των ούρων συσχετίζονται ενώ δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των τιμών της α1-μικροσφαιρίνης στον ορό και τα ούρα 192 . Γενικά οι τιμές της α1-μικροσφαιρίνης των ούρων είναι αυξημένες τις πρώτες 7-14 μέρες της ζωής στα φυσιολογικά βρέφη αλλά στη συνέχεια κατέρχονται αντανακλώντας ατελή επαναρρόφηση της πρωτείνης κατά τη νεογνική περίοδο 193 .…”

Section: α1-μικροσφαιρινηunclassified

“…Η α1-μικροσφαιρίνη των ούρων μάλιστα έχει βρεθεί να είναι χρήσιμος δείκτης της οξείας βλάβης του εγγύς σωληναρίου στα φυσιολογικά τελειόμηνα βρέφη 192 . Αυξημένες τιμές της α1 μικροσφαιρίνης των ούρων έχουν συσχετισθεί επίσης με την παρουσία ΟΠΝ σε ασθενείς με ουρολοίμωξη, μία βδομάδα όμως μετά την έναρξη της αντιβίωσης η α1 μικροσφαιρίνη κατέρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα 193 .…”

Section: α1-μικροσφαιρινηunclassified

Παράγοντες Που Σχετίζονται Με Το Επίπεδο Της Λοίμωξης Και Την Πρόκληση Μόνιμης Νεφρικής Βλάβης Σε Βρέφη Με Ουρολοίμωξη

Doganis¹,

Δογάνης²

View full text Add to dashboard Cite

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, πειραματικές και κλινικές μελέτες οδήγησαν σε νέα προσέγγιση σχετικά με την παθογένεση της νεφρικής βλάβης στα παιδιά με ουρολοίμωξη. Έγινε κατανοητός ο ρόλος των βακτηρίων και των αμυντικών μηχανισμών του οργανισμού και έχει αποσαφηνισθεί η σημασία της φλεγμονώδους απάντησης στη ανάπτυξη της «νεφρικής ουλής» σε συνδυασμό με την παρουσία ή όχι κυστεοουρητηρικής παλινδρόμησης (ΚΟΠ). Οι απώτερες επιπλοκές της ουρολοίμωξης που οδηγούν στην ανάγκη για έγκαιρη διάγνωση, θεραπεία και απεικονιστικό έλεγχο δεν είναι τόσο συχνές όσο θεωρούνταν στο παρελθόν και περιλαμβάνουν την υπέρταση, υποσθενουρία, πρωτεiνουρία, τις επιπλοκές στην εγκυμοσύνη και σπάνια τη νεφρική ανεπάρκεια. Η ασφαλής διάκριση του επιπέδου της λοίμωξης με βάση τη συμπτωματολογία και τη φυσική εξέταση δεν είναι δυνατή, ιδιαίτερα σε νεογνά και βρέφη. Ως μέθοδος επιλογής στη διάγνωση της οξείας πυελονεφρίτιδας (ΟΠΝ) έχει επικρατήσει η χρήση του στατικού σπινθηρογραφήματος νεφρών με Tc-99m DMSA. Δυστυχώς όμως το κόστος πραγματοποίησής του δεν είναι αμελητέο ενώ επιπλέον δεν είναι παντού διαθέσιμο και εκθέτει τα παιδιά σε ακτινοβολία. Στο παρελθόν έγιναν αρκετές προσπάθειες για την διαπίστωση παραμέτρων που θα οδηγούσαν στην ασφαλή διάκριση του επιπέδου της ουρολοίμωξης. Μελετήθηκαν η ηλικία, το φύλο, η παρουσία και το ύψος του πυρετού, οι δείκτες φλεγμονής, η ΚΟΠ και ο βαθμός της, καθώς και ένζυμα ή πρωτεΐνες όπως οι N-acetyl-bglucosamidinidase, β2 μικροσφαιρίνη και προκαλσιτονίνη. Δυστυχώς καμμία από αυτές τις παραμέτρους αυτόνομα ή σε συνδυασμό δεν αποδείχθηκαν αξιόπιστες. Στην παρούσα προοπτική μελέτη στόχος μας ήταν να διευκρινίσουμε ποια παιδιά με ουρολοίμωξη βρίσκονται σε κίνδυνο να αναπτύξουν νεφρική βλάβη είτε παροδική κατά τη λοίμωξη είτε μόνιμη. Επικεντρωθήκαμε στα βρέφη που παρουσιάζουν υψηλή συχνότητα ουρολοιμώξεων και επιπλέον δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς στο παρελθόν. Η μελέτη περιέλαβε 343 βρέφη (193 αγόρια και 150 κορίτσια) με πρώτο επεισόδιο ουρολοίμωξης και διάμεση τιμή ηλικίας τους 3 μήνες. Στα βρέφη αυτά μελετήσαμε τις ακόλουθες παραμέτρους και τις συσχετίσαμε με τα αποτελέσματα του σπινθηρογραφήματος: ηλικία, φύλο και άλλοι επιδημιολογικοί παράγοντες, οικογενειακό ιστορικό ουρολοίμωξης ή πάθησης του ουροποιητικού, θερμοκρασία σώματος, συμπτωματολογία, αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων, αναλογία πολυμορφοπυρήνων, τιμή της C-αντιδρώσας πρωτείνης και της ταχύτητας καθίζησης των ερυθρών, είδος και αριθμός βακτηρίων, αποτέλεσμα της μικροσκοπικής ανάλυσης των ούρων και της καλλιέργειας αίματος και οι β2, α1 μικροσφαιρίνες και η αλβουμίνη των ούρων. Επίσης αξιολογήθηκε η καθυστέρηση στη θεραπεία, η διάρκεια και η οδός της αγωγής, η εμφάνιση 147 υποτροπών, η χρήση αντιβιoτικών ως προφύλαξη, τα απεικονιστικά ευρήματα και ιδιαίτερα η παρουσία και ο βαθμός της ΚΟΠ. Για τη στατιστική ανάλυση εφαρμόσθηκαν οι δοκιμασίες Fisher, chi-square, Mann-Whitney (μη παραμετρική), Pearson correlation, multiple regression analysis. Τιμή p?0.05 θεωρήθηκε ως σημαντική. Τα μισά βρέφη της μελέτης (50.7%) παρουσίασαν ΟΠΝ και τα μισά εξ αυτών (52%) ανέπτυξαν μόνιμη νεφρική βλάβη. Τα κορίτσια παρουσίαζαν αυξημένη συχνότητα ΟΠΝ σε μεγαλύτερες ηλικίες ενώ αντίθετα το φύλο και η ηλικία δε βρέθηκαν να σχετίζονται με τη συχνότητα της μόνιμης νεφρικής βλάβης.

show abstract

“…Στις δύσκολες αυτές ομάδες ασθενών, η χρήση της α1Μ στην διάγνωση της οξείας πυελονεφρίτιδας έχει καταγράψει υψηλή ευαισθησία και ειδικότητα, η οποία γενικά κυμαίνεται στο 70.4% και 56%, αντίστοιχα, αλλά προσεγγίζει σε κάποιες μελέτες και το 100%. [386][387] Η α1Μ φάνηκε να συσχετίζεται με τα ευρήματα στο στατικό σπινθηρογράφημα νεφρών με DMSA (DMSA renal scan). Η μείωση στην επαναπρόσληψη του DMSA σχετίζεται με την έκκριση της α1Μ στα ούρα, η οποία είναι σημαντικά υψηλότερη σε αμφοτερόπλευρη πυελονεφρίτιδα.…”

Section: σωληναριακή βλάβη από βαρέα μέταλλαunclassified

Η Άλφα1-Μικροσφαιρίνη Ως Δείκτης Πρώιμης Νεφρικής Βλάβης Σε Βαρέως Πάσχοντες Σηπτικούς Ασθενείς Της Μ.Ε.Θ.

Terzi¹,

Τερζή²

View full text Add to dashboard Cite

Μελετήθηκε η συμβολή της άλφα1-μικροσφαιρίνης (alpha1-microglobulin, α1M) - ενός μέλους της οικογένειας των λιποκαλινών, που αποτελεί δείκτη εγγύς νεφροσωληναριακής δυσλειτουργίας - στην πρώιμη διαγνωστική της σχετιζόμενης με την σήψη οξείας νεφρικής βλάβης (acute kidney injury, AKI). Η μελέτη επικεντρώθηκε σε βαρέως πάσχοντες ασθενείς μιας πολυδύναμης Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (Μ.Ε.Θ.). Από την προοπτική παρακολούθηση 290 ασθενών που εισήχθησαν για νοσηλεία σε διάστημα ενός έτους, μελετήθηκαν 45 σηπτικοί ασθενείς, εκ των οποίων οι 16 (35.6%) εκδήλωσαν νεφρική ανεπάρκεια. Η α1Μ προσδιορίσθηκε σε δείγματα ούρων από συλλογές ούρων 24ώρου κατά το σηπτικό επεισόδιο και σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα έκτοτε. Η διαγνωστική ικανότητα του βιοδείκτη εκτιμήθηκε με τον μη παραμετρικό υπολογισμό της περιοχής κάτω από την καμπύλη μίας καμπύλης λειτουργικού χαρακτηριστικού δέκτη (area under the curve (AUC) of the receiver operating characteristic (ROC) curve, AUCROC). Τα επίπεδα της α1Μ ήταν σημαντικά υψηλότερα σε όλους τους σηπτικούς ασθενείς (μέση τιμή επιπέδων σε όλα τα δείγματα στο σηπτικό επεισόδιο 46.02 ± 7.17 mg/l) και παρουσίασαν αυξητική τάση στους ασθενείς που τελικά ανέπτυξαν σηπτική νεφρική ανεπάρκεια. Η AUCROC για την πρόβλεψη της σηπτικής ΑKΙ σύμφωνα με τα επίπεδα της α1M 24 ώρες πριν την εμφάνιση της νεφρικής προσβολής ήταν 0.739 (ευαισθησία 87.5%, ειδικότητα 62.07%, τιμή-όριο 47.9 mg/l). Τα επίπεδα της α1Μ 24 ώρες πριν την σηπτική νεφρική προσβολή, η κρεατινίνη ορού και η βαθμολογία βαρύτητας νόσου κατά APACHE II στο επεισόδιο της σήψης, αναδείχθηκαν ως οι σημαντικότεροι ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες πρόβλεψης της ΑΚΙ. Ο συνδυασμός των ανωτέρω τριών παραμέτρων βελτίωσε την AUCROC της πρόγνωση της AKI σε 0.944. Τα αποτελέσματα υποστηρίζουν την ιδέα πως τα επίπεδα της α1Μ στα ούρα θα μπορούσαν να συμβάλουν στην πρώιμη διάκριση των σηπτικών ασθενών που εξελίσσονται σε ΑΚΙ και μπορεί να αποδειχθούν χρήσιμος βιοδείκτης. Παράλληλα, αναδεικνύουν ως θέμα για περαιτέρω έρευνα την παθογενετική εμπλοκή της α1Μ στην σήψη και στην σηπτική ΑΚΙ.

show abstract

Diagnosis and Localization of a Complicated Urinary Tract Infection in Neurogenic Bladder Disease by Tubular Proteinuria and Serum Prostate Specific Antigen

Cited by 3 publications

References 10 publications

Novel Biomarkers for the Diagnosis of Urinary Tract Infection–-A systematic Review

Novel Biomarkers for the Diagnosis of Urinary Tract Infection–-A systematic Review

Παράγοντες Που Σχετίζονται Με Το Επίπεδο Της Λοίμωξης Και Την Πρόκληση Μόνιμης Νεφρικής Βλάβης Σε Βρέφη Με Ουρολοίμωξη

Η Άλφα1-Μικροσφαιρίνη Ως Δείκτης Πρώιμης Νεφρικής Βλάβης Σε Βαρέως Πάσχοντες Σηπτικούς Ασθενείς Της Μ.Ε.Θ.

Contact Info

Product

Resources

About