Determination of penicillin G, penicillin V, and cloxacillin in milk by reversed-phase high-performance liquid chromatography

Abstract

necessary to more completely characterize the light stability of B6 vitamers in food systems under various conditions.

Current trends in sample preparation for growth promoter and veterinary drug residue analysis

“…Hence, it is common to analyse diaminopoyrimidines together with SA [276][277][278][279][280][281]. Recent review papers by Wang et al [10] and Samanidou et al [318] provide an excellent overview of SAs in foodstuff of animal origin.…”

Προσδιορισμος Πενικιλλινων Στο Γαλα Αγελαδας Με Υγροχρωματογραφια Υψηλης Αποδοσης

“…Ακολούθησε φυγοκέντρηση του περιεχομένου των σωλήνων, παραλαβή με σιφώνιο ποσότητας 4,5 ml από τις στιβάδες του διχλωρομεθανίου που διαχωρίστη καν και συμπύκνωση τους. Και αυτό γιατί είναι γνωστό (Pan 1954, Birner 1970, Hou and Poole 1971, Moats 1983a) ότι η προσθήκη θειικού αμμωνίου σε υδατικά διαλύματα πενικιλλινών, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, προκαλεί το σχηματι σμό των αντίστοιχων αμμωνιακών αλάτων που είναι περισσότερο διαλυτά σε οργανικούς διαλύτες παρά σε νερό. Επιπλέον, μια τέτοια κατεργασία θα μπορούσε να διαφοροποιήσει και την κα τανομή των ουσιών που προκαλούσαν τα γαλακτώματα ώστε αυτές να παραμείνουν μετά το τέλος της εκχύλισης στην υδάτινη φά ση.…”

“…Οι (Schwartz 1965, Hou and Poole 1971, Lundgren 1971, McGregor 1974, Ong and Kostenbauder 1975, Blaha et al 1976, επέβα λε τη χρησιμοποίηση μιας κινούμενης φάσης με pH της περιο χής τιμών 6 έως 7, όπου η ενλόγω ουσία παρουσιάζει, σύμφω να με σχετικές αναφορές (Finholt et al 1965, Lindsay and Hem 1972, Ong and Kostenbauder 1975, Martindale 1982, στα θερότητα. Οι παρατηρήσεις αυτές έρχονται σε αντίθεση με τα ευρήματα του Moats (1983a) ο οποίος, προτείνοντας μέθοδο προσδιορισμού της PEN G, της PEN V και της CLOX σε γάλα, δεν παρατήρησε διασπάσεις της PEN G μολονότι χρησιμοποίησε παρόμοιες συνθήκες pH. 0 ερευνητής αυτός ανέφερε ότι ο πε ριορισμός του ιονισμού είχε ως αποτέλεσμα μια δυσανάλογη αύξηση των χρόνων κατακράτησης των πενικιλλινών, ώστε για τη χρωματογράφηση του δείγματος νά απαιτείται ο καθορισμός τέτοιων χρωματογραφικών συνθηκών (gradient elution) οι οποίες, είναι γνωστό (Engelhardt andElgass 1975, Snyder andKirkland 1979) ότι επηρεάζουν σημαντικά την επαναληψιμότητα της μεθόδου.…”

“…Τα συμπεράσματα μας αυτά δεν έρχονται σε αντίθεση με τις απόψεις των Pan (1954), Birner (1970) και Hou και Poole (1971) οι οποίοι υποστήριξαν ότι τα αμμωνιακά άλατα των μονοβασικών πενικιλλινών είναι περισσότερο διαλυτά σε οργανικούς διαλύτες σε αντίθεση με τα νατριούχα άλατα που διαλύονται περισσότερο στο νερό. Όλες οι παραπά νω παρατηρήσεις μας συμπίπτουν, εξάλλου, με τα ευρήματα του Moats (1983a) ο οποίος διαμορφώνοντας μέθοδο για την ανί χνευση της PEN G, της PEN V και της CL0X σε γάλα, χρησιμο ποίησε το ακετονιτρίλιο ως εκχυλιστικό μέσο για την παραλα βή των αμμωνιακών αλάτων των ενλόγω ουσιών από ένα ημικεκο ρεσμένο διάλυμα θειικού αμμωνίου. Στο σημείο αυτό αξίζει α κόμα να σημειωθεί ότι η άγνωστη κιτρινοπράσινη ουσία εξακο λουθούσε να ανευρίσκεται, παρά την ενλόγω κατεργασία, στα τελικά εκχυλίσματα των δειγμάτων.…”

“…Συνεκτιμώντας τους κινδύνους από την παρουσία καταλοί πων πενικιλλινών στο γάλα, καθώς και τις αντιθέσεις στον καθορισμό των ανώτατων επιτρεπτών συγκεντρώσεων τους και έχοντας υπόψη τις αντιγνωμίες (Vaid et al 1961, Jacobs and Hanselaar 1966, Rollins et al 1970, Moats 1983a, Egan and Meaney 1985, Larocque and Neville 1985 σχετικά με το χρόνο απομάκρυνσης των καταλοίπων της πενικιλλίνης G και της κλοξακιλλίνης από το γά/ία αγελάδων (1 έως ' 8 ημέρες) στις οποίες χορηγήθηκαν οι ουσίες αυτές ενδομυϊκά ή ενδομαστικά, σκεφθήκαμε στις αρχές του 1986 να διερευνήσουμε τις μεταβολές των συγκεντρώσεων των ενλόγω πενικιλλινών στο γάλα αγελάδας μετά τη χορήγηση τους σε θε-ραπευτικές δόσεις. Επιπλέον, επιχειρήσαμε, στη συνέχεια, να ελέγξουμε το βαθμό ρύπανσης του νωπού αγελαδινού γάλακτος του Νομού Θεσσαλονίκης σε πενικιλλίνη G, πενικιλλίνη V, οξακιλλίνη και κλοξακιλλίνη.…”