“…Öğretmenlerin öz yeterlilik inancı, ülkemizde üzerinde çalışılan bir boyuttur. Öğretmenlerin öz yeterlilik inançlarının belirlenmesi üzerine odaklanan (Çayak, 2014;Eskici, 2013;Kasapoğlu & Duban, 2012;Kaya, 2013;Üredi & Akbaşlı, 2015;Yeşilyurt, 2013;Gürbüztürk & Şad, 2009) çalışmalar olduğu gibi; öz yeterlilik inancı ile öğretim uygulamalarının farklı boyutları arasındaki ilişkiyi inceleyen araştırmalara (Aykaç & Ulubey, 2012;Baysal, Arkan & Yıldırım, 2010;Çalışkan, Tekin & Uymaz, 2013;Çayak, 2014;Eskici, 2013;Karadağ, Deniz, Korkmaz & Deniz, 2008;Kaya, 2008;Kazu & Aslan, 2013;Koç, 2013;Oğuz, 2009;Uzuntiryaki, Boz, Kırbulut, & Bektaş, 2010) (Guskey, 1988;Roehrig & Kruse, 2005). Pajares (1992), öz yeterlilik inançları ile ilgili araştırmaları incelediği çalışmada, söz konusu araştırmaların öğretmenlerin inançları ile planları, öğretim kararları ve sınıf uygulamaları arasında güçlü bir ilişkinin varlığına işaret ettiğini belirtmiştir.…”