Catalyst characterization by a probe reaction. Cyclopropane hydrogenolysis and benzene hydrogenation on platinum-alumina catalysts

Determination of Bulk and Surface Atomic Arrangement in Ni–Zn γ-Brass Phase at Different Ni to Zn Ratios

“…On the basis of these observations, it is reasonable to assume the exposed catalyst surface for Ni–Zn γ-brass is unaffected by the bulk Ni concentration. As a further verification of insensitivity of Ni content toward catalytic properties, we measured the activation barriers for ethylene hydrogenation (another popular probe reaction − ) on Ni 8 Zn 44 (Figure S6a) and Ni 11 Zn 41 (Figure S6b) which are at the two extremes of Ni content in this study. The activation barriers for both catalysts are very close (29.6 kJ mol –1 for Ni 8 Zn 44 and 26.3 kJ mol –1 for Ni 11 Zn 41 ).…”

Dehydrogenation of ethylbenzene to styrene using Pt, Mo, and Pt–Mo catalysts supported on clay nanocomposites

“…The intensity of the first reduction peak increased with the Pt content and the peak at a higher temperature did not change significantly. Choren et al [18], studying the reduction profiles of Pt catalysts supported on Al 2 O 3 and SiO 2 , attributed the first reduction peak to the complete reduction of Pt 4+ to Pt 0 and a weak interaction of Pt with the support. The second reduction peak is associated to a strong metal-support interaction [19,20].…”

Υδρογόνωση Βενζολίου Με Καταλύτες Φυλλόμορφων Φορέων

“…(structure sensitive) για τα συστήματα που μελετήσαμε. Το γεγονός αυτό συμφωνεί και με παρατηρήσεις άλλων ερευνητών [Marecot et al (1991), Flores et al (1992), Choren et al (1992), Marecot et al (1993)] για δραστικά μέταλλα υποστηριζόμενα σε διάφορους φορείς που έχουν χρησιμοποιηθεί στην αντίδραση υδρογόνωσης Ο καταλύτης 4NiDAZA παρασκευάστηκε στο φορέα D350AZA500 έτσι ώστε να παρουσιάζει μια δομή που έχει καταρρεύσει με μικρές ενδοστρωματικές αποστάσεις (< 7 Å). Έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με τον A 0.5 ZA.…”

“…,Lin και Vannice (1993, σσ. 539-553),Ioannides και Verykios (1993),Fajadie et al (1996)], υπάρχουν αρκετές διαφοροποιήσεις και κυρίως στην περίπτωση μικρών μεταλλικών σωματιδίων υποδεικνύοντας έτσι ότι οι γενικεύσεις είναι μάλλον παρακινδυνευμένες.Επιπλέον διαφοροποιήσεις από την δομική μη-ευαισθησία αυτής της αντίδρασης έχουν εμφανιστεί κυρίως για καταλύτες νικελίου[Nikolajenko et al (1963),Martin και Dalmon (1982),Marecot et al (1991),Molina και Poncelet (2001)], αλλά επίσης και για άλλα μέταλλα υποστηριζόμενα σε διάφορους φορείς[del Angel et al (1985),Coq et al (1989),Choren et al (1992),Flores et al (1992),Marecot et al (1993)]. Ειδικότερα, σε σύμπνοια με τις παραπάνω παρατηρήσεις για τα πολύ μικρά μεταλλικά σωματίδια, οι del Angel et al(1985) παρατήρησαν για καταλύτες Rh, Pd και RhPd σε Al 2 O 3 στην αντίδραση υδρογόνωσης βενζολίου ότι η δραστικότητα πολύ μικρών μεταλλικών σωματιδίων, γύρω στα 10 Å, μπορεί να είναι μικρότερη συγκρινόμενη με αυτή μεγαλύτερων συσσωματωμάτων.ΟιKoussathana et al (1991) μελέτησαν την υδρογόνωση βενζολίου για καταλύτη Pt/TiO 2 και παρατήρησαν ότι ενώ το μέσο μέγεθος των κρυσταλλιτών μεταβλήθηκε μια τάξη μεγέθους από περίπου 1 nm σε 11 nm, η διαφοροποίηση στους καταλυτικούς ρυθμούς ήταν μικρότερη του 25%.…”