Benzofuran from seeds of Styrax officinalis

Akgül, Yurdanur; Anıl, Hüseyın

doi:10.1016/s0367-326x(03)00180-1

Cited by 11 publications

(7 citation statements)

References 7 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Six benzofuran derivatives comprising 4 – 7 , 14 , and 43 – 46 were afforded from the seeds of S. macranthus that grow in southwestern China [ 32 , 33 ]. Benzofurans 4 , 15 , 40 , and 47 – 49 were isolated from the hexane extract of the seeds of S. officinalis L. [ 34 , 35 , 36 , 37 ]. Thirteen compounds, 4 , 15 , 37 , 39 – 42 , and 50 – 55 , were obtained from the ethyl acetate (EtOAc) extract of the fruits of S. agrestis [ 10 ].…”

Section: Resultsmentioning

confidence: 99%

Chemical Constituents and Their Biological Activities from Genus Styrax

Xia

Han

et al. 2023

Pharmaceuticals

View full text Add to dashboard Cite

Plants from the genus Styrax have been extensively used in folk medicines to treat diseases such as skin diseases and peptic ulcers and as an antiseptic and analgesic. Most Styrax species, especially Styrax tonkinensis, which is used as an expectorant, antiseptic, and analgesic in Chinese traditional medicine, could screen resin after external injury. Styrax is also used in folk medicines in Korea to treat sore throat, bronchitis, cough, expectoration, paralysis, laryngitis, and inflammation. Different parts of various Styrax species can be widely employed for ethnopharmacological applications. Moreover, for ethnopharmacological use, these parts of Styrax species can be applied in combination with other folk medicines. Styrax species consist of versatile natural compounds, with some of them exhibiting particularly excellent pharmacological activities, such as cytotoxic, acetylcholinesterase inhibitory, antioxidant, and antifungal activities. Altogether, these exciting results indicate that a comprehensive review of plants belonging to this genus is essential for helping researchers to continuously conduct an in-depth investigation. In this review, the traditional uses, phytochemistry, corresponding pharmacological activities, and structure–activity relationships of different Styrax species are clarified and critically discussed. More insights into potential opportunities for future research are carefully assessed.

show abstract

Section: Resultsmentioning

confidence: 99%

Chemical Constituents and Their Biological Activities from Genus Styrax

Xia

Han

et al. 2023

Pharmaceuticals

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…3,4 The resin of the species S. officinalis, named by the past as 'storax', was used in traditional medicine in the Mediterranean basin, notably for antiseptic purposes and against respiratory diseases. 5 In spite of this, only few chemical studies have been reported on S. officinalis and they mainly deal with the content of benzofurans as egonol, [6][7][8][9] in lipids, 10 or in saponins 11,12 of the seeds of S. officinalis, saponins being also investigated for their haemolytic action. 13 To our knowledge, no investigation on the leaf, stem or flower chemistry of S. officinalis, and particularly on the volatile compounds of these organs, has been reported to date.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Essential oil composition of leaf, flower and stem of Styrax (Styrax officinalis L.) from south‐eastern France

Tayoub¹,

Schwob²,

Bessière³

et al. 2006

Flavour & Fragrance J

View full text Add to dashboard Cite

The essential oil composition of Styrax officinalis L. was investigated by GC and GC-MS for the first time. Oil yields were low, whichever organ was hydrodistilled. Leaf, stem and flower oils consisted of 42.2%, 41.2% and 48.7% of terpenoids, respectively. Among all the identified terpenoids, oxygenated monoterpenes were predominant in all the plant organs. The major compounds in the leaf essential oils were (E )-2-hexenal (17.6%), linalool (11.9%) and geranial (5.5%). Linalool was the major compound (26.4%) in the volatile flower oil, followed by tridecanal (9.8%) and dodecane (9.6%), while α α α α α -terpineol (17%) and eugenol (9.9%) were the main compounds in the stem essential oil.

show abstract

“…σελ. 26 ΕΙΣΑΓΩΓΗ [CMH, 1995], [ODB, 1991] και εν συνεχεία τον γαμπρό του Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη 13 (1222-1254) [Fine Jr., 1987], [Langdon, 1992], [Ostrogorsky, 1969], κατάφερε όχι μόνο να επιβιώσει αλλά να στερεωθεί, να εξαπλωθεί και τέλος να ανακαταλάβει την Κωνσταντινούπολη, ανασυσταίνοντας την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, το 1261 14 με τον Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο 15 (1259-1282) [Norwich, 1995], [Βασίλιεφ, 1971, 2: 230-241], [Ostrogorsky, 2006].…”

Section: σελ 25unclassified

“…ἄμυλον και ἄμυλλον: Η συσχέτιση του αμύλου με το Carthamus lanatus [dioscorides.usal.es], ενός είδους γαϊδουράγκαθου, γνωστού ως μαλλιαρού γαϊδουράγκαθου ή γαϊδουράγκαθο σαφράν, δεν φαίνεται πιθανή. Ορθότερη είναι η ταύτισή του με το καταστατόν, τη γαλακτώδη ουσία του σιταριού [Δημητράκου, (1966):344], το ονομαζόμενο και νισεστέ [Γεννάδιος, (1914) 14,32,33,35,39,41,75,77,84,85,87,150,156,157,158,163,166,169,174,177,182,190,198,204,205,206,215,220,222,224,227,248,250,267,268,271,272,281,283,284,286,287,290,293,294,297,298 13,66,73,78,113,114,115,120,…”

Section: μύκητεςunclassified

“…297 Νικόλαος ὁ ἀκτουάριος ................................................ 30 Νικόλαος ὁ ἰατρός ................................................... 30, 37 ὁ ἐπονομαζόμενος καὶ Μυρεψός ....................... 31, 41 Νικόλαος ο Μυροποιός ................................................. 37 Νικόλαος Πρεπόζιτος .............................................. 74, 75 Νικόλαος του Σαλέρνο ............................................ 32, 33 Νικόλοας ὁ ἰατρός ......................................................... 30 νίτρον .................................................................. 275, 294 νοσηλευτικό ίδρυμα ..................................................... 29 νοσοκομείο ............................................................. 29, 77 νούφαρο...................................................................... 228 ξενώνας ......................................................................... 29 ξέστιον ......................................................................... 294 ξήριον .......................................................................... 294 ξυλαλόη ............................................................... 141, 229 ξυλοβάλσαμον ......... Βλέπε βάλσαμον, Βλέπε βάλσαμον, Βλέπε βάλσαμον ξυλοκασία ........................................................... 115, 283 ξυλοκινναμώμην ................................................. 139, 199 ξυλόκοκκο ........................................................... 116, 294 ξυλοτζουνίπερι .................................................... 136, 294 ὀβολός ......................................................................... 116 ὀδονταλγία .................................................................. 133 ὀζόστομος ................................................................... 133 Οθωμανοί ...................................................................... 27 οινόμελο....................................................... 115, 278, 293 οἶνος .................................................................... 277, 295 οισοφάγος ........................................................... 121, 128 ὀξαλίς .......................................................................... 229 ὄξος .............................................................. 248, 277, 295 ὀξυάκανθος ......................................................... 141, 229 ὀξύγαρον ............................................................. 278, 295 ὀξύκραμα ............................................................ 277, 295 οξύκρατον ................................................................... 115 ὀξύμελι................................................................ 277, 295 οξύμελο ........................................................ 115, 278, 293 ὀξυφοίνιξ ..................................................................... 261 Οξφόρδη ............................. 13,. 22, 31, 36, 37, 39, 40, 45 ὄπιον ........................................................................... 222 τεμπαΐκε ......................................................... 141, 223 οπισθοτονία ........................................................ 121, 126 ὀπισθοτονία ........................................................ 106, 126 ὀποβάλσαμον......................................... Βλέπε βάλσαμον ὀποπάναξ ............................................................ 141, 230 ὀπὸς ..................................................................... 153, ὀπτὸς ........................................................................... όργανα γεννητικά ........................................................ 121, Ορειβάσιος .................................................................. ὀρεοσέλινον ........................................................ 141, Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία ..................................... ὀρθοπνοΐα ........................................................... 121, ὀρθοπνοΐαν ................................................................. ὀρθοπ...…”

unclassified

See 1 more Smart Citation

Η Συμβολή Του Νικολάου Μυρεψού Στην Προώθηση Και Την Τεκμηρίωση Της Βοτανολογίας Και Της Φαρμακευτικής Κατά Την Ύστερη Βυζαντινή Εποχή

Valiakos¹,

Βαλιάκος²

View full text Add to dashboard Cite

Ο Νικόλαος Μυρεψός έζησε κατά τον 13ο αιώνα, πιθανότατα στη Νίκαια της Βιθυνίας, στη δυτική Μικρά Ασία. Το επώνυμο «Μυρεψός» σημαίνει μυροποιός. Δόθηκε πιθανότατα στο Νικόλαο εξαιτίας της ειδικότητάς του και έχει επικρατήσει να σχετίζεται αποκλειστικά με το πρόσωπό του.Έγραψε μια συλλογή φαρμακευτικών συνταγών που συμβατικά μας είναι γνωστό ως Δυναμερόν. Το έργο μολονότι δεν είναι βέβαιο πότε ακριβώς γράφτηκε, θεωρείται όμως πιθανό, αυτό να συνέβη λίγο μετά τα μέσα του 13ου αι. Περιέχει 2.667 συνταγές αν και ο αριθμός τους δεν είναι απόλυτος. Η συλλογή κατατάσσει σε 24 «Στοιχεῖα», δηλαδή σε 24 ενότητες, τις φαρμακευτικές συνταγές με βάση, πάντα, τα γράμματα του ελληνικού αλφάβητου, απ’ το οποίο ξεκινά ο τίτλος της συνταγής. Η κάθε συνταγή περιλαμβάνει επίσης, τόσο την ασθένεια που καταπολεμά όσο και τα συστατικά τα οποία την συνθέτουν καθώς και τη δοσολογία συμπεριλαμβανομένων των οδηγιών χρήσης της. Tο έργο είναι γραμμένο στα ελληνικά, με πληθώρα φαρμακευτικών συνταγών και ενδείξεων, και παρέμενε μέχρι την ανά χείρας διατριβή αδημοσίευτο. Είναι δε το πλουσιότερο συνταγολόγιο της ύστερης Βυζαντινής εποχής και επηρέασε την δυτικοευρωπαϊκή φαρμακοποιία επί τρεις αιώνες. Τούτο τεκμαίρεται κι απ’ το γεγονός, ότι το Δυναμερόν του Νικολάου Μυρεψού στη λατινική μετάφρασή του, αποτέλεσε σημείο αναφοράς και εγχειρίδιο τόσο για τους φαρμακοποιούς, όσο και για τους επιστήμονες άλλων ειδικοτήτων στη Δύση, αποτελώντας οδηγό για τη σύνταξη επίσημων Εγχειριδίων Φαρμακοποιίας ανά την Ευρώπη.Διασώθηκε σε μόλις 7 χειρόγραφους κώδικες: στους grec2237, grec2238, grec2243 της Eθνικής Βιβλιοθήκης του Παρισιού, στον Barocci171 της Οξφόρδης, στον ΕΒΕ1478 της Αθήνας, στον E192 της Μεγίστης Λαύρας και στο Revilla83 του Εσκοριάλ. Ως προς το περιεχόμενό του, επηρεάστηκε τόσο από το Antidotarius “magnus” sive Universalis του Σαλέρνου, όσο και από τους έλληνες γιατρούς Αίλιο Προμώτο, Γαληνό, Αέτιο Αμιδινό κ.α. Στο «Δυναμερὸν» εμφανίζονται νέες μορφές σκευασιών, όπως: κηρωτά, ξηρία, εδρικές σκευασίες και νέα βότανα και φυτά, όπως: το μυροβάλανο, το κάχριον, η κουρκούμη, το πιπέρι melegueta κ.α. Το πλήθος των παθήσεων, είναι μεγάλο και αγγίζει όλο το εύρος της ιατρικής επιστήμης, με πληθώρα αναφορών στο αναπνευστικό, το καρδιαγγειακό, το πεπτικό, ενώ δεν παραλείπει αναφορές σε κακοήθειες. Αντιμετωπίζει την ελονοσία, καθώς διαχωρίζει τον πυρετό σε τεταρταίο, ἡμιτριταίο, τριταίο, καθημερινό, ἀμφημερινό, ἁπλό, διπλό, καυσώδη, χρόνιο, περιοδικό, παρέχει οδηγίες αντιμετώπισης του πόνου των ὀφθαλμῶν και των ὀδόντων, αναφέρει την ὑδρωπικία και τον διαβήτη, παθήσεις ρευματολογικές ενώ κάνει και μνεία στην παραλυσία και την αιμορραγία. Σημειώνει τα αρθριτικά, τις αιμορροΐδες, τη μελαγχολία, την αποπληξία, την επιληψία, την ποδάγρα, την ελεφαντίαση, την καχεξία, την ατροφία, τη λύσσα, τη λιποθυμία, την αναισθησία, τον τρόμο, την κατάθλιψη, το κώμα. Στο Δυναμερόν, καταγράφονται φυτά και βότανα, πολύ διαδεδομένα στη Βυζαντινή επικράτεια, αλλά και άλλα ανατολικής προέλευσης, μολονότι στη μετάφραση ή την ερμηνεία τους παρατηρούνται αρκετά λάθη. Η πρώτη μετάφραση του Δυναμεροῦ στα λατινικά κυκλοφόρησε το 1549 στη Βασιλεία (Basel) από τον ιατρό και φαρμακολόγο Λεονάρδο Φουξ (Leonhart Fuchs). Το έργο του Φουξ επανεκδιδόταν επανειλημμένα μέχρι και τα μέσα του 17ου αι.

show abstract

Benzofuran from seeds of Styrax officinalis

Cited by 11 publications

References 7 publications

Chemical Constituents and Their Biological Activities from Genus Styrax

Chemical Constituents and Their Biological Activities from Genus Styrax

Essential oil composition of leaf, flower and stem of Styrax (Styrax officinalis L.) from south‐eastern France

Η Συμβολή Του Νικολάου Μυρεψού Στην Προώθηση Και Την Τεκμηρίωση Της Βοτανολογίας Και Της Φαρμακευτικής Κατά Την Ύστερη Βυζαντινή Εποχή

Contact Info

Product

Resources

About