Araştirma Görevli̇leri̇ni̇n Kendi̇ni̇ Sabotaj Eği̇li̇mleri̇ni̇n İncelenmesi̇

Abstract

Bu çalışmanın öncelikli amacı, araştırma görevlilerinin kendini sabotaj düzeylerinin belirlenmesidir. Çalışma kapsamında, katılımcıların kendini sabotaj düzeylerinin cinsiyet, medeni durum, kıdem ve kadro durumu gibi kategorik değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığının belirlenmesi de amaçlanmıştır. Nicel araştırma yaklaşımının benimsendiği bu araştırmanın çalışma grubunu İstanbul ve Ankara'da devlet üniversitelerinde istihdam edilen araştırma görevlileri (N=408) oluşturmaktadır. Veriler, Jones ve Rhodewalt (1982) tarafından geliştirilen ve Türkçe adaptasyon çalışması Akın (2012) tarafından gerçekleştirilen 6lı Likert tipi 25 maddeden oluşan "Kendini Sabotaj Ölçeği-KSÖ" ile toplanmıştır. Veriler, 2014-2015 akademik yılının bahar döneminde online olarak toplanmıştır. Çalışma kapsamında toplanan verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, t testi ve ANOVA'dan yararlanılmıştır. Kullanılan ölçeğin yapı geçerliği AMOS'ta yürütülen doğrulayıcı faktör analizi ile güvenirliği ise Cronbach alfa değeri ile incelenmiştir. Araştırma sonucunda, araştırma görevlilerinin kendini sabotaj eğilimlerinin görece düşük olduğu ve çalışma kapsamında incelenen demografik değişkenlere göre ise eğilimlerinin anlamlı bir farklılık göstermediği belirlenmiştir.

Öğretmenlerin Kendini Sabote Etme Düzeyi ile Algıladıkları Örgütsel Destek Düzeyi Arasındaki İlişki

“…Katılımcı öğretmenlerin mesleki kıdemlerine ve bulundukları kurumda görev yapma sürelerine göre kendini sabote etme davranışlarını benzer düzeyde gösterdikleri görülmüştür. Aynı şekilde hizmet yılı ile kendini sabotaj arasında anlamlı fark bulunmayan, ancak kıdemi yüksek olanların kendini sabote eğilimlerinin daha yüksek olduğu çalışmaların olduğu da görülmüştür (Büyükgöze ve Gün, 2015). Araştırmaya katılan öğretmenlerin branşlarına göre kendini sabote etme eğilimlerinin farklılaşmadığı sonucuna ulaşılmıştır.…”

The relationship between self-sabotage and organizational climate of schools

“…The purpose of self-sabotage is to protect and increase the self-esteem level of an individual and to eliminate threats to self (Akın, 2012;Büyükgöze and Gün, 2015). Self-sabotage is a tendency that the individual chooses of his own accord, without any external force and by fully mobilizing his own internal dynamics.…”

Determination of the Relationship Between Self-Handicapping and Burneout of Nursing Students

“…Individuals who handicap themselves with their behavior conduct certain direct, conscious and observable actions that might negatively affect their performance. Alcohol, drug and substance abuse, procrastination or excessive interest in works that are not his/her job can be cited as examples (Abacı & Akın, 2011;Akın, 2012;Büyükgöze & Gün, 2015;Özçetin & Hiçdurmaz, 2016). Self-handicapping strategies may protect self-respect in the short term, however may cause long term damages such as reduced well-being, low sense of adequacy, low internal motivation, negative mood, increase in symptoms and substance abuse.…”

“…Başarısızlığın toplumsal olarak yetersizlik veya zayıflık olarak değerlendirileceğinden endişelenen birey, bu durumu mümkün olduğunca dışarı yansıtmamaya ya da başarısızlığı hem kendisi hem de çevresi için makul kılacak stratejilere başvurma girişiminde bulunur. Bireylerin hem kendi öz-saygılarını koruyabilme hem de çevresindekilerin düşüncelerine şekil verip üzerinde hakimiyet kurabilme isteği ile psikolojik olarak geliştirdiği bu stratejik girişimler, "kendini sabotaj" olarak adlandırılır (Akın, 2012;Büyükgöze & Gün, 2015).…”

“…Kendini davranışlarıyla sabote eden bireyler ise performanslarını olumsuz etkileyebilecek doğrudan, bilinçli ve gözlenebilen birtakım eylemlerde bulunurlar. Alkol, ilaç, madde kullanımı, görev ve faaliyetlerini erteleme, görevi olmayan işlerle aşırı ilgilenmesi örnek olarak gösterilebilir (Abacı & Akın, 2011;Akın, 2012;Büyükgöze & Gün, 2015;Özçetin & Hiçdurmaz, 2016). Kendini sabote etme stratejileri kısa dönemde öz-saygıyı koruyabilir, ancak iyilik halinde azalma, düşük yeterlilik hissi, düşük iç motivasyon, negatif ruh hali ve semptomlarda artma ve madde kullanımı gibi uzun dönem zararlara yol açabilmektedir.…”