14 Haftalik Özel Eği̇ti̇m Dersi̇ Uygulamasinin Üni̇versi̇te Öğrenci̇leri̇ni̇n Empati̇k Eği̇li̇m Ve Engelli̇lere Yöneli̇k Tutumlarina Etki̇si̇

Abstract

Bu çalışmada, 14 haftalık özel eğitim dersi uygulamasının üniversite öğrencilerinin empatik eğilim ve engelli bireylere yönelik tutumlarına etkisi incelenmiştir. Araştırmanın örneklemini, Spor Bilimleri Fakültesi'nde okuyan 18-30 yaş (X̅ = 20.74±1.93 yıl) aralığında toplam 180 öğrenci (Kadın: 46, Erkek: 134) oluşturmaktadır. Çalışmaya katılan bireyler deney (n= 89) ve kontrol gruplarına (n= 91) ayrılarak, deney grubu 14 haftalık bir eğitime tabi tutulmuş olup, kontrol grubuna ise herhangi bir uygulama yaptırılmamıştır. Araştırmada, öğrencilerin sosyo-demografik özelliklerini belirlemek amacıyla demografik özellikleri içeren "Kişisel Bilgi Formu", empatik eğilimlerini değerlendirmek için Dökmen (1988) tarafından geliştirilen "Empatik Eğilim Ölçeği", ve engelli bireylere yönelik tutumlarını değerlendirmek için Dökmen (2000) tarafından geliştirilen "Engellilere Yönelik Tutum Ölçeği" kullanılmıştır. Test sonuçları değerlendirildiğinde; grupların empatik eğilim ve engellilere yönelik tutum puanlarının ön-test ve son-test karşılaştırmalarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Ayrıca, deney ve kontrol gruplarının ön ve son-test empatik eğilim ve engellilere yönelik tutum puanları arasında da istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edilmemiştir (p>0.05). Sonuç olarak; 14 haftalık özel eğitim dersi uygulamasının spor bilimleri fakültesinde öğrenim gören üniversite öğrencilerinin empatik eğilim ve engelli bireylere yönelik tutumları üzerinde istatistiksel olarak bir etkisinin olmadığı, fakat verilen eğitimin üniversite öğrencilerinin engelli bireylere yönelik tutumları üzerinde pozitif etki ettiği belirlenmiştir.

Uzaktan Eğitimle Yürütülen Özel Eğitim Dersine İlişkin Müzik Öğretmeni Adaylarının Görüşleri

“…Bu araştırmalarda özel eğitim dersi farklı amaçlar çerçevesinde ele alınmıştır. Örneğin; özel eğitim dersinin kaynaştırmaya (Alat ve Alat, 2007;Altıntaş ve Şengül, 2014), özel gereksinimli bireylere (Alptekin ve Batık, 2013;Aslan ve Kök, 2013;Çitil vd., 2018;Top, 2018) yönelik tutumlara ve bilgi düzeyine etkisi (Çitil vd., 2018), özel eğitim dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme (Durdukoca-Fırat, 2015;Yaralı, 2015) ve tutumların incelenmesi (Durdukoca-Fırat, 2017;Yaralı, 2016), özel eğitim dersinin etkililiğinin geliştirilmesi (Melekoğlu, 2011), özel eğitim dersindeki kazanımların belirlenmesi (Kösterelioğlu ve Baytemir, 2017) ve özel eğitim dersi etkinliklerine yönelik ihtiyaç analizi (Sarı ve Saygın, 2002) konuları üzerinde durulmuştur.…”