Obesity and smoking: Are they modulators of cough intravesical peak pressure in stress urinary incontinence?

Fuganti, Paulo Emílio; Gowdy, John Michael; Santiago, Nilton Cesar

doi:10.1590/s1677-55382011000400013

Cited by 25 publications

(12 citation statements)

References 14 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…A obesidade e o aumento do IMC estão relacionados à elevação do pico máximo de pressão intravesical gerado pela tosse (CIPP), e a redução do IMC está relacionada à menor CIPP, o que pode sugerir que a perda de peso pode reduzir a incontinência pela modulação do CIPP 32 . Estudos demonstram que a redução do peso leva a significante diminuição dos episódios de IU, da noctúria, melhora na qualidade de vida e decréscimo da pressão intravesical 11 11,[33][34][35] suportam a perda de peso como opção de tratamento para mulheres com sobrepeso ou obesas e incontinentes, pois a redução dos episó-dios semanais de IU de 50 a 60% com a perda de peso é comparável com a melhora observada em estudos com terapias comportamentais e com terapias farmacológi-cas 35 .…”

Section: Discussionunclassified

Qual o índice de massa corporal de mulheres com disfunções dos músculos do assoalho pélvico que procuram tratamento fisioterapêutico?

et al. 2012

View full text Add to dashboard Cite

. Dessas mulheres, cerca de 70% apresentavam sobrepeso ou obesidade, resultado maior do que o índice nacional de 59%. A base fisiopatológica da relação entre obesidade e disfunções do AP está na correlação entre o IMC e a pressão intra-abdominal. A identificação do sobrepeso e da obesidade deve fazer parte dos programas de reabilitação do AP, uma vez que a redução do peso corporal pode contribuir para redução da severidade da disfunção. Com o presente estudo observa-se que as mulheres que procuram tratamento fisioterapêutico para disfunções do AP apresentam índice de obesidade maior do que a população feminina nacional.Descritores | índice de massa corporal; obesidade; assoalho pélvico.ABSTRACT | Overweight and obesity are reported as important risk factors for developing of female pelvic floor (PF) dysfunction. Thus, the objective was to verify the body mass index (BMI) of women with PF dysfunctions who sought physiotherapy treatment, and comparing it with national statistics. This is an observational study. There were evaluated the records of women with PF dysfunctions served by the Physiotherapy Service from 2004 to 2010, and included all women with the presence of any symptom of PF dysfunction. It was calculated the BMI of 312 women with PF dysfunction. The BMI mean was 28.1 kg/m 2 . Approximately 70% of these women were overweight or obese, a value higher than the national rate of 59%. The pathophysiological basis of the relationship between obesity and PF dysfunction is the correlation between BMI and intra-abdominal pressure. The identification of overweight and obesity should be part of the rehabilitation programs of the PF, since the reduction in body weight can contribute by reducing the severity of the disorder. With the present study it was observed that women seeking physiotherapy treatment for PF dysfunction have higher rates of obesity than the national female population.Keywords | body mass index; obesity; pelvic floor.Qual o índice de massa corporal de mulheres com disfunções dos músculos do assoalho pélvico que procuram tratamento fisioterapêutico?What is the body mass index of women with pelvic floor muscles dysfunctions that seek for physiotherapy treatment?

show abstract

Section: Discussionunclassified

Qual o índice de massa corporal de mulheres com disfunções dos músculos do assoalho pélvico que procuram tratamento fisioterapêutico?

et al. 2012

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…In epidemiologischen Untersuchungen besteht ein (dosisabhängiger) Zusammenhang zwischen imperativem Harndrang, Pollakisurie, Harninkontinenz und Nikotinkonsum Nikotinkonsum [18 -21]. Allerdings konnte ein Effekt auf urodynamische Parameter wie dem cough leak point pressure durch einen alleinigen Rauchstopp ohne weitere Maßnahmen wie Gewichtsabnahme nicht belegt werden [22].…”

Section: Rauchenunclassified

Harninkontinenz bei geriatrischen Patienten: Verhaltensintervention, Toilettentraining und physiotherapeutische Interventionen

Becher¹,

Bojack²,

Ege

et al. 2019

Aktuel Urol

View full text Add to dashboard Cite

Zusammenfassung Einleitung 1/2019 wurde ein update der seit 2005 in AWMF eingestellten und fortlaufend aktualisierten Leitlinie „Harninkontinenz bei geriatrischen Patienten – Diagnostik und Therapie“ durch die interdisziplinäre Arbeitsgruppe „Harninkontinenz“ der Deutschen Gesellschaft für Geriatrie (DGG) publiziert. Aus dieser Leitlinie, die als offizielle Leitlinie DGG akkreditiert ist, stellt der vorliegende Artikel das Kapitel „Verhaltensintervention, Toilettentraining, physiotherapeutische Maßnahmen“ dar. Methodik In einem strukturierten Bewertungsprozess identifizierte eine Literaturrecherche zunächst die vorhandene Literatur im Kontext des „geriatrischen Patienten“, wie er als zumeist über 70jährig und multimorbid oder über 80jährig durch die Fachgesellschaften definiert ist. Primäre Berücksichtigung fanden randomisierte, doppelblinde, plazebokontrollierte Studien sowie bereits vorhandene Leitlinien zum Thema. Wo keine solchen Untersuchungen vorlagen oder aus methodischen Gründen prinzipiell nicht durchführbar sind, wurden auch Publikationen anderen Designs (nicht randomisierte Untersuchungen, Fallkontrollstudien) zur Leitlinienerstellung herangezogen. Die daraus resultierenden Leitlinienempfehlungen wurden in einem strukturierten Abstimmungsprozess unterzogen; das Ergebnis ist in Prozent der zustimmenden Gruppenmitgliedern angegeben. Ergebnisse Vor dem Hintergrund der Polypharmazie mit ihren Medikamenteninteraktionen und der besonderen Vulnerabilität des hochbetagten, geriatrischen Patienten sind nicht nicht-pharmakologische und nicht-operative Interventionen besonders wichtig. Diese bedürfen jedoch ein Mindestmaß an Compliance und Restmobilität. Vor diesem Hintergrund wurden Verhaltensinterventionen wie Gewichtsabnahme, Flüssigkeitsmanagement, Diuretikaeinsatz, Stuhlregulierung und Toilettentraining sowie aktive und passive physiotherapeutische Maßnahmen im Hinblick auf ihre Wirkung und Anwendbarkeit bei geriatrischen Patienten überprüft und bewertet. Schlussfolgerungen Verhaltensinterventionen, Toilettentraining und physiotherapeutische Maßnahmen sind besonders vor dem Hintergrund der mit spezifischen Risiken behafteten medikamentösen oder operativen Therapiealternativen wertvolle Bausteine der geriatrischen Inkontinenzbehandlung und sollten in angepasster Form flankierend oder alleinig bei der Therapie geriatrischer Patienten Anwendung finden.

show abstract

“…These include, among other things, multiple vaginal deliveries, especially those complicated with pelvic floor injury, child's birth weight >4,000 g, chronic respiratory diseases with cough, and constipation. Other risk factors for SUI include obesity (body mass index, BMI >30); abdominal and pelvic surgeries, hysterectomy in particular, hypoestrogenism, tissue collagen loss, and smoking (46,48,50,51) . A simple relationship may be seen between urinary incontinence and age.…”

Section: Rycmentioning

confidence: 99%

“…: liczne porody drogami natury, szczególnie te z powikłaniami skutkującymi urazami dna miednicy mniejszej, masa urodzeniowa dzieci powyżej 4000 g, przewlekłe choroby układu oddechowego przebiegające z kaszlem, a także zaparcia. Inne stany zwiększające ryzyko wystąpienia WNM to: otyłość (wskaźnik masy ciała, body mass index, BMI >30), operacje w obrębie jamy brzusznej i miednicy mniejszej, a szczególnie usunięcie macicy, hipoestrogenizm oraz ubytek kolagenu w tkankach i palenie papierosów (46,48,50,51) . Należy zauważyć prostą zależność pomiędzy nietrzymaniem moczu a wiekiem.…”

Section: Rycunclassified

Etiology and risk factors of pelvic organ prolapse and urinary incontinence

Pietrus¹,

Białoń²,

Ludwin³

et al. 2019

Curr Gynecol Oncol

View full text Add to dashboard Cite

Wzrost świadomości zdrowotnej kobiet i dążenie do zachowania odpowiedniej jakości życia sprawiają, że zaburzenia statyki narządów miednicy mniejszej i nietrzymanie moczu należą do częstszych przyczyn zgłaszania się kobiet do ginekologa lub urologa. Problemy związane z tą patologią od prawie dwóch dekad są tematem wielu badań. Zaburzenia statyki i nietrzymanie moczu często współistnieją ze sobą i -wbrew panującym do tej pory poglądom -wymagają specjalistycznego podejścia diagnostycznego oraz terapeutycznego. Prawidłowe przeprowadzenie procesu diagnostyczno-terapeutycznego wiąże się z koniecznością poznania i zrozumienia przyczyn tych schorzeń oraz powiązanych z nimi zaburzeń anatomii i funkcji. Około 33% pacjentek operowanych z powodu zaburzeń statyki wymaga reoperacji, co może świadczyć o tym, że podczas pierwotnego leczenia nie ustalono i nie zaopatrzono wszystkich defektów. Dokładna lokalizacja uszkodzeń w zakresie struktur dna miednicy mniejszej oraz znajomość czynników ryzyka ich wystąpienia mogą zmniejszyć odsetek powtórnych operacji. Ma to niewątpliwie duże znaczenie w odniesieniu do starzenia się populacji, gdyż wzrastać będzie liczba kobiet dotkniętych tymi schorzeniami, a to z kolei będzie się przekładać na obniżenie jakości ich życia. Słowa kluczowe: zaburzenia statyki, nietrzymanie moczu, dno miednicy mniejszejDue to the increased health awareness of women and their desire to maintain appropriate life quality, pelvic organ prolapse and urinary incontinence are the most common reasons for reporting to a gynecologist or a urologist. Problems associated with this pathology have been the subject of research for more than two decades. Pelvic organ prolapse and urinary incontinence often coexist and, contrary to previous beliefs, they require specialist diagnostic and therapeutic approaches. Proper diagnostic and therapeutic process requires knowledge and understanding of these conditions as well as the associated anatomical and functional anomalies. A revision surgery is needed in about 33% of patients receiving surgical treatment due to pelvic organ prolapse, which may indicate that the primary treatment failed to identify and manage all defects. Precise location of pelvic floor damage and knowledge on its risk factors may reduce the rates of revision surgeries. Considering the ageing of the population, this is undoubtedly of great importance as the number of women presenting with these conditions will continue to grow, which will translate into reduced quality of life.

show abstract

Obesity and smoking: Are they modulators of cough intravesical peak pressure in stress urinary incontinence?

Cited by 25 publications

References 14 publications

Qual o índice de massa corporal de mulheres com disfunções dos músculos do assoalho pélvico que procuram tratamento fisioterapêutico?

Qual o índice de massa corporal de mulheres com disfunções dos músculos do assoalho pélvico que procuram tratamento fisioterapêutico?

Harninkontinenz bei geriatrischen Patienten: Verhaltensintervention, Toilettentraining und physiotherapeutische Interventionen

Etiology and risk factors of pelvic organ prolapse and urinary incontinence

Contact Info

Product

Resources

About