Στη διατριβή αυτή εξετάζεται σε αναθεωρητική βάση η σχέση μεταξύ των πρακτικών Διοίκησης Ανθρωπίνων Πόρων και της Οργανωσιακής/εταιρικής απόδοσης(HRM-OP). Με βάση την παρατιθέμενη βιβλιογραφία εξετάζονται θεωρητικά/εννοιολογικά και εμπειρικά οι παρακάτω προσεγγίσεις όσον αφορά τη σχέση αυτή: δηλαδή (α)η γενικότερα επικρατούσα άποψη ότι οι πρακτικές διοίκησης ανθρώπινων πόρων βρίσκονται σε άμεση ευθεία συσχέτιση με οργανωσιακή απόδοση και (β) η αντίστροφη άποψη ότι οι αλλαγές στην οργανωσιακή απόδοση οδηγούν σε αποφάσεις σχετικά με την εφαρμογή πρακτικών διοίκησης ανθρώπινων πόρων (ποσοτικά και ποιοτικά). Στη διατριβή υποστηρίζεται πως για την αποδοχή μιας σχέσης αιτίας αιτιατού και μιας κατεύθυνσης σε αυτήν, απαιτείται διαχρονική σύγκριση δεδομένων από τις επιχειρήσεις και όχι απλώς διεπιχειρησιακή ή διακλαδική σύγκριση δεδομένων, που αφορούν στη σχέση –πρακτικές διοίκησης ανθρώπινων πόρων και οργανωσιακή απόδοση. Με δεδομένο το αναλυτικό κυκλικό πλαίσιο(framework) που παρουσιάζεται στη διατριβή, εξετάζεται η κατεύθυνση και το αμφίδρομο της σχέσης, στη βάση ενός διαχρονικού ερευνητικού σχεδίου(longitudinal research design). Υιοθετήθηκε η μέθοδος της ποσοτικής έρευνας για τη συλλογή και ανάλυση των δεδομένων της. Δεδομένα (για τις πρακτικές διοίκησης ανθρώπινων πόρων και τους δείκτες-metrics της οργανωσιακής απόδοσης) αντλήθηκαν από μεγάλες επιχειρήσεις/οργανισμούς που εδρεύουν στον Ελλαδικό χώρο, σε τετραετή αλλά και σε ετήσια βάση, για χρονικό διάστημα 13 ετών. Στην ανάλυση των δεδομένων ελήφθη υπόψη η εθνικότητα/ιδιοκτησία, το μέγεθος και ο τομέας δράσης (βιομηχανία, εμπόριο, υπηρεσίες) των επιχειρήσεων/οργανισμών, ενώ εξετάσθηκε και η επίδραση των οικονομικών κύκλων και ιδιαίτερα της οικονομικής κρίσης στη συγκεκριμένη σχέση. Ως κύρια ευρήματα της έρευνας καταγράφονται: (α) ότι αφενός ελέγχεται η ύπαρξη αυτής καθαυτής της σχέσης (HRM-OP) και αφετέρου δεν μπορεί να υποστηριχθεί η ευθεία ή η ανάστροφη σχέση μεταξύ πρακτικών Διοίκησης Ανθρώπινων Πόρων και Οργανωσιακής Απόδοσης, (β) υπάρχουν ελάχιστες περιπτώσεις που μπορεί να υποστηριχθεί πως οι δείκτες παραγωγικότητας και απόδοσης κεφαλαίων(ROE) επηρεάζουν τη σχέση ανάστροφα, (γ) σε περιόδους οικονομικής κρίσης η σxέση αδυνατίζει έως και παύει να υπάρχει, (δ) το μέγεθος και ο τομέας δράσης της επιχείρησης επιδρούν περισσότερο στη συγκεκριμένη σχέση, από ότι η εθνικότητα/ιδιοκτησία.