The goal of this study was to determine whether frontal sinus hypoplasia coexists with maxillary sinus hypoplasia. Analyzing paranasal CT scans retrospectively, we included 86 patients who had a hypoplastic maxillary sinus at least on one side and 80 patients with bilateral normal maxillary sinuses (control group). We classified hypoplastic maxillary sinuses using the classification system previously defined by Bolger et al. (Otolaryngol Head Neck Surg 103(5):759-765, 1990). We classified the frontal sinuses as aplastic, hypoplastic, medium-sized, and hyperplastic; as previously defined by Guerram et al. (Am J Phys Anthropol 154(4):621-627, 2014). We compared the presence of frontal sinus hypoplasia using Chi-square test between the groups. The mean age of the maxillary sinus group was 43.2 (range 18-84) years. Of 86 patients, 33 (38.4%) had unilateral and 53 (61.6%) had bilateral maxillary sinus hypoplasia. Of 139 maxillary sinuses totally included, 73 (52.5%) were type 1, 51 (36.7%) were type 2 and 15 (10.8%) were type 3 hypoplastic maxillary sinuses. Of 332 frontal sinuses totally included, 25 (7.5%) were aplastic, 32 (9.6%) were hypoplastic, 172 (51.9%) were medium-sized, and 103 (31%) were hyperplastic. Of 86 patients with a hypoplastic maxillary sinus at least on one side, 29 (33.7%) had a hypoplastic and/or aplastic frontal sinus, while 10 (12.5%) had a hypoplastic and/or aplastic frontal sinus at least on one side in control group. Incidence of frontal sinus hypoplasia and/or aplasia was significantly higher in patients with maxillary sinus hypoplasia compared to the patients with bilaterally normal maxillary sinuses (χ = 10.384, P = 0.001). Maxillary sinus hypoplasia has a significantly higher coexistence with frontal sinus hypoplasia. This study may have an implication for anatomical studies about the development of the paranasal sinuses and paranasal sinus surgery as well as further morphological studies.

Bu çalışma 8-12 Kasım 2017 tarihleri arasında Antalya' da düzenlenen 39. Türk Ulusal KBB ve BBC Kongresinde sözel bildiri olarak sunulmuştur. Öz Amaç: Akut tonsillit hastalarında etkeni saptamada hızlı antijen testinin öneminin ortaya konulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Polikliniğimize boğaz ağrısı ve yüksek ateş şikâyetleriyle başvurup muayene sonucunda 'akut tonsillofarenjit' tanısı alan 36 hastaya poliklinik şartlarında hızlı antijen tarama testi yapıldı, ardından tam kan sayımı, sedimantasyon hızı ve c-reaktif protein düzeyleri tespit edildi. Hastalar hızlı antijen testi pozitifliğine göre iki gruba ayrılarak iki grubun ortalama beyaz küre, c-reaktif protein, eritrosit sedimantasyon hızı, nötrofil-lenfosit oranı ve platelet-lenfosit oranı değerleri istatistiksel olarak karşılaştırdı.

ÖZ GİRİŞPapillomavirus enfeksiyonu insanlarda çok sık görü-len ve esas olarak cinsel yolla bulaşan bir hastalık-tır. Enfeksiyonlar geçici ve asemptomatiktir, ancak enfeksiyon devam ederse, Human Pailloma Virüse (HPV) bağlı olarak deri ve mukozal membranlarda zedelenmeler ortaya çıkabilir (1) .HPV enfeksiyonu sırasında, hücreler tarafından bağışıklık sistemine lokal ya da sistemik viral antijen sunumu minimaldir, enfeksiyon, klinik olarak tanın-madan aylarca ya da yıllarca devam eder. İmmün yanıtların HPV enfeksiyonlarında önemli bir rol oynadığı bilinmektedir; Cilt siğilleri genellikle kendiliğinden gerilemektedir ve HPV ile indüklenen deri veya mukozal enfeksiyon insidansı, bağışıklığı yetersiz kişilerde daha yüksektir (2) .HPV enfeksiyonunun gelişimi, uterus serviksi, diğer alt genital bölge mukozası ve oral mukozadan başlayabilir. HPV nin invazyonu ve oral epitelin dö-nüşümü çok katlı skuamoz bir epitelden ve yoğun bağ dokusuna sahip lamina propriadan oluşan oral kavitenin histolojisine bağlı olarak değişir. Gingiva, sert damak, dil sırtı tamamen keratinizeyken dudak epiteli, yanak, vestibül, alveolar mukoza, ağız tabanı ve yumuşak damakta keratinizasyon yoktur. Bu

No abstract