Because CL can mimic many other skin diseases, early diagnosis and early treatment are very important to prevent complications and spread of the disease. The fastest and easiest diagnostic method is the leishmanial smear. The most common treatment is the use of local or systemic pentavalent antimony compounds.

Various lasers have been used for the treatment of erythematotelangiectatic rosacea (ETR), facial erythema (FE), and facial telangiectasias (FT). The assessment of the treatments of all of these conditions with a 577-nm pro-yellow laser has not been reported yet. The aim of this work was to assess the efficacy and safety of the 577-nm pro-yellow laser in ETR, FE, and FT. Forty patients suffering from ETR, FE, and FT (25 female and 15 male) were enrolled in this study. All of the patients were treated with 577-nm pro-yellow laser (QuadroStarPRO YELLOW® Asclepion Laser Technologies, Germany) at 4-week intervals, for one to four sessions. The assessment of the treatment was made based on the digital photographs and the percentage of fading of the erythema and telangiectasias in the lesions. Significant clinical improvement (80-100%) was observed in the first or second sessions of the treatment in FE and ETR patients and in second and fourth sessions of the treatment in FT patients. The treatment was very well tolerated. No side effect was observed except for a few patients who had mild to moderate erythema fading away in 12-24 h. This case series has shown that the pro-yellow laser is a very effective, safe, and well-tolerated treatment for ETR, FE, and FT.

Behçet disease (BD) is a multisystemic disorder characterized by endothelial dysfunction and inflammation. Monocyte to high-density lipoprotein cholesterol ratio (MHR) is a recently emerged indicator of inflammation and oxidative stress. Sixty patients with BD and 50 control individuals were included to investigate the relationship between MHR and endothelial dysfunction. Endothelial function was assessed by flow- and nitroglycerin-mediated dilatation technique (FMD and NMD, respectively). Serum high-sensitivity C-reactive protein (hsCRP) levels were measured in all study participants. The MHR and hsCRP levels were significantly higher in patients with active BD than in controls. Brachial artery FMD was significantly lower in patients with active BD than in controls. Brachial artery NMD was similar between groups. There was a strong inverse correlation between MHR and FMD and a strong positive correlation between MHR and serum hsCRP levels. Thus, elevated MHR may be a useful marker reflecting impaired endothelial function and systemic inflammation in patients with BD.

Dermoskopinin tırnak hastalıklarında kullanımı oldukça yenidir. Psoriatik tırnakta dermoskopi, klinik özellikler tipik olmadığında tırnak yatağı ve tırnak matriksi anormalliklerinin daha iyi görülebilmesine olanak sağlar. Bu çalışmada, psoriatik tırnaktaki bulguların dermoskopi ile incelenerek sıklığını saptamak, klinik muayene ile dermoskopik muayene yöntemini kıyaslamak ve hastalık şiddet göstergelerinin birbirleriyle olan ilişkilerini incelemek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya tırnak tutulumu olan 40 psoriazisli hasta alındı. Hastalığın deri tutulumunun şiddeti Psoriazis Alan Şiddet İndeksi (PAŞİ), tırnak tutulumunun şiddeti Tırnak Psoriazisi Şiddet İndeksi (NAPSI) ile belirlendi. Hastaların tırnakları hem klinik olarak hem de bilgisayarlı dermoskop ile değerlendirildi. Bulgular: En sık görülen klinik bulgu pitting (%92,5), dermoskopik bulgu lökonişi (%92,5) olarak saptandı. Klinik NAPSI ve dermoskopik NAPSI skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). PAŞİ ile klinik ve dermoskopik NAPSI skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki yoktu (p>0,05). Dermoskopik olarak, tırnak yatağındaki kapiller damarların dilate ve uzamış olduğu görüldü, fakat bu bulgunun hastalık şiddeti ile herhangi bir ilişkisi saptanmadı. Hastalık süresi ile tırnak tutulum süresi arasında pozitif bir korelasyon izlendi (p<0,05). Tırnak tutulum süresi ile klinik ve dermoskopik NAPSI skorları arasında pozitif yönde, istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki mevcuttu (p<0,05). Sonuç: Tırnak dermoskopisinin, klinik olarak tırnak psoriazisi teşhisinin şüpheli olduğu izole tırnak tutulumlarında biyopsi öncesi tanıyı destekleyici, non-invaziv bir yöntem olması sebebiyle tercih edilebilir olduğu düşünüldü.