No abstract

The aims of this study were to determine the adaptability of giant king grass (Pennisetum hybridum) under Mediterranean climate conditions, and also to determine whether proper plant densities could improve growth and yield.

This study was conducted in Bornova experimental fields of Department of Field Crops, Faculty of Agriculture, University of Ege, Turkey during 2015 and 2016, in order to determine the effect of six different cutting intervals (30-, 60-, 90-, 120-, 150-and 180-days) on the forage yield and some quality properties of giant king grass (Pennisetum hybridum). The experimental design was in complete randomized blocks, with three replications. 6 years old, Paraíso cultivar of giant king grass (GKG) was used as crop material. Some characteristics were measured such as dry matter (DM) yield, concentrations of crude protein (CP), NDF and ADF. Results indicated that there were significant effects of cutting intervals on the yields and some silage quality characteristics of GKG, and, metabolisable energy and relative forage values decreased as inter-cutting interval increased. It was recommended that the production of GKG using 60-day intervals were the most successful cutting frequency regarding the forage yield and silage quality to the regions with Mediterranean-type climates under irrigation.

ABSTRACT). It was also concluded that fodder watermelon fruits can be easily stored 210 days with 24% weight loss without any rot.

No abstract

Mayıs, 15 Mayıs) kinoa (Chenopodium quinoa Willd)'da tane verimi ve diğer bazı verim özellikleri üzerindeki etkilerini saptamak amacıyla yürütülmüştür. İki yıllık ortalama sonuçlar; ekim zamanları arasında bitki boyu, ana salkım uzunluğu, tane verimi açısından önemli farklar bulunduğunu ancak hektolitre ağırlığı bakımından önemli fark olmadığını, en yüksek tane veriminin Nisan ayının ilk yarısında yapılan ekimlerden 216 kg/da olarak sağlandığını göstermiştir. ABSTRACT his study was conducted in order to determine the effects of different sowing dates (1 March, 15 March, 1 April, 15 April, 1 May, 15 May) on the grain yield and some other yield characteristics of quinoa (Chenopodium quinoa Willd) grown under Mediterranean ecological conditions of Bornova-Izmir during two years in 2012-2013. Two years average results indicated that, sowing dates affected the growth and productivity of quinoa due to differences in temperature, precipitation and relative humidity over the year and there were significant differences among the sowing dates in terms of plant height, main inflorescence length and grain yield but not hectoliter weight. The highest grain yields were obtained when quinoa sown in the first half period of April being 2160 kg ha-1. GİRİŞ Kazayağıgiller veya Ispanakgiller (Chenopodiacea) familyasının bir üyesi olan Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.), fizyolojik olarak C-3 bitkileri grubunda, çift çenekli, tek yıllık ve allotetraploid (2n=4x=36) (Simmonds, 1971) bir bitkidir. Kökenini Güney Amerika'dan alan kinoanın, Bolivya ve Peru And'larında 5000 yıldan beri kültürü yapılmakta olup (Pearsall, 1992), 1980'lerin başlarında Avrupa kıtasına getirilmiştir. Deniz seviyesinden 4000 m yüksekliklerde yetişebilen bitki (Jacobsen, 2003), sahip olduğu genetik çeşitlilik nedeniyle geniş bir uyum yeteneğine sahiptir. Ülkemizde geniş alanlarda yetiştiri-ciliği henüz yapılmamakla birlikte, Adana ve Konya'da minik tarlalarda üretimine başlanmıştır. Aslen gerçek bir tahıl olmayan kinoa, dünyada tahıllar grubunda değerlendirilmektedir. Tohumlarındaki yüksek protein içeriği ve lisin gibi temel amino asit varlığının dışında, vitamin ve mineral açısından da zengindir (Comai et al., 2007). Protein içeriği %13-21, yağ içeriği %10-18 arasında değişmektedir (Bhargava et al., 2007). Nişasta, kül ve ham selüloz içerikleri ise sırasıyla %60, %5, ve %4 civarındadır. Tohumlarındaki P ve K içeriklerinin toplamı %65 kadardır (DeBruin, 1964). Tohum kabuğu acı saponin bileşikleriyle kaplı olduğundan, insanlar tarafın

ÖZET alışma, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümünün Bornova-İzmir'de bulunun deneme tarlalarında, 2012-2014 yılları arasında 2 yıl süreyle sürdürülmüştür. Denemede, İtalyan çiminin, 5 farklı baklagil yembitkisi (Vicia sativa, Vicia villosa, Lathyrus sativus, Pisum arvense ve Trifolium resupinatum) ile oluşturduğu karışımların, farklı biçim zamanlarındaki [I. Erken ilkbahar (Mart ayının son haftası), II. İlkbahar ortası (Nisan ayının ikinci haftası) ve III. Geç ilkbahar (Nisan ayının son haftası)] bazı silajlık verim ve kalite özellikleri incelenmiştir. İki yıllık ortalama sonuçlara göre, hasat tarihlerin geciktirilmesiyle bitki boyu, kuru madde verimi, ADF ve NDF artış göstermiş, karışımdaki buğdaygil oranı ile ham protein oranı değerleri düşmüştür. Karışımlar içerisindeki baklagil oranı arttıkça, kuru madde verimi ile ham protein oranı artış göstermiştir. Karışım türleri içinde ise İtalyan çiminin adi ve tüylü fiğ türleri ile oluşturduğu karışımlar, Akdeniz koşulları için en yüksek verim ve kalite özelliğine sahip olmuşlardır. ABSTRACT his study was executed in order to determine the effects of different harvest dates (early spring; the last week of March, mid spring; second week of April and late spring; last week of April) and various mixture rates (mixture of annual ryegrass + legume; 100+0%, 80+20%, 60+40%, 40+60%, 20+80% and 0+100%, respectively) of some annual legumes (Vicia sativa, Lathyrus sativus and Pisum arvense) with annual ryegrass grown as winter second crop on the dry matter yield and some silage parameters on Bornova experimental fields of Faculty of Agriculture in Ege University during the years of 2012-2014. According to 2 years average delaying harvest dates increased plant height, dry matter yield, NDF and ADF but decreased crude protein content and grass ratio in mixture. Higher legume ratio in the mixture increased dry matter yield and crude protein content. Common vetch or hairy vetch with annual ryegrass were the best alternatives with regard to yield and quality characteristics in the region under Mediterranean climatic conditions.

ÖZETÇift sa¤ koroner arter, oldukça nadir görülen bir koroner arter anomalisidir. Tan›s›ndaki zorluklar, oldu¤undan daha az saptanmas›na neden olabilmektedir. ‹lginç bir flekilde ço¤u vaka Türkiye'den bildirilmifltir. Biz bu olgu sunumunda, atipik gö¤üs a¤r›s› ile baflvuran bir hastada saptad›¤›m›z çift sa¤ koroner arteri sunmaya amaçlad›k. Anahtar Kelimeler: Koroner damarlar, koroner damar anomalileri, koroner anjiyografi. ABSTRACT A Rare Coronary Artery Anomaly; Double Right Coronary ArteryA double right coronary artery is an extremely rare coronary artery anomaly. Difficulties in diagnosis might cause underestimation of the incidence of double right coronary artery. Interestingly, most of the cases about this anomaly were reported from Turkey. In this case report, we aimed to present double right coronary artery in a patient who was admitted with atypic chest pain.